Morgunblaðið - 21.04.1999, Blaðsíða 30

30 MIÐVIKUDAGUR 21. APRÍL 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Blusaður
flautu
TÖJVLIST
Sölvasalur
Sólon íslandus
MÚLADJASSVIKA
Marlyn Mcad flautu, Sigurður Flosa-
son altósaxófón, Kjartan Valdimars-
son píanó, Gunnar Hrafnsson bassa
og Birgir Baldursson trommur.
Mánudagskvöldið 19. april 1999.
Á SUNNUDAGSKVÖLDIÐ síð-
asta upphófst djasshátíð á Múlan-
um undir yflrskriftinni Múldjass-
vika á mörkum sumars og vetrar.
Á vaðið reið söngkonan sívinsæla
frá Selfossi, Kristjana Stefánsdótt-
ir. Kvöldið eftir var önnur kona í
fararbroddi íslenskra hljóðfæra-
leikara og á efnisskránni verk eftir
Thelonius Monk, eitt helsta tón-
skáld djassins að Ellington frátöld-
um.
Þessi kona var ekki íslensk held-
ur bandarísk. Marlyn Mead heitir
hún, er flautuleikari og kemur frá
Houston í Texas einsog tenóristinn
Amett Cobb. Hann segir hún hafa
verið mesta áhrifavald sinn í upp-
vextinum. Kannski muna ekki
margir Amett Cobb, en hann leysti
Ulinois Jacquet af hólmi í
Hampton-bandinu og tryllti blús-
inn einsog Texastenómm var ein-
um lagið. Hann gekk við hækjur en
henti þeim jafnan frá sér þegar
sveiflan tók völdin.
Monk
Marlyn Mead er mikill stuðbolti
og hvatti hrynsveitina ákaft þegai-
henni þótti hún of þung í vöfum.
Kannski hefði hún átt að velja sér
annað tónskáld en Monk til að leika
- í það minnsta nutu verk Monk sín
ekki sem slík. En Monk skrifaði
marga blúsa og þeir vom jafn góðir
og hvað annað til að marka um-
gjörð fyrir fjörlega sólóa
flautuleikarans. Verkin spönnuðu
áratug í tónskáldskap Monks. Þau
elstu hljóðrituð 1947: Off minor og
In walked Bud og það yngsta 1957:
Rhytm-a-ning. Kannski var það
best heppnaða númer kvöldsins.
Siggi Flosa blés kröftuglega og
sóló Kjartans Valdimarssonar var
gimsteinn, frábærlega uppbyggðui-
með vaxandi spennu og eftir að
bassinn einn hafði leikið með hon-
um um tíma bættust trommumar
við og síðan trommusóló með
göngubassa. Ekki má gleyma ball-
öðunni, Ask me now, sem Sigurður
Flosason blés af öryggi einsog
vænta mátti, en þetta er ein besta
ballaðan sem Monk samdi, ekki
síðri en Round midnight eða Ruby,
my dear.
Eitt lag var á efnisskránni sem
ekki var eftir Monk - blús eftir
flautuleikarann. Blés Marlyn það
afar vel og var tónninn fyllri og
þéttari þar en í Monksólóum henn-
ar.
Marlyn Mead er nú búsett í
Reykjavík og er það mikill fengur.
Eg man ekki eftir neinum íslensk-
um djassflautuleikara þótt Orms-
lev, Rúnar Georgs, Halldór Páls-
son og Þórarinn Olafsson hafi allir
bmgðið fyrir sig flautuleik. Von-
andi á Marlyn eftir að láta að sér
kveða í íslensku djasslífí. Gestir
Múlans fognuðu henni ákaft og
fjölbreytnin er alltaf af hinu góða.
I kvöld verður Matthías Hem-
stock í Múlanum með hljómsveit
sína og bæði Sigurður Flosa og Jó-
el Páls á saxa, Kjartan á píanó og
Tómas R. á bassa. Þar verður flutt
tónlist sem Miles Davis hljóðritaði
á ámnum 1949-55, mest djass-
standardar.
Vernharður Linnet
Aðalfundur
Aðalfundur Félags viðskiptafræðinga og
hagfræðinga verður haldinn í Skála,
Hótel Sögu, miðvikudaginn 28. apríl 1999,
kl. 16.30.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Erindi: Geta fræðingar verið
frumkvöðlar? - Viðskiptafræði-
nám og nýsköpun.
