Morgunblaðið - 10.02.2000, Page 55

Morgunblaðið - 10.02.2000, Page 55
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR FIMMTUDAGUR 10. FEBRÚAR 2000 55 GUÐNI SIG URBJARNASON + Guðni Sigur- bjarnason lög- reglumaður fæddist í Reykjavík 12. júlí 1957. Hann lést á Landspítalanum 30. janúar síðastliðinn og fór útför hans fram frá Bústaða- kirkju 7. febrúar. Jarðsett var í Gufu- neskirkjugarði. Fallinn er frá elsku- legur svili okkar og mágur, Guðni Sigur- bjamason. Hann lést á Krabbameinsdeild Landspítalans að- faranótt sunnudagsins 30. janúar sl. Guðna kynntumst við 1989 er hann hóf sambúð með Þorgerði Bergvins- dóttur og syni hennar. Hjá þeim blómstraði ástin og minnisstæður er dagurinn er þau giftu sig í Viðeyjar- kirkju að viðstöddum ættingjum og vinum. Það var 7. júlí 1990 á falleg- um sumardegi. Sól skein hátt á himni. Framtíð ungu hjónanna virtist blasa við þeim og árið 1992 eignuðust þau stúlkubam sem skírð var Björk. Amdís fæddist þeim síðan 1994. Þessi fjölskylda bjó í Amarsmáran- um í Kópavogi og kom sér vel íyrir. Það var um nóg að hugsa á þeim bænum, Guðni útivinnandi í lög- reglunni og Þorgerður heima með bömin þrjú. Þar var oft fjör en saman tókst þeim að fikra sig vel áfram í lífinu. Oftar en ekki vora það þreytt hjón sem gengu til náða seint um kvöld eftir langan dag. Samvera- stundir okkar vora alltof fáar í gegnum tíðina en upp koma góðar minningar um þær stundir sem við áttum saman. Grillferð í Vaglaskóg og ættar- mót í Ólafsfirði eru þar ofarlega í minn- ingunni. Ávallt var tekið vel á móti okkur í Arnarsmáranum er við lit- um þar við. Þessi fallega fjölskylda virtist því eiga sér glæsta framtíð en á aðventunni 1996 urðu þau fyr- ir áfalli. Guðni greindist með hinn illvíga sjúkdóm sem krabbameinið er. Af hverju hann, maður í blóma lífsins, fyrir stuttu giftur og með ung börn sem hann elskaði svo heitt? En við þessari spurningu fá- um við aldrei svar. Guð einn veit um tilgang þann. Aftur varð ekki snúið og barðist hann hetjulega allt til dauðadags við þennan vágest. Allan þann tíma stóð Þorgerður við bakið á eiginmanni sínum og var aðdáunarvert að fylgjast með bar- áttu þeirra beggja á þessum erfiðu tímum. Börnin gerðu sér grein fyr- ir því að ekki var allt með felldu en höfðu þá von í brjósti að faðir þeirra næði sínum fyrri styrk. Síð- ustu jól nutum við samvista með Guðna hér á Akureyri. Við gerðum okkur fyllilega grein fyrir því sem koma skyldi en vonuðumst eftir kraftaverki. Með trega kveðjum við góðan dreng. Kallið er komið, komin er nú stundin, vinaskilnaðar viðkvæm stund. Vinir kveðja vininn sinn látna, er sefur hér hinn síðasta blund. Margs er að minnast, margt er hér að þakka. Guði sé lof fyrir liðna tíð. Margs er að minnast, margs er að sakna. Guð þerri tregatárin stríð. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, Hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem.) Við biðjum Guð að styrkja Þor- gerði, börnin og alla ástvini í sorg- inni. Innilegar samúðarkveðjur send- um við þeim öllum. Guð blessi minningu Guðna Sig- urbjarnasonar. Stefán Arnaldsson, Guðný Bergvinsdóttir, Sigurður Guðmundsson, Borghildur María Bergvinsdóttir. + Gunnar Iljálm- arsson fæddist í Hafnarfirði 24. maí 1934. Hann lést á líknardeild Land- spítalans 24. janúar síðastliðinn og fór útför hans fram frá Víðistaðakirkju 3. febrúar. Elsku pabbi minn og afi okkar, Gunnar Hjálmarson, er látinn eftir erfið veikindi, ekki var hann nú gam- all 65 ára, á besta al- dri. Við eigum þér mikið að þakka, pabbi, og afastelpurnar eiga um sárt að binda núna. Dagný,sem ólst upp hjá þér og mömmu að mestu leyti, á erfitt eftir þennan missi og ég, pabbi minn, sem fylgdi þér eins og skugginn þegar ég var yngri, þegar við fórum saman á vörubílnum að sækja fisk í