Morgunblaðið - 08.11.1998, Blaðsíða 35

Morgunblaðið - 08.11.1998, Blaðsíða 35
MORGUNBLAÐIÐ SKOÐUN SUNNUDAGUR 8. NÓVEMBER 1998 35 - FORG AN GSRÖÐUN OG HAGRÆÐING í HEILBRIGÐISÞ J ÓNU STU HEILBRIGÐIS- og trygginga- málaráðuneytið skipaði í ársbyrjun 1996 nefnd til að gera tillögur um hvernig væri unnt að standa að for: gangsröðun í heilbrigðismálum. I nefndinni sátu sex fulltrúar frá stjórnmálaflokkunum, fimm fulltrú- ar frá heilbrigðisþjónustunni, einn fulltrái frá Neytendasamtökunum og einn fulltrúi frá Siðfræðistofnun Háskóla íslands, auk landlæknis sem var formaður nefndarinnar. Nefndin skilaði áliti í lok árs 1997 og telur „að í ljósi þess að útgjöld- um hins opinbera eru ákveðin tak- mörk sett sé nauðsynlegt að beita skipulegri vinnubrögðum og for- gangsraða verkefnum". Forgangur skal miðast við þörf fyrir heilbrigð- isþjónustu, raðað eftir fjórum flokkum. Flokkur I skal hafa for- gang fram yfir flokk II - LV o.s.frv., allt eftir því sem hið opinbera hefur bolmagn til að greiða. Tillögurnar minna um margt á niðurstöður norskrar nefndar sem skilaði áliti árið 1987 (Lönning I). Tilgangur þessarar greinar er að ræða for- sendur forgangsröðunar og afleið- ingar hagræðingar í heilbrigðis- keránu, svo og reynslu annari-a. Forgangsröðun Eins og fyrr getur hófu Norð- menn fyrstir þjóða umræðu um forgangsröðun 1987. Þeim tillögum (Lönning I) var aldrei fylgt eftir meðal annars þar sem skorti skil- greiningu á ástandi sjúklings (hverjar eru afleiðingarnar ef ekk- ert er gert), nytsemi (hvaða not hefur sjúklingur af þjónustunni) og hagkvæmni þjónustunnar (er kostnaður í eðlilegu hlutfalli við nytsemi). Umræðan hefur náð hvað lengst í Oregon í Bandaríkj- unum þar sem sjúkdómum er rað- að í 696 sjúkdómaflokka eftir nyt- semi meðferðar. A árinu 1994 var ákveðið að þessi röðun skyldi notuð við fjármögnun heilbrigðisþjónustu fátækra (Medicaid) og að hið opin- bera hefði eingöngu bolmagn til að greiða fyrir 565 fyrstu sjúkdóma- flokkana. Þeir einstaklingar sem tilheyra þeim 131 sjúkdómaflokki sem ekki er greitt fyrir fá enga meðferð. I öðrum löndum, svo sem Hollandi, Nýja-Sjálandi, Svíþjóð, Finnlandi og Danmörku, hafa nefndir skilað áliti um forgangs- röðun en líkt og Lönning I taka þær ekki mið af ástandi, nytsemi og hagkvæmni aðgerðar eða með- ferðar. Norðmenn hafa nú aftur riðið á vaðið og sett fram nýjar til- lögur sem taka tillit til þessara þátta og skilaði sú nefnd (Lönning II) áliti í lok árs 1997. Hópar sér- fræðinga vinna að frekari flokkun sjúkdómahópa á grundvelli þessara tillagna. Vaxandi kostnaður Vaxandi kostnaður vegna heil- brigðisþjónustu í hinum vestræna heimi er grundvöllur umræðu um forgangsröðun. Heilbrigðisútgjöld eru oft miðuð við_ verga landsfram- leiðslu (VLF). A Islandi hefur þessi kostnaður hækkað úr 3,1% árið 1960 í um 8,2% af VLF árin 1994 og 1995. I milljörðum króna talið hafa útgjöld hins opinbera til heilbrigð- ismála