Morgunblaðið - 29.11.1998, Blaðsíða 58

58 SUNNUDAGUR 29. NÓVEMBER 1998
MORGUNBLAÐIÐ

l
Indversk matreiðsla
fráJíi rrialaj a- veiti rigas taðnum
Námskeið
mánudaginn 7. desemberfrá ki. 18.30-21.30.
Skráning hjá Shabönu
í símum 8993045, 5541609 og 581 1465.
W! *.tAN
skeio
mrtBIHUH 5-1fr flRft

Fyrir 12-16 ára eru fleiri lög í boði.
Námskelðið er í 1 klukkustund, einu sinni í viku í 7 vikur og fer fram
í Félagsmiðstöðinni Tónabæ, í síðasta tímanum verður upptaka í
fullkomnu hljóðverl og fær hvert bam snældu með sínum söng. u
Námskeiðið hefst síðast í nóvember.
Innritun í símum 565 4464 og 897 7922.
FÓLK í FRÉTTUM
Skálað í kampavíni og kavíar á Rex
Spændum í
okkur kavíar
Við suðurenda Kaspíahafs vinna Iranir
nokkrir kavíar. Hann rataði alla leiðina inn
á veitingastaðinn Rex í Reykjavík. Þar sá
Hildur Loftsdóttir hann hverfa ofan í
listafólkið góða.
HRAFN og Austurstrætis-
kavíarinn.
STYRJAN er hálflaga og klædd
stórum beinplötum í fimm röðum.
Hausinn er brynvarinn, uggarnir
stífir og sporðurinn skakkur.
Fremstu geislar eyrugganna
mynda öflugan gadd. Munnurinn
er h'till, tannlaus og neðan á höfð-
inu, alllangt fyrir aftan trjónuna.
Fyrir framan munninn eru fjórir
þreifiangar.
Já, flestir ættu að vera fegnir að
þessi skemmtilega lýsing á ekki við
þá. En þeir, sem tækist að hrygna
sams konar eggjum og styijan,
þyrftu hins vegar ekki að hafa
áhyggjur af fjármálum framan.
Styrjugreyið sem þykir ekkert
lostæti sjálf er mjög verðmætur
fiskur vegna þessara svörtu
hrogna sem er einhver dýrasti
veislumatur úr fiskaríkinu.
Shakespeare segir styrjuhrognin
Morgunblaðið/Halldór
LEIKSTJÓRARNIR fengu afbragðs þjónustu.
GUÐNÝ og Friðrik Þór njóta veiganna.
AÐ hætti Rex.
ljúfmeti í Hamlet. Magnúsi Erni
Guðmarssyni, yfirkokki á veitinga-
staðnum Rex, fannst því upplagt að
bjóða sögufólki nútímans á Islandi
að smakka þetta dýra ljúfmeti sem
hann hefur í boði, innan fjölda
gómsætra rétta á meðalverði. Ails
konar fólk úr öllum áttum var kom-
ið og hafði myndað skemmtilega
afslappaða stemmningu, þegar
sögumennirnir Hrafn Gunnlaugs-
son, Guðný Halldórsdóttir og Frið-
rik Þór Friðriksson mættu á Rex.
Konur, hlýja og
70 milljónir
Friðrik Þór telur að góðir tímar
séu framundan í kvikmyndagerð á
íslandi. Það lá því beint við að nýta
hið virta, milliþurra, fallega ljós-
gula Pommery-kampavín til að
skála og fagna nýkláruðum áföng-
um í greininni.
Hrafn: Eg er að fagna Konum í
mannraunum. Það er handrit sem
ég hef verið með í maganum árum
saman. Eg var að ljúka við að
skrifa það og finnst það mitt frum-
legasta handrit fram til þessa.
Þetta er feminísk gamanmynd í
fullri lengd með alvarlegum undir-
tón um lífsháskann, ást og konur.
- Veistu þá mjög mikið um kon-
ur?
Hrafn: Ja, sko, ég hafði í huga
átta aðalleikonur úr mínum fyrri