Þor- lákshöfn og Grindavík og það skipti engu þó að skólinn væri daginn eftir, Erna skyldi fara með pabba og sækja fiskinn. Þá bara svaf ég í bílnum og man að mamma var ekki ánægð með þetta, en það varð engu tauti við mig komið, með skyldi ég fara, hvað sem hún sagði og þú sagðir að þetta væri allt í lagi. Við áttum oft góðar stundir, ég og þú, þar sem við töluðum mikið saman og enginn veit um nema ég og þú, hvað okkur fór á milli en þessi sam- töl geymi ég og á góðar minningar um þær stundir. Dagný mín var mikið uppáhald hjá þér, fyrsta barnabarn sem ólst upp meira og minna hjá þér og mömmu, sem þér þótti vænt um, og margar minning- ar á hún um þig og Sigurbjörg, sem er bara fjögurra ára og kynntist þér í þennan stutta tíma, spyr oft hvar er Gunni afi og skilur ekki af hverju afi er ekki heima og leitar að þér um allt og ísak Máni, sem er bara eins árs, hann kíkti inn í her- bergi, leitaði að þér en fann ekki. En pabbi minn og afi okkar, við vit- um að þér líður vel núna og við geymum minninguna um þig og all- ar góðu stundirnar með þér. Farðu í guðs friði, elsku pabbi og afi okk- ar, við eigum eftir að sakna þín mikið, en tíminn læknar öll sár. Elsku mamma, Ásta, Jói og öll hin, guð geymi ykkur og styrki ykk- ur. Þakka þér fyrir allt, pabbi minn og afi okkar. Erna, Dagný, Ingibjörg og Sigurbjörg Ósk. GUNNAR HJÁLMARSSON EYJOLFUR SVANUR PÁLSSON + Eyjólfur Svanur Pálsson fæddist á Starrastöðum í Skagafirði 23. nóv- ember 1952. Hann lést 25. janúar síðast- liðinn og fór útför hans fram frá Sauð- árkrókskirkju 5. febrúar. Hann Eyjólfur frændi minn er látinn. Þegar ég heimsótti hann viku áður en hann dó granaði mig ekki að það yrði síð- asta skiptið sem við hittumst. Bar- átta hans við erfiðan sjúkdóm var stutt og snörp. Eyjólf hef ég þekkt frá blautu bamsbeini, þar sem hann er föður- bróðir minn. Ég var ennfremur svo lánsamur að hafa fengið að vera í sveitinni á sumrin hjá ömmu, afa og Eyjólfi frá því að ég var barnungur. Fyrir okkur krakkana var gott að vera nálægt Eyjólfi, hann var skap- góður og alltaf til í glens og grín. Hann gaf sér tíma fyrir okkur, var góður leiðbeinandi og alltaf tilbúinn til að hjálpa. Ég bar mikla virðingu fyrir honum og leit upp til hans eins og hann væri minn eldri bróðir. Það var fróðlegt fyr- ir barn og síðan ungl- ing að fylgjast með Eyjólfi vinna. Hann var kraftmikill, ósér- hlífinn og vann ekkert verk með hangandi hendi sama hvort heldur var verið að smala, stinga út úr fjárhúsum, mjólka, heyja eða nokkurt annað það starf sem þarf að leysa af hendi í sveitinni. Þær eru margar minningarnar sem koma upp í hugann þegar hugsað er til baka. Eg man til dæmis að hann eftirlét mér reið- hjólið sitt, gamalt Möve hjól, og kenndi mér að hjóla. Eins man ég eftir heyskapnum sem var erfiður í þá daga. Þá náðum við í heyið á gamla Chevrolet-vörubflnum suður í flóa. Á leiðinni bar margt á góma hjá frændunum og var rætt um allt milli himins og jarðar á meðan Eyj- ólfur keyrði og ég lá makindalega í sætinu og horfði upp í bláan himin- inn. Þegar heyið var komið í hlað var því blásið inn í þröngar hlöð- urnar og þurftu þá Eyjólfur, afi og við krakkarnir að fara að velta því veggja á milli í hlöðunni, vaðandi hey upp í hné. Það var mikið púl og allt aðrar aðstæður en í dag. Einnig man ég þegar komið var að þeirri langþráðu stund, að ég fengi að keyra dráttarvélarnar. Þá var Eyjólfur boðinn og búinn að kenna mér tökin á þeim. Þegar þeirri kennslu var lokið og ég orð- inn fullgildur ökumaður, sýndi hann mér ávallt fyllsta traust við vélarnar. Eftir því sem árin liðu og aðstæð- ur breyttust urðu samskipti okkar ekki eins mikil og áður en alltaf ríkti gagnkvæmt traust og virðing milli okkar. Við ræddum oft um að rækta betur vináttuna og nú síðast í haust, hálfum mánuði áður en Eyjólfur greindist með krabba- mein. Það minnir mann óneitanlega á það að maður hefur aðeins tak- markaðan tíma í þessu lífi og eng- inn veit hvenær kallið kemur. Við Ásdís og börn sendum ykkur, elsku María, Arnar Páll, Sara, Þór- unn, Margrét, Páll Starri, Stefanía og Gunna amma, okkar innilegustu samúðarkveðjur. Megi guð styrkja ykkur í sorg ykkar. Páll Arnar Ólafsson. KRISTBJÖRG SVEINSDÓTTIR + Kristbjörg Sveinsdóttir fæddist á Barðanesi í Norðfirði 29. 