hækkað úr i'úmum 17 miilj- örðum á árinu 1980 í ráman 31 milljarð á árinu 1995. Svipaðar hækkanir hafa orðið í öðrum OECD ríkjum. Astæður þessara hækkana má helst rekja til fjár- frekra tækniframfara, vaxandi lyfjakostnaðar og aukinna útgjalda til öldrunar. Á Islandi hafa barns- fæðingar verið hlutfallslega mun fleh-i en annars staðar á Norður- löndunum en farið ört fækkandi. Búist er við að hlutfall 0-14 ára falli úr 26,4% á árinu 1994 í 18,6% árið 2030 á sama tíma sem hlutfall 65 ára og eldri muni aukast úr 11,1% í 18,8%. Útgjöld vegna öldrunar eiga því eftir að vaxa enn frekar hér á landi miðað við hin norrænu löndin. I sumum ríkjum eru útgjöld til hjúkrunar- heimila talin til félags- mála og ef svo er gert hér á landi lækka heildarátgjöld úr 8,2% í um 7,3% af VLF. Slíkur útreikningur skiptir þó eingöngu máli til saman- burðar við önnur lönd sem taka slíkan kostnað út úr heildarút- gjöldum til heilbrigðismála en breytir litlu um þá niðurstöðu að útgjaldaaukningin fer vaxandi óháð því hvort hjúkrunarheimili eru reiknuð með eða ekki. Áhrif laga og reglugerða Lög og reglugerðir eru oft notuð til forgangsröðunar frá hendi hins opinbera. Hér á landi má t.d. nefna ákvæði um heilsuvernd, mæðra- vernd, fóstureyðingar og ófrjósem- isaðgerðir sem kveða á um rétt einstaklinga til ákveðinnar frírrar þjónustu. Vegna samninga við Efnahagsbandalagið kveða sam- keppnislög nú á um að sjúklingar skuli greiða sama verð fyrir að- gerðir sem framkvæmdar eru án innlagnar hvort sem þær fara fram á sjúkrahúsum eða á stofum sjálf- stætt starfandi sérfræðinga (1400 kr. fast + 40% af gjaldskrá lækna- félaganna fyrir sérfræðinga). Með breyttum ákvæðum um hlutdeild sjúkratryggðra í slíkum kostnaði greiða sjúklingar nú mun hærra gjald en áður fyrir slíkar aðgerðir. Þetta hefur skapað ákveðið greiðslumisvægi milli sjúklinga sem falla undir ofangreind lög og reglugerðir og þeirra sem þessi lög ná ekki til. Dæmi um þetta er að kona sem fer í fóstureyðingu greiðir ekkert en kona sem þarf útskaf vegna blæðinga eftir tíða- hvörf gi'eiðir fullt gjald. Kona sem fer í ófrjósemisaðgerð með kviðar- holsspeglun greiðir ekkert á með- an önnur kona sem þarf kviðar- holsspeglun vegna verkja gi-eiðir fullt gjald. Með öðrum orðum for- gangsraða lögin nú þannig að greiðslubyrði sjúklings fer eftir sjúkdómsgreiningu. Onnur dæmi um slíka verkun laga og reglu- gerða eru ákvæði um hærri greiðslur fyrir glasafrjóvganir, lýtaaðgerðir, tannviðgerðir og viss iyf- Heilsugæslan sem dyravörður Greiðsluhlutdeild sjúkra- tryggðra fyrir einstök læknisverk er mun hærri hér á landi en á ann: ars staðar á Norðurlöndum. I flestum þeirra gilda ákvæði um að sjúklingur greiði aldrei hærri upp- hæð en sem nemur vissri hámarks- upphæð sem er oftast innan við 15 þúsund krónur á ári. Hér á landi greiðir hver einstaklingur þó ávallt þriðjung af gjaldi eftir að há- marksupphæð er náð. Eitt Norð- urlanda sker sig þó