Morgunblaðið - 11.05.1999, Blaðsíða 70

Morgunblaðið - 11.05.1999, Blaðsíða 70
70 ÞRIÐJUDAGUR 11. MAÍ 1999 MORGUNBLAÐIÐ ! I Hundalíf 'o, t.UB8i ~hvae> HERJReKLvefete —A£>-<5£f?4 7---------------- 1 rriurrt oJcÍkí •'ja ÞúTág uar j 'hloupoi íQtcjn- úm skécj'tnn... Ferdinand Sumt gengur í ættir... Árinn! BRÉF TIL BLAÐSINS Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Sfmbréf 569 1329 Nató á villigötum Frá Rúnari Kiistjánssyni: NÚ HAFA loftárásimar á Júgó- slavíu staðið yfir það lengi að flestir sæmilega viti bomir menn eru fam- ir að skilja að í þeim fannst engin lausn. Niðurstaðan er þveröfug, loftárásimar auka vandann og gera allar úrlausnir erfiðari. Það er öm- urleg niðurstaða fyrir Nató, að halda upp á 50 ára afmæli sitt með því að gera alvarlegustu mistök sem orðið hafa í sögu bandalagsins. Héð- an af er Ijóst að Nató hefur glatað tíltrú, það hefur engar lausnir fram að færa, eina útspil þess hefur verið ofbeldi og allir vita að ofbeldi fæðir af sér meira ofbeldi. Mannkynssag- an kennir okkur það. Strax í haust byrjaði Nató að hafa í hótunum við Serba og loks var staðan sú, að svo stór orð höfðu verið látin falla. Og hinn mikli herkostur var settur af stað, dráp og eyðilegging fylgdi í kjölfarið. En aldrei verður senni- lega skemmt og eyðilagt svo mikið í Serbíu, að það verði talið fréttaefni á við það sem er að gerast að sögn af slíku tagi í Kosovo, og vafalaust verða aldrei drepnir svo margir óbreyttir borgarar í loftárásum Nató á Serbíu, að það verði talið fréttaefni til móts við ætluð dráp á Albönum í Kosovo. Flestar fréttir af því tagi era teknar beint frá Albön- um sjálfum og sjaldnast haft fyrir því að kanna sannleiksgildið. Það er ekki sjálfgefið að allt sé rétt sem þeir segja um atburðarásina. Fréttaflutningurinn er svo áróðurs- kenndur, að það er afar erfitt að treysta því að fjallað sé um málin með þeirri réttsýni sem ber að við- hafa í góðri fréttamennsku. Nýlega var til dæmis greint frá því í flenni- fyrirsögnum að Serbar hefðu myrt tiltekna leiðtoga Kosovo-Albana og var ekki verið að spara ljótu lýsing- arorðin þar. Síðar kom í ljós að þeir vora lifandi og enginn fótur fyrir fréttinni. Kosovo-Albanar era vissu- lega alls góðs maklegir á við annað fólk, en þeir lýsa málum út frá sín- um forsendum og þær þurfa ekki endilega að vera réttar. Nóg er um ákærar gegn Serbum en engrar sönnunarskyldu virðist vera krafist. Allt er birt ef það aðeins vitnar á móti Serbum. Aróðurs-síbyljan í fjölmiðlum gegn serbnesku þjóðinni er komin of langt, offorsið hefur verið svo mikið, að margir era farn- ir að átta sig á því að á bak við tjöld- in er pólitísk refskák í fullum gangi. Blekkingarvefurinn dugir ekki lengur til að fá fólk til að trúa hvaða lygi sem er, bara ef hún kemur frá fulltrúum Nató. Sannleikurinn er ekki vöramerki Atlantshafsbanda- lagsins. Það er pólitísk ákvörðun að ráðast á Júgóslavíu og sú ákvörðun var röng. Þetta stríð verður Nató til skammar og Bandaríkin verða fyrir stóram álitshnekki. Serbneska þjóðin hefur verið afflutt í fjölmiðl- um með þeim hætti að það er með endemum. Ég hef hitt íslendinga sem hafa sagt það blákalt við mig, að lausnin á Balkanskaga sé að út- rýma Serbum, útrýma þeim gjör- samlega. Hvaðan hafa menn for- sendur fyrir slíkri afstöðu? Auðvit- að úr fjölmiðlunum. í hvaða ástand era menn komnir þegar þeir fara að tala um það sem lausn á málum að útrýma heilli þjóð? Hver hefur orðið alræmdastur á þessari öld fyrir að hafa ætlað sér slíkt? Era menn ekki famir að nálg- ast hættumark hvað dómgreind snertir þegar hugsunin er leidd út á slíkar örþrifabrautir? Sannleikur málanna er sá að Serbar hafa aldrei fengið að kynna sinn málstað í vest- rænum fjölmiðlum. Jafnvel á ís- landi er sagt „það er viðtekin regla hér, að við tökum ekki við neinu frá Serbum"! Aðeins önnur hlið mál- anna nýtur þess að vera kynnt. Hvað verður um hina hágöfugu yfir- lýsingu að allir menn séu skapaðir jafnir, þegar fyrir liggur að fjölmiðl- ar sem endurvarpa einhliða áróðri Nató og Bandaríkjanna virðast ganga út frá því að hver Kosovo-Al- bani sé jafngildi 50 Kúrda og 100 Nígeríumanna? Og nú þegar þetta stríð er orðið að veraleika sést að enginn veit hver niðurstaðan verð- ur, allra síst þeir sem hófu það! Og fjölmargir virðast líta á þennan harmleik eins og einhverja spennu- mynd! Islenska þjóðin veit og á að vita að stríð er ekki neitt sem ástæða er til að fagna. Þegar sá stærsti í sandkassanum stendur upp og segir við hina: „Ég skal lú- berja ykkur alla, ef þið verðið ekki til friðs“, halda menn þá virkilega að slík ofbeldisframkoma sé rétta leiðin til að tryggja friðinn? Ég held ekki og afleiðingar árása Nató á Jú- góslavíu verða sennilega þær, að skapast mun nýtt kulda-tímabil í samskiptunum við Rússa. Þeir munu sennilega sjá aukna þörf á því að efla samskiptin við Kínverja og Indverja og hunsa Vesturveldin. Slík framvinda mun trúlega gerast með tilkomu nýs valdhafa í Rúss- landi, sem verður að öllum líkindum herskár maður og ófyrirleitinn. Vesturveldin hafa nú ratt leiðina að miklu leyti fyrir slíkan mann upp í valdastólinn í Moskvu. Og ég vil minna á að þótt Rússar séu í efna- hagsvanda, þá era kjamorkuvopn þeirra jafn ógnvekjandi og áður. Kjamorkustríð getur orðið með þeim hætti að stríðsæsingar magni upp einhverskonar vitfirringar- ástand. Illt er að setja menn í þá stöðu að þeir sjái sig hugsanlega tilneydda til að gera eitthvað í örvæntingaræði og steypi með því öllum heiminum í bál og brand! Stríð er enginn leikur eða dægra- stytting, stríð er staða sem kemur upp þegar skynsemin er lögð til hliðar, þegar leitað er að lausnum án hennar. Sá sterki fer að beita hnefunum! Nú hefur rækilega verið kveikt í tundurþræðinum að púðurtunnunni á Balkanskaga, loginn æðir að henni og spurningin er, vitkast menn svo að þeir forði sprengingunni eða er upphafið að endinum í sjónmáli? RÚNAR KRISTJÁNSSON, Bogabraut 21, 545 Skagaströnd. Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga- safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.