1922. Hún lést á Dvalarheimilinu Vfðihlíð í Grindavík 29. janúar siðastlið- inn og fór útför hennar fram frá Innri-Nj arð víkur- kirkju 7. febrúar. Elsku amma okkar, við vitum að nú líður þér vel, við vitum líka að það voru margir sem tóku á móti þér, foreldrar þínir, systkini og margir aðrir sem hafa kvatt þennan heim á undan þér. Amma var ung þegar hún missti pabba sinn en þó tókst mömmu hennar að halda öllum systkina- hópnum saman, sem ekki var al- gengt á þeim árum. Amma fór því snemma að heiman og byrjaði að vinna fyrir sér, þau afi kynntust og stofnuðu fjölskyldu. Rétt rúmlega tvítug áttu þau þrjú börn, en svo liðu nokkuð mörg ár þangað til þær tvær yngstu fæddust. Amma vann úti svo til alla sína starfsævi og hafði fá tækifæri til að sinna sínum áhugamálum. Þegar við systurnar vorum litlar bjuggum við í næsta nágrenni og gátum því skroppið í heimsókn þegar við vild- um. Seinna þegar við fluttum á Akranes komum við oft og gistum. Amma sýndi öllum hlýju, ekki bara mönnum heldur líka dýrum. Hún átti alltaf annað- hvort hund eða kött. Þegar við voram litlar átti hún hund sem hét Tinna, en okkur þótti afar vænt um hana. Amma kom fram við okkur eins og jafn- ingja, það var ekkert kynslóðabil. Við gerð- um ýmislegt saman, hvort sem það var kleinubakstur, langar gönguferðir eða spjall og spilamennska. > Henni tókst með töfr- um sínum að leiðbeina okkur, án þess að okkur fyndist hún vera uppalandi okkar. Með þessum fátæklegu orðum viljum við kveðja þig, elsku amma. Þú varst alltaf svo hlý og góð og það var svo gott að kúra hjá þér. Við nutum þess að koma til þín, fá „hvíld frá mömmu og pabba“ og koma í of- dekrið á Njarðvíkurbrautina. Tilfinningar okkar til þín eru dýpri en orð geta lýst. Við viljum því ljúka þessu með orðum Ingi- bjargar Sigurðardóttur: Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins degi, hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér. Pinn kærieikur í verki var gjöf, sem gleymist eigi, og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast þér. Takk fyrir allt, Bergrós og Jórunn. t Móðir okkar, tengdamóðir og amma, SIGRÍÐUR FRIÐFINNA KRISTÓFERSDÓTTIR frá Klúku, Arnarfirði, síðast til heimilis í Álftamýri 14, Reykjavík, verður jarðsungin frá Áskirkju föstudaginn 11. febrúar kl. 10.30. Ásta Kristín Hjaltalín, Guðmundur Hjaltalín, Bára Óskarsdóttir, lllugi Sveinn Stefánsson, Sigríður Sigurðardóttir, Guðrún Stefánsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. t Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, MAGNÚSJÓNSSON, Sólvangsvegi 1, Hafnarfirði, verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju á morgun, föstudaginn 11. febrúar, kl. 15.00. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast hans, er bent á sjúkrahúsið Sólvang Dagný Pedersen, Jón Magnússon, Helen P. Brown, Halla Magnúsdóttir, Þórður Bragason, Anna Magnúsdóttir, Guðmundur Jóhannsson og barnabörn. t Elskulegur faðir okkar og tengdafaðir, BIRGIR BRYNJÓLFSSON, sem lést fimmtudaginn 3. febrúar, verður jarðsunginn frá Grensáskirkju föstudaginn 11. febrúar kl. 13.30. Brynja Ósk Birgisdóttir, Jón Birgisson, Justin Þór Birgisson, Stephan Már Birgisson, Eric Sigmar Torfi Birgisson. Sveinur f. Tummasson, Ásthildur Ágústsdóttir,

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.