Gylfi Magnússon
Framsögumaður: Gylfi Magnússon, dósent við
viðskiptaskor Háskóla íslands.
Stjórn FVH
FÉLAG VIÐSKIPTAFRÆÐINGA
OG HAGFRÆÐINGA
LISTIR
111 1
m* I ll.J
Vortónleikar
Landsbanka-
kórsins
LÁNDSBANKAKÓRINN
Gítartónleikar í
Norræna húsinu
LANDSBANKAKÓRINN heldur
sína árlegu vortónleika í Sel-
tjarnarneskirkju á morgun, sum-
ardaginn fyrsta, kl; 17. Kórinn
mun siðan fara til Isafjarðar og
halda tónleika í ísafjarðarkirkju
laugardaginn 24. apríl kl. 17.
A tónleikunum flytur kórinn
m.a. kafla úr Sígaunaljóðum eftir
Johannes Brahms, lög eftir
Hjálmar H. Ragnarsson, Stein-
grím M. Sigfússon, Þorkel Sigur-
björnsson, Jónas Tómasson svo
og ýmis erlend Iög, flest með ís-
lenskum texta.
Söngstjóri Landsbankakórsins
er Guðlaugur Viktorsson. Hljóð-
færaleik á pínaó og orgel annast
Bjarni Jónatansson, Birgir
Bragason leikur á bassa og Pétur
Valgarð Pétursson leikur á gítar.
Landsbankakórinn verður tíu
ára á þessu ári. Fyrsti stjórnandi
kórsins var Ólöf Magnúsdóttir. Á
árinu 1992 tók Friðrik S. Krist-
insson við og stjórnaði kórnum í
tvö ár. Haustið 1994 tók núver-
andi söngsljóri við stjórninni.
MAGNUS Andersson,
heldur tvenna tónleika í
Norræna húsinu. Þeir
fyrri verða á morgun,
sumardaginn fyrsta kl.
17 en hinir síðari sunnu-
daginn 25. apríl kl. 17.
I fréttatilkynningu
segir að Magnus And-
ersson sé einn fremsti
gítarleikari Svía um
þessar mundir. Hann
hóf tónleikaferil sinn í
lok 8. áratugarins.
Hann hefur víðtækt
verkefnaval og hefur á
seinni árum einbeitt sér
að flutningi nútímatón-
listar. Mörg verk hafa
sérstaklega verið samin fyrir hann
og mun hann flytja nokkur þeirra á
tónleikunum á sunnudag. Hann hef-
ur víða komið fram og má þar nefna
Ars Musica í Brussel, Festival
d’Autumn í París, Akiyoushidai í
Japan og Monday Evening Concerts
International í Los Angeles.
Á tónleikunum á
fimmtudag verða flutt
verk eftir Mauro Giuli-
ani, Femando Sor,
Luigi Legnani, Klaus K.
Hiibler, John Dowland,
Benjamin Britten,
Francisco Tarrega, Isa-
ac Albeniz, Bent Sören-
sen Heitor Villa-Lobos
og Uros Rojko.
Á sunnudaginn leikur
Magnus nútímaverk
eftir Franco Donatoni,
Rolf Riehm, Xavier
Benguerel, Tristan
Murail Karólínu Eiríks-
dóttur Mikael Edlund,
Bent Sörensen og Bri-
an Femeyhough.
Magnus Andersson hefur haldið
„masterclass“ í Eistlandi, Hollandi,
Þýsklandi, Kóreu, Japan, Mexíkó og
Albaníu og frá árinu 1984 hefur hann
verið dósent í nútímatónlist i Darm-
stad. Hann hefur auk þess leikið inn
á fjölda geisladiska.
Magnus Andersson
Dansað við Djöfsa
KVIKMYNDIR
Stjörnubió, Sanibífiín,
Á Ifabakka
SMM ★★★
Leikstjóri Joel Schumacher. Hand-
ritshöfundur Andrew Kevin Walker.
Kvikmyndatökustjóri Robert Elswit.
Tónskáld Mychael Danna. Aðalleik-
cndur Nicolas Cage, Joaquin Phoen-
ix, James Gandolflni, Peter Storm-
are, Anthony Heald, Christopher
Baucr. 123 mín. Bandarísk. Columbia
Pictures, 1998.