úr hvað þetta varðar en það er Danmörk. Þar er vel flest heilbrigðisþjónusta ókeypis og heilbrigðisútgjöld jafn- framt lægst á öllum Norðurlönd- unum eða 6,6% af VLF. Ástæður þessa hafa verið sagðar þær að þar starfa heilsugæslulæknar sem dyraverðir (gate-keepers) og hindra frían aðgang almennings að dýrari sérfræði- og sjúkra- húsþjónustu. Svipað fyrirkomulag er í Bretlandi en þar nam heildarkostnaður heil- brigðisútgjalda um 6,9% af VLF. Bretar hafa gengið skrefinu lengra en Danir með því að flytja fjármagn alfarið yflr til heilsu- gæslulækna sem síðan kaupa sérfræði- og sjúkrahúsþjónustu fyrir þessa fjármuni (found holders). Hér á landi var fyrir fáum árum gerð tilraun til að innleiða svipað kerfi og hjá Dönum (tilvís- anakerfi) en það féll á andstöðu sérfræðinga sem töldu tillögurnar meingallaðar. Fjármögnun heilbrigðismála Fjármögnun heilbrigðiskerfis- ins hefur bæði bein og óbein áhrif á forgangsröðun verkefna. Hér á landi er að mestu stuðst við tvenns konar aðferðir við fjánnögnun heilbrigðisþjónustu, þ.e. föst fjár- lög eða kaup og sölu. Flestum heilbrigðisstofnunum svo sem sjúkrahúsum er stýrt með beinum fjárveitingum frá hendi hins opin- bera í gegnum heilbrigðisráðu- neytið en Tryggingastofnun ríkis- ins (TR) semur við sjálfstætt starfandi sérfræðinga og rann- sóknarstofnanir um kaup á ein- stökum verkum. Föst ijárlög Föst fjái'lög geta haft sína kosti ef forsendur fjárveitinga byggja á rekstrarkostnaði stofnunar með vel skilgreinda starfsemi. Stofnun- in veit þá til hvers er ætlast af Skilgreining á starf- semi, segir Kristján Sigurðsson, hlýtur að vera meginforsenda raunhæfrar fjárveitingar. henni og aðlagar reksturinn að fjái'veitingunni. Hér á landi er starfssvið og verkaskipting sjúkra- húsa og einstakra undirdeilda í flestum tilfellum ekki vel skil- gi-eind og hlutur bráðaþjónustu fer ört vaxandi vegna aðhaldsaðgerða hins opinbera. Hlutur sjúkrahúsa í heildarútgjöldum til heilbrigðis- mála hefur minnkað úr 63,5% á ár- inu 1980 í 53,4% á árinu 1995. Stjórnendur sjúkrahúsa hafa á sama tíma verið hvattir til að mæta þessum samdrætti með hag- ræðingu í rekstri en þó án upp- sagnar starfsfólks. Hagræðing án uppsagna hefur þó oft takmörkuð áhrif þar sem um 60% til 70% af rekstrarkostnaði eru laun. Sjúkra- húsin hafa mætt minnkandi fjár- veitingum með því að draga úr nýráðningum, launakröfum og yf- irvinnu starfsfólks, draga úr inn- lögnum og stytta legutíma sjúk- linga og með tímabundnum lokun- um deilda. Þessai' ráðstafanir eru ekki framleiðsluhvetjandi. Þær leiða almennt til samdráttar og auka líkur á vinnudeilum vegna lágra launa. Sumarlokanir sjúkra- deilda skapa lengri biðlista sem aftur leiða til fleiri bráðainnlagna sjúklinga, sem beðið hafa of lengi á biðlistum. Hér skapast vítahringur Kristján Sigurðsson sem leiðir til óþarfa álags hjúkrun- arfólks og óþarfa vanlíðunar sjúk- linga. Sameining sjúkrahúsa og deilda Ef á að