Morgunblaðið - 10.04.1997, Síða 48

48 FIMMTUDAGUR 10. APRÍL 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
Bróðir okkar og mágur,
INGVAR E. ÍSDAL,
sem lést á páskadag, var jarðsettur þriðju-
daginn 8. april síðastliðinn.
Sérstakar þakkir eru færðar starfsfólki krabþa-
meinsdeildar Landsþítalans, 11E, fyrir alla
umönnun.
Jón E. ísdal, Erla Engilbertsdóttir,
Kristján E. ísdal,
Karl E. fsdal.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HALLDÓRA RANNVEIG
GUÐMUNDSDÓTIR,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni föstu-
daginn 11. apríl kl. 10.30.
Blóm og kransar eru afþakkaðir, en þeir, sem
vildu minnast hennar, eru beðnir að láta Thor-
valdsensfélagið njóta þess.
Vilmundur Vlðir Sigurðsson, Jóhanna Ásdís Þorvaldsdóttir,
Björg Sigurðardóttir Blöndal, Theódór Blöndal,
bamabörn og barnabarnabörn.
>
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
KARLJÓNATANSSON,
Nípá,
sem lést á Sjúkrahúsi Húsavíkur 3. apríl,
verður jarðsunginn frá Þóroddsstaðarkirkju
laugardaginn 12. apríl kl. 14.00.
Sólveig Bjarnadóttir,
börn og fjölskyldur þeirra.
+
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar
BERTHU HELGU KRISTINSDÓTTUR,
Grensásvegi 47.
Guð blessi ykkur öll.
Halldór Þ. Nikulásson,
börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
+
Alúðar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og jarðarför hjartkærrar eiginkonu
minnar,
KRISTRÚNAR ÍSLEIFSDÓTTUR,
Aðalgötu 21,
Stykkishólmi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks St. Franc-
iskusspítalans í Stykkishólmi fyrir aðhlynningu
og hjúkrun undanfarna mánuði.
Eyjólfur B. Ólafsson.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför elskulegrar eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður og
ömmu,
GUÐRÚNAR ÞORBERGSDÓTTUR,
Deildarási 6,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á hjúkrunar-
heimilinu Eir og dagvistar MS-félags íslands
fyrir einstaka umönnun og hlýju.
Metúsalem Björnsson,
Linda Metúsalemsdóttir, Sigurður Örn Sigurðsson,
Birna Metúsalemsdóttir, Guðmundur Erlendsson,
Björn Vigfús Metúsalemsson, Helga Emilsdóttir
og barnabörn.
HILDUR HARPA
HILMARSDÓTTIR
+ Hildur Harpa
Hilmarsdóttir
var fædd á Blöndu-
ósi hinn 2. apríl
1991. Hún lést af
slysförum hinn 1.
apríl síðastliðinn og
fór útför hennar
fram frá Hjalla-
kirkju 9. apríl.
Elsku Hildur Harpa.
Okkur afa og ömmu
langar til að kveðja þig
og þakka þér fyrir allar
yndislegu samveru-
stundimar, sem við áttum með þér.
Þú komst inn í tilveru okkar sem
sannur sólargeisli og veittir birtu og
gleði inn í líf okkar er sorgin kvaddi
fyrst dyra þegar faðir þinn, Hilmar
Þór Davíðsson, drukknaði og Þór-
hildur móðir þín og dóttir okkar stóð
uppi sem ekkja með þig eina á fyrsta
ári.
Það kom brátt í ljós, að þú varst
snemma óvenjuþroskuð og fullorð-
insleg í tali miðað við aldur þinn.
Eitt sinn heyrðir þú Hauk Morthens
syngja í útvarpið fallegt ljóð um
rósir við veginn. Þá baðst þú, 5 ára,
gömul um skýringu á þessum ljóðlín-
um:
„Sama rósin sprettur aldrei aftur,
þótt önnur fegri skreyti veginn þinn.“
Þetta þótti ótrúlega spurt af svo
ungu bami. En við útskýrðum á ein-
faldan hátt, að stundum væru blóm-
in látin tákna börn í skáldamáli og
rós við veginn væri líkt og barn sem
maður hittir á lífsleiðinni. í þeim
skilningi gæti hún sjálf, Hildur
Harpa, verið eins og falleg rós og
þótt hún færi í langt ferðalag og
önnur börn kæmu í staðinn, þá
gætu þau aldrei verið nákvæmlega
eins og hún.
Margar voru þær yndisstundir,
sem við áttum með ykkur mæðgum
heima, og þá ekki síður er við vorum
saman í sumarbústað okkar uppi í
Eilífsdal. Þar lékstu þér frjáls um
brekkur og hóla og undir þér vel við
blómaskoðun eða berja-
tínslu. Einnig varstu
nálæg og fylgdist með
af athygli er við gróð-
ursettum litlar birki-
hríslur, sem eiga fyrir
sér að lifa og vaxa og
verða stórar eins og
elstu trén í lóðinni.
Það er sárt að þú
skulir nú vera farin
svona snögglega og
fyrirvaralaust og horfin
sjónum okkar. En þrátt
fyrir það trúum við því
og huggum okkur við
það að þú haldir áfram
að lifa í eilífisdal á æðra tilverustigi
þar sem þér er ætlað að gegna ein-
hveiju göfugu hlutverki og getir
fýlgst áfram með okkur og vexti litlu
sprotanna, sem við höfum gróður-
sett í sameiningu við sumarbústað-
inn okkar.
Einnig léttir það söknuð okkar
að við trúum því og treystum, að
frelsarinn hafi leitt þig til fylgdar
við föður þinn, sem mun hafa fagn-
að þér innilega.