myndum við skrifin. Þannig tókst
mér að skapa þær útfrá lifandi per-
sónum og hafa þær mjög ólíkar.
Þegar mann rekur í vörðumar með
karakter þá er ágætt að fara beint
út í lífið og ímynda sér hvemig
ákveðin leikkona hefði bmgðist við
í lífinu.
Guðný: Ég er ekki að fagna neinu
sérstöku. Ég er bara voða glöð og
þakklát að vera boðin á svona fínan
veitingastað að borða góðan mat.
Hrafn: En varstu ekki að ljúka
tökum á Ungfrúnni góðu?
Guðný: Nei.
Friðrik Þór: Jú, útitökunum, er
það ekki?
Guðný: Jú, reyndar.
Hrafn: Já, það era erfiðustu tök-
urnar.
Guðný: Já, ætli það ekki.
Hrafn: Þú ert kannski að fagna
því að vera komin inn í hlýjuna?
Guðný: Nei, ég er reyndar búin
að fagna því með samstarfsfólki
mínu. Annars er ég bara að fagna
því að vera hér.
- Með mestu gæjunum í bæn-
um?
Guðný: Ég læt það nú vera.
- En þú Friðrik Pór?
Friðrik Þór: Ég er að fagna því
að það hillir undir fyrsta klipp hjá
Krumma á myndinni hans Myrkra-
höfðingjanum sem Islenska kvik-
myndasamsteypan er framleiðand-
inn að. Þá getum við farið að selja
sýningarréttinn á henni og ég fæ
til baka mínar 70 milljónir sem ég
er búinn að leggja í myndina.
- En hvað um að þú varst nýlcga
kallaður „The hottest director in
Europe“ framan á Screen kvik-
myndatímaritinu, og að þú munir
leikstýra kvikmynd um fransk-
pólska nafna þinn Chopin? Ertu
ekki að fagna því?
Friðrik Þór: Nei, ég er bara að
undirbúa Engla alheimsins sem
verður mín næsta mynd.
Og eins og Magnús Örn grunaði
var stutt í sögumanninn í listafólk-
inu góða, og kavíarinn varð ofan á
kvikmyndunum í samræðunum eft-
ir að írönsku styrjuhrognin höfðu
fengið að sanna sig. Þau voru borin
fram í krukkunni á ísklökum með
sýrðum rjóma, sítrónu og ristuðu
brauði.
Iranir að koma til
Guðný: Mér finnst þetta mjög
flottur matur, ægilega léttur og
góður. Vanalega nýtir fólk sér
tækifærið í Austur-Évrópu og fær
sér kavíar, og því er mjög gaman
að geta verið hérna niðri í Austur-
stræti og geta notið þess að borða
þennan góða mat.
Hrafn: Þetta er ógeðslega gott.
Friðrik Þór: Mér finnst þetta
mjög gott. Ég segi það sama og
Duna, að ég fæ mér kavíar aðal-
lega þegar ég er í Rússlandi. Ég
fer þangað öðru hvoru og þekki
góðan kavíar orðið mjög vel og get
sagt að þessi íranski er mjög ljúf-
fengur. Það sama má segja um
íranska kvikmyndagerð, og það
þarf endilega að efla viðskiptin við
þessi lönd því þau eru alveg að
koma til.
Guðný: Þegar ég var lítil fengu
mamma og pabbi nokkrar kavíar-
dollur að gjöf frá Rússneska sendi-
ráðinu. Hann var geymdur inni í
ísskáp þar til hann yrði borðaður
við gott tækifæri. En hann
gleymdist þar oft í miðskúffunni,
og við systurnar stálumst í kavíar-
inn og hámuðum hann í okkur með
skeið.
Friðrik Þór: Ég var ekki alinn
upp á rússagulli eins og Guðný.
Hjá mér var bara hrogn og lifur í
annað hvert mál.