hagræða er áhrifamest að sameina sjúkrahús eða einstakar starfsdeildir sem leiðir til mögu- leika á að endurskipuleggja starf- semi þessara eininga og betri nýt- ingar starfsfólks. Dæmi um slíka hagræðingu var t.d. sameining Borgarspítala og Landakots og annað minna dæmi sameining Fæð- ingarheimilis Reykjavíkur og Kvennadeildar Landspítala sem síðar leiddi til lokunar þess fyrr- nefnda. Hagræðing á einum stað getur þó oft leitt til kostnaðarauka á öðrum stað og má þar nefna að lokun Fæðingarheimilis Reykjavík- ur reyndist eingöngu möguleg þar sem unnt var að auka útskrifir kvenna innan 36 klst. eftir fæðingu. Slíkt krefst aukins eftirlits ljós- mæðra í heimahúsum en þær fá greidd laun frá TR. Lokun Fæðing- arheimilis Reykjavíkur leiddi þannig til sparnaðar á ríkisspítölum en kostnaðarauka hjá TR. Frá þjóðhagslegu sjónarmiði þarf því ætíð að huga að slíkum afleiðingum og er því miður oft pottur brotinn í þeim efnum hér á landi. Sameining sjúkrahúsa og ein- stakra deilda hefur verið fram- kvæmd í stórum stíl erlendis. Þannig voru sjúkrahúsin í Gauta- borg (Sahlgrenska og Ostrasjúki’a- húsið) sameinuð Mölndals sjúkra- húsi í Bohusléni í janúar 1997. Þetta sameinaða sjúkrahús hefur 2.700 legurými, 140 deildir, 15.000 starfs- menn og veltir um 6,4 mOljörðum sænskra króna á ári. Sjúkra- hússamsteypa þessi kallast nú Sa- hlgrenska háskólasjúkrahúsið (SU). Þessu stóra sjúkrahúsi er stjómað af sjúkrahússtjórn sem semur sér- staklega við pólitíska heilbrigðis- nefnd um alla gnmnþjónustu fyrir Gautaborg og Bohuslén. Sjúkrahús- stjórnin semur einnig sérstaklega við önnur lén um ákveðna þjónustu sem þau kaupa af SU og loks er samið við ríkið eða háskólann um rannsóknir og menntun. SU er skipt í tíu þjónustusvið og stjórnar sérstakur sviðsstjóri hverju sviði í samvinnu við stjórnendur einstakra undirdeilda sviðsins. Frá 1. janúar 1999 er ráðgert að tvö önnur lén (Álvsborg- og Skara- borgslén) sameinist Gautaborg og Bohusiéni og myndi eitt heilsu- gæslusvæði sem nefnist Vestur- Gautlandssvæði (Vástra-Götalands- regionen) með 1,7 milljónum íbúa. Við þá breytingu munu 15 bráða- sjúkrahús sameinast í íjórar sjúkrahússamsteypur og eitt þeirra er Sahlgrenska háskólasjúkrahús- ið. Þessum fjórum sjúkrahússam- steypum stjórna fjórir sjúkrahúss- forstjórar og einn svæðisforstjóri. Sömu breytingar eru fyrirhugaðar á heilsugæslustöðvum þessa svæðis og auk þess eru svipaðar breyting- ar fyrirhugaðar í Suður-Svíþjóð (Skáni) og í Noregi (Östfoldfylki). Kaup-sölukerfi Fjármögnun sjúki'ahúsa á Vest- ur-Gautlandssvæðinu fer fram með kaup-sölukerfi, sem byggir að hluta Mán.-fös. 10:00-18:00 Fimmtud. 10:00 - 20:00 Laugard. 11:00 -16:00 Sunnud. 