Guð blessi þig eilíflega, Hildur
Harpa, og huggi Þórhildi móður þína
í sorg sinni.
Að lokum lesum við saman bæn
sálmaskáldsins góða, Hallgríms Pét-
urssonar.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús f þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
Vilborg amma og Gísli afi.
Elsku Hildur Harpa!
Elsku Hildur, getur þú komið í
heimsókn til okkar í leikskólann þeg-
ar þú ert orðinn engill?
Elsku Hildur, getur þú haldið
uppá afmælið þitt hjá Guði? Þá get-
ur pabbi þinn verið í afmælinu. Það
er gott að pabbi þinn hefur þig núna
hjá sér. Núna getur þú leikið í bolta-
leik við Elsu Maríu, vinkonu mína.
Ég skal passa undirgöngin fyrir þig.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
VILHJÁLMUR HALLDÓRSSON,
Brekku,
Garði,
verður jarðsunginn frá Útskálakirkju laugar-
daginn 12. apríl kl. 14.00.
Þeir, sem vilja minnast hans, láti Minningar-
sjóð Ingimundar Guðmundssonar njóta þess.
Steinunn Sigurðardóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, er
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför mannsins mins, föður okkar, tengdaföður
og afa,
ÓLA MÁS GUÐMUNDSSONAR,
Hrísrima 8,
Reykjavík.
Hrefna Guðmundsdóttir,
Klemens Arnarson, Eva Rós Jóhannsdóttir,
Guðný Linda Óladóttir, Markús Hallgrfmsson,
Guðmundur Loftur Ólason,
Ástrós Anna Klemensdóttir.
Lokað
Vegna jarðarfarar KRISTÍNAR MAGNÚSDÓTTUR verður lokað
i dag, 10. apríl, frá kl. 13—16.
Hraunhamar fasteignasala,
Bæjarhrauni 22,
Hafnarfirði.
Á morgun ætlum við að mála undir-
göngin. Ég sakna þín mikið, Hildur
Harpa Hilmarsdóttir.
Nú ertu engill og getur komið til
mín og mömmu þinnar á daginn.
Kær kveðja,
Sunneva.
Elsku Hildur Harpa, mig langar
að þakka þér fyrir allar góðu og
skemmtilegu stundirnar sem við
áttum saman bæði heima og í leik-
skólanum. Við vorum ekki háar í
loftinu þegar við byijuðum að leika
okkur saman úti á róló fyrir utan
heimilin okkar eða kíktum í heim-
sókn hvor til annarrar. Síðastliðið
vor þegar ég skipti um leikskóla var
það mikill stuðningur fyrir mig að
vita af þér á deildinni og þar fyrir
utan hvað það var nú gaman að
geta hitt sína fyrstu vinkonu á
hveijum degi og átt með henni góð-
an dag.
Elsku Hildur Harpa, ég mun allt-
af geyma þig í hjarta mínu.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll bömin þín, svo blundi rótt.
(M. Joch.)
Þín vinkona,
Gyða Marín.
Okkur langar í fáeinum orðum
að kveðja litla vinkonu okkar hinstu
kveðju. Það er erfitt að finna orð,
sem lýsa tilfinningum okkar á þess-
ari stundu. Upp í hugann koma
minningar úr sumarbústaðaferðum,
þar sem Hildur Harpa og Ingunn
vinkona hennar sprelluðu saman í
heita pottinum og flissuðu og pískr-
uðu þegar þær áttu að vara famar
að sofa. Og hvað hún var stolt þeg-
ar hún var búin að læra að reima
skóna sína og sýndi okkur aftur og
aftur hvað hún var klár að reima
skóna.
Kynni okkar af Hildi Hörpu voru
ijúf og góð en alltof stutt.
Minningin um þig, kæra vinkona,
er okkur dýrmæt, minning um fal-
lega og góða stúlku.
Elsku Þórhildur, guð gefi þér
styrk í þessari miklu sorg.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sig.)
Linda og Róbert.
Leiddu mína litlu hendi,
Ljúfi Jesú þér ég sendi,
bæn frá mínu bijósti sjáðu,
blíði Jesú að mér gáðu.
(Asmundur Einarsson.)
Elsku Hildur Harpa. Við trúum
því að nú sértu hjá pabba þínum og
að hann leiði litlu höndina þína. Það
er nær óhugsandi að eiga aldrei eft-
ir að sjá þig koma brosandi og val-
hoppandi við hlið mömmu þinnar því
samrýndari mæðgur er vart hægt
að finna og á svona stundu spyr
maður sjálfan sig hver tilgangurinn
sé með því að taka þig burtu frá
mömmu þinni sem misst hafði pabba
þinn þegar þú varst aðeins sex mán-
aða gömul og nú þig sem varst henni
allt. Við verðum að trúa því að til-
gangurinn sé einhver hversu órétt-
látt sem það virðist vera.
Þær eru svo margar minningarnar
sem við eigum um þig bæði hér á
Blönduósi og heima hjá þér, þið
komuð alltaf í heimsókn þegar þið
voruð hér fyrir norðan og eins var
það að við komum ekki til Reyjavík-
ur án þess að heimsækja ykkur
mæðgur. Okkar síðasta minning um
þig var þegar þú fórst með Söndru
og Hilmari í bíó annan í páskum hér
á Blönduósi að sjá Svanaprinsessuna
og þú varst svo kát og falleg þegar
við kvöddum þig þá um kvöldið, al-
veg eins og lítil prinsessa.
Guð varðveiti þig og geymi, elsku
Hildur Harpa.