Morgunblaðið - 06.08.1998, Page 62

62 FIMMTUDAGUR 6. ÁGÚST 1998
MORGUNBLAÐIÐ
STiGÐU fiO A
06 V/IÐ SKUUM1
S3Á HVOK éöHEF
/eé rr FyRue
AirfOöAwieA
VE-RÐI
eiMNAB.
Tommi og Jenni
Ljóska
■lr í/'st oei á. pennan. Ji/ 'oi, en
4
«SA2 ÍT//Í
^ ueniunar,
\ st/'e’oa/in l
Góðasfr&t&r'Wansv segist i/iija.
Isekpa, i/erífíð ef Þú ktxupir
rít/ab faer rnjgtíi aii ha/da, aS /SZ?
ha.Hr eeríðbilasaii —-----------
fftef ekJÚL •
Smáfólk
Af hverju ertu svona við-
skotaillur?
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Sfmbréf 569 1329
Akstur
fatlaðra barna
Frá Guðnýju Sigurðardóttir:
EG HEF nú um nokkurra ára skeið
þurft að nýta mér akstur fyrir fatl-
aðan dótturson minn! Mér eins og
mörgum öðrum aðstandendum fatl-
aðra barna á Stór-Reykjavíkur-
svæðinu er mjög brugðið þessa dag-
ana. Ástæða þess er sú að eftir út-
boð samtaka sveitarfélaga á höfuð-
borgarsvæðinu verður aksturinn
fluttur úr höndum þeirra sem hafa
séð um hann í fjöldamörg ár til fyr-
irtækis sem við þekkjum lítið sem
ekkert til. Eg efast ekki um að ég
tali fyrir munn margra þegar ég lýsi
yfir mikilli ánægju með störf þeirra
bílstjóra sem hafa sýnt skjólstæð-
ingum sínum ómetanlega umhyggju
og verið til fyrirmyndar í alla staði.
Fötluð börn eru vandmeðfarin að
mörgu leyti og þekking á ástandi
þeirra er öllum þeim sem að þeim
koma nauðsynleg. Þessa þekkingu
hafa bílstjórarnir til að bera. Það er
staðreynd að allt umhverfí hins fatl-
aða þarf að vera tryggt og flestar
breytingar geta reynst erfiðari en
hjá öðrum. Því er mér sú spurning
ofarlega í huga hvers vegna nauð-
synlegt hafí verið að fá nýja aðila til
að sjá um aksturinn þegar þeir bíl-
stjórar sem hafa með svo góðum ár-
angri séð um hann í árafjölda og
hafa sýnt vilja til að halda starfi
sínu áfram? Hver ber ábyrgð á
þessari ákvörðunartöku og hvaða
rök búa þar að baki? Hefur nýja
fyrirtækið á að skipa bílstjórum
með þekkingu á fjölfötluðum ein-
staklingum og aðstæðum þeirra?
Hafa þeir unnið með fötluðum börn-
um? Áð lokum ítreka ég þá spurn-
ingu sem brennur hvað heitast á
mér og mörgum öðrum aðstandend-
um fatlaðra barna á Stór-Reykja-
víkursvæðinu.
Hvers vegna fáum við ekki að
halda þeim bílstjórum sem sýnt hafa
börnum okkar alúð og umhyggju?
Þeir vilja halda starfi sínu áfram. Við
viljum hafa þá áfram. Hvers vegna?
Eg vænti svars.
GUÐNÝ SIGURÐARDÓTTIR,
Furubergi 1, Hafnarfirði.
Lifandi tónlist í
lifandi kirkju
Frá Smára Ólasyni:
í ÁGRIPI frétta í aðalfréttatíma
Stöðvar 2 föstudaginn 24. júlí var
sagt frá því að ágreiningur milli
prests og brúðhjóna hafi valdið því
að flytja hefði þurft brúðkaup úr
sóknarkirkju brúðhjónanna í aðra
kirkju. I fréttatímanum var svo birt
ítarlegt viðtal við brúðina þar sem
hún lýsti því, að einn af meðlimum
popphljómsveitar þeirrar sem átti
að leika við vígsluathöfnina í Sel-
fosskirkju hefði forfallast og henni
hefði verið meinað að láta leika
hljóðritaða tónlist þeirra félaga, en
þær reglur gilda í kirkjunni að ein-
ungis skuli fara þar fram lifandi
flutningur á tónlist við athafnir.
Hún hefði því neyðst til að færa
vígsluathöfnina í sóknarkirkju Eyr-
bekkinga.
Samkvæmt lögum ber hver sókn-
arprestur ábyrgð á því helgihaldi
sem fer fram í hans kirkju og það
er heilagt hlutverk hans að sjá til
þess að það sé ekki saurgað. Sókn-
arnefnd, organisti og sóknarprest-
ur setja því reglur sem gilda eiga
um það sem fram fer í kirkjunni í
krafti þess umboðs sem þeir hafa
með kjöri sínu og kirkjuvörðurinn
framfylgir því. Hlutverk starfs-
manna kirkjunnar er að leiðbeina
fólki um helgihald og skýra út hvað
sé sæmilegt innan veggja hennar,
einkum þegar ókirkjuvant fólk á í
hlut. Þeim ber einnig að standa
vörð um helgi kirkjuhússins til að
misbjóða ekki tilfinningum þeirra
sóknarbarna sem líta á það sem
sinn helgidóm. Því miður er það
svo, að hugmyndir sumra sem leita
til kirkjunnar um atferli við kirkju-
legar athafnir eru nokkuð
brenglaðar. Þeir leita ekki til kirkj-
unnar með því hugarfari að fá helga
þjónustu heldur vilja þeir færa sinn
eigin hugarheim og hátterni inn 1
þá athöfn sem á að framkvæma fyr-
ir þá og krefjast þess að veraldleg
gildi séu sett ofar öllu. Beiðni um
þjónustu kirkjunnar á þeim for-
sendum er röng.
Þegar upp koma óskir um eitt-
hvað sem stangast á við þær reglur
sem gilda um helgihald kirkjunnar
og þau mál eru rædd á staðnum
nær fólk oftast áttum. Venjulegt
kurteist fólk virðir þær reglur sem
gilda en oft eru atriði til þess að
gefa helgihaldinu meira skraut, t.d.
með rödduðum kórsöng, barnakór,
einsöng eða einleik. TUlt þetta vilj-
um við hafa sem lifandi atburði og
séu settar reglur um slíkt ber þeim
sem leita til kirkjunnar að fara eftir
slíkum reglum.
Fréttamenn Stöðvar 2 mættu
gjarnan „ganga í sig“ og hugsa al-
varlega til þess hvað séu fréttir og
fjalla frekar um það jákvæða sem er
að gerast í okkar þjóðfélagi en
hlaupa ekki eftir hverju sem er þeg-
ar fólk leitar til þeirra í tilfinninga-
legu uppnámi yfir því að það fær
ekki að hafa og gera allt eins og það
vill, hvar sem er, og gera það að
stórfrétt. Fjölmiðlar hafa mikil
áhrif á almenningsálitið og það er á
ábyrgð fréttamanna að stuðla að því
að það sé heilbrigt.
Líklega lýsir nafn popphljóm-
sveitarinnar sem átti að leika við
brúðkaupið best þeim hvötum sem
virðast liggja á bak við þetta mál:
„Skítamórall."
SMÁRI ÓLASON,
kennari við Tónskóla þjóðkirkjunnai'.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.