13:00 - 16:00 TM - HÚSGÖGN ^ Sfðumúlo 30 - Simi 568 6822 til á svokölluðu DRG-kerfi (diagnos- ed related group: sjúkdómstengdii' hópar). DRG felur í sér að sjúkling- ar með skyldar sjúkdómsgreiningar falla í sama flokk og eru flokkarnir notaðh' við ákvörðun á kostnaði ein-* stakra meðferðadeilda (svo sem handlækninga-, lyflækninga- og kvenlækningadeild) á ákveðnum sjúklingahópum. Þessar deildir selja síðan heilbrigðisnefnd Vestur- Gautlandssvæðisins þjónustu sína samkvæmt þessu kerfl en kaupa alla þjónustu af stoðdeildum (svo sem mötuneyti, svæfinga-, röntgen- og sýkladeild) samkvæmt annarri innri gjaldskrá sem gildir eingöngu fyi'ir þessa þjónustuþætti innan sjúkrahússins. Þessi millideilda- gjaldskrá er reiknuð út frá raun-1 verulegum rekstrarkostnaði þess- ara stoðdeilda með tilliti til ákveð- inna þjónustuþátta. Þetta kaup- sölukerfi er talið hafa þá kosti að það auki kostnaðarmeðvitund þeirra sem starfa á sjúkrahúsinu. Þannig muni læknar á einstökum deildum draga úr tíðni einstakra og of dýrra rannsókna, biðlistar muni styttast þar sem kerfið er fram- leiðsluhvetjandi, leitað verði eftir ódýrustu og hagkvæmustu inn- kaupunum svo sem á lyfjum, um- búðum, áhöldum, sótthreinsun o.fl. Ókostir kerfisins eru aftur taldir að það leiði til að vissir sjúklingahópar, sem taldir eru ódýrari í rekstri, fái forgang fram yfir þá sjúklingahópa sem taldir eru dýrari í rekstri. Hér er t.d. átt við að styttri aðgerðir með stutta sjúkrahúslegu gefi meiri arð en meðferð langveikra sjúklinga sem sjúkrahúsin eigi erfiðara með að útski’ifa. Samhliða ofangreindum breyt- ingum og öðnim aðhaldsaðgerðum (sem í reynd hófust á tímabil- inul980-1985) hefur Svíum tekist að draga úr vaxandi kostnaði til heilbrigðismála og liggja nú á um 7,5% af VLF. Þessar breytingar’ eru þó ekki óumdeilanlegar og er ljóst að hvaða aðferð sem notuð er til fjármögnunar þá fylgja henni óbein forgangsröðunaráhrif. Lokaorð Hér á landi er ljóst er að núver- andi kerfi með fastri fjármögnun án skilgreiningar á þeirri þjónustu sem verið er að kaupa eða selja hefur gengið sér til húðar. Halli Ríkisspít- ala upp á 724 milljónh í lok septem- ber 1998 ber glöggt vitni um þá staðreynd. Skilgreining á starfsemi einstakra deilda Ríkisspítala hlýtur að vera meginforsenda þess að unnt sé að standa að raunhæfri fjáiveit- ingu til þeirra hvort heldur það erí gert með föstum fjái-veitingum eða kaup-sölu kerfi. Reynsla Dana og Svía bendir eindregið til þess að unnt er að lækka heildarátgjöld til heilbrigðismála án þess að gripið sé til svipaðrar forgangsröðunar og nú viðgengst í Oregon í Bandai-íkjun- um. Samhliða skilgi’einingu á þjón- ustunni er hverri þjóð þó jafnframt hollt að hafa aðgengilegai’ raunhæf- ar leiðbeiningar til forgangsröðun- ar, sem taka tillit til ástands sjúk- lings, svo og nytsemi og hagkvæmni þjónustunnar í einstaka tilfellum. Höfundur er sviðsstjóri kvenlækn- ingasviðs Ríkisspítala. 557 7700 Áhugahópur um almenna dansþátttöku á íslandi Netíang: KomidOgDansid@tolvusbDli.is Heimasiða: wwwtolvuskolUs/KomidOgDansid/ DANSSVEIFLU ÁTVEIM DÖGUMt námskeið um helgina
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.