EINN klámhundurinn segir eitt-
hvað á þá leið við aðalsöguhetjuna
þegar hún er farin að gægjast á bak
við tjöldin í kynlífsiðnaðinum: „Ef þú
dansar við Djöfsa tekur hann stjóm-
ina.“ Hann kemst að því, einkaspæj-
arinn Tom Welles (Nicolas Cage), að
það er hverju orðið sannara. Welles,
sem hefur orð á sér fyrir að vera
traustur og þagmælskur, vinnur
einkum fyrir efnafólk. Af því sauða-
húsi er eldri kona, nýorðin ekkja,
sem fær hann til að rannsaka óvænt-
an hlut sem kom í ljós þegar maður
hennar lést. Sóðaklámmynd þar sem
ung stúlka er drepin frammi fyrir
tökuvélunum. Gamla konan er miður
sín yfir þessum fundi í helgasta véi
bónda síns. Welles segir konunni að
slíkar myndir, „snuffmyndir" á fag-
máli, séu blekldngar, en sú gamla vill
komast til botns í málinu.
Welles tekst að hafa uppá móður
stúlkunnar í myndinni, þaðan liggur
leið hans til Hollywood og fyrr en
varir er hann kominn á kaf í subbu-
lega veröld klámbransans þar sem
allt virðist falt fyrir rétta fjárupp-
hæð. Eini flótti einkaspæjarans frá
þessari viðurstyggð eru samtöl hans
við konu sína og nýfædda dóttur,
þær bíða heima og vita ekki nema
takmarkað hverju heimilisfaðirinn er
að vasast í til að halda uppi heimil-
inu.
Welles er ósköp venjulegur maður
og þekkir því lítið til klámheimsins
og öfugugganna sem þar ráða ríkj-
um, hvað þá starfsaðferða þeirra.
Svo hann ræður sér leiðsögumann
(Joaquin Phoenix) um þetta jarð-
neska forarsvað. Eitt leiðir af öðru
og skyndilega eru þeir félagamir
komnir á sporið.
Allt útlit og inntak 8MM minnir
mjög á Dauðasyndirnar sjö - Seven,
annan óhugnað, enda myndirnar
skrifaðar af. sama höfundi, Andrew
Kevin Walker. Útlitið er einnig
keimlíkt, dökkt og sjúskað, uppá-
haldsumhverfi leikstjórans, Joels
Schumachers, sbr. Flatliners, The
Lost Boys og síðustu myndimar um
Leðurblökumannínn. Ofögnuðurinn
er yflrþyrmandi og virðist soga til
sín tvístígandi sálir, óstyi’kar á hálu
svelli spillingarinnar. Weller verður
ekki haggað þó honum sé boðið upp í
dansinn, aðdráttarafl hnignunarinn-
ar snertir hann ekki. Höfundarnir,
Schumacher og Walker, stilla and-
stæðunum kunnáttusamlega upp;
venjulegum manni andspænis
lægstu hvötum mannskepnunnar,
illsku og djöfulskap. Hann er hreint
ekki viss um hvort hann sleppur
óskaddaður frá þeim viðskiptum,
sem fá hann til að framkvæma hluti
sem hann taldi að kæmu aldrei fyrir
hann, hvað þá að hann væri fær um
þá.
8MM er sóðalegur dans og úr-
kynjaður, enda eru áhorfendur
dregnir niður í mannsorann þar sem
mannslíf eru aðeins virði þeirrar
upphæðar sem öfuguggar em tilbún-
ir að greiða fyrir þau - sjálfum sér til
kynferðislegrar fullnægingar. Það er
gefíð í skyn að jafnvel í klámbrans-
anum eigi menn sér takmörk. Það
stenst ekki í heimi þar sem allt er að
endingu falt. Myndin er skoðunar-
ferð inní þessa undirheima og er
bæði vel gerð og afdráttarlaus. Cage
er talsvert magnaður sem krossfari
inní ófógnuðinn og aðrar persónur
sem koma við sögu á þeim slóðum er
vel leikinn og litríkur hópur mismun-
andi öfugugga sem er vel borgið í
höndum góðleikara einsog James
Gandolfini og Peters Stormare.
Phoenix er ekki sem verstur heldur.
Útlit myndarinnar er sláandi gott,
hvort sem það eru sóðalegar klám-
búllur eða stássstofur auðmanna, og
allt þar á milli. Siðfræðin er svona
upp og ofan en afþreyingargildið
ótvírætt. Maður tekur bara fyrir nef-
ið.
Sæbjörn Valdimarsson