Morgunblaðið - 18.07.2000, Blaðsíða 2

2 ÞRIÐJUDAGUR 18. JÚLÍ 2000
________________________________________MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Hollenskt par bjargast eftir að bíll þess lenti í Jökulsá á Dal
„Skelfíleg
andartök“
HOLLENSKT par, þau Elianne
Kroon og Marco Reitsma, bjargaðist
á ótrúlegan hátt eftir að bifreið þess
lenti í Jökulsá á Dal skammt frá
Arnórsstöðum. „Það er kraftaverki
líkast að þau skyldu hafa komist lif-
andi frá þessu,“ sagði Björn Sveins-
son, lögreglumaður á Egilsstöðum.
Elianne telur að sprungið hafi á
framdekkinu vinstra megin. Við það
missti hún stjórn á bifreiðinni sem
tók að rása og steyptist síðan niður
af þriggja metra háum árbakka ofan
í Jökulsá á Dal.
Bifreiðin flaut um stund í ánni og
Elianne og Marco tókst að losa sig
úr bílbeltunum. Þau náðu hinsvegar
ekki að skrúfa niður rúðumar þar
sem rafdrifnar rúður bílsins virkuðu
ekki. Marco þvingaði upp hurðina en
við það fylltist bifreiðin af vatni og
sökk hratt til botns. Honum tókst
strax að komast út og komst að landi
um 500 m frá þeim stað sem bifreiðin
lenti í ánni.
„Eg ætlaði á eftir honum en flækt-
ist í beltinu hans. Þetta voru skelfi-
leg andartök," sagði Elianne. Hún
sökk því með bifreiðinni en um það
leyti sem hún lenti á árbotninum
náði Elianne að losa sig úr beltunum
og synda upp á yfirborðið. Þegar
hún komst að landi var hún um 500
m neðar en Marco og hafði því borist
um einn kflómetra með ánni. „Við
sáum ekki hvort annað og fórum að
hrópa og leita að hvort öðru. Það leið
nokkur tími áður en við fundum
hvort annað. Þetta var skelfilegt, við
bjuggumst við því versta," sagði Eli-
anne. „Okkur var mjög kalt en eftir
að við höfðum fundið hvort annað
leið okkur ótrúlega vel.“
Bifreiðin hefur ekki fundist
Skömmu eftir að þau komust á
land kom húsbíll aðvífandi og Marco
hljóp að veginum til að gera vart við
þau en Elianne fann til í baki og átti
erfitt með að hreyfa sig. Fólkið í
húsbflnum tók parið inn í bflinn,
færði það úr blautum fötunum og
hringdi á sjúkrabfl sem kom
skömmu seinna. Parinu var ekið á
heilsugæslustöðina á Egilsstöðum
þar sem þau gengust undir læknis-
skoðun. Þau reyndust óslösuð en
marin og aum.
Jökulsá á Dal er gríðarlega
straumhörð og gruggug þar sem þau
lentu í ánni. Bifreiðin hefur ekki
fundist.
Morgunblaðið/Hafdís
Elianne Kroon og Marco Reitsma ætla að halda ferðalaginu áfram.
5 km
Bíllinn fór í
ána stuttu
innan við
Arnórsstaði
Björn Sveinsson telur ótrúlegt
lán að þau skyldu sleppa lifandi.
Búferlaflutningar
Flestir
fluttu frá
Austurlandi
830 FLUTTU til höfuðborgarsvæðis-
ins umfram brottflutta á fyrri helm-
ingi ársins, að því er fram kemur í töl-
um Hagstofunnar, eða sem nemur
ríflega fimm manns á degi hverjum.
Alls fluttu 518 af landsbyggðinni á
tímabilinu og 312 frá útlöndum.
Alls fluttust 6.486 til höfuðborgar-
svæðisins en 5.656 frá því. Af einstök-
um sveitarfélögum fluttust flestir til
Reykjavíkur, eða 357, og Kópavogs,
eða 268. Á Suðurnesjum voru aðflutt-
ir umfram brottflutta 98 og á Suður-
landi 47.
Á Vestm-landi voru brottfluttir 15
fleiri en aðfluttir en á Vestfjörðum
voru þeir 95 fleiri. Á Norðurlandi
vestra voru brottfluttir 40 umfram
aðflutta og á Norðurlandi eystra
voru þeir 136.
Flestir fluttust frá Austurlandi,
eða 185 umfram aðflutta. Alls voru
brottfluttir frá Austurlandi 472. Á
fyrri helmingi ársins voru skráðar
24.730 breytingar á lögheimili ein-
staklinga í þjóðskrá. Þar af fluttu
13.436 innan sama sveitarfélags,
8.094 milli sveitarfélaga, 1.852 til
landsins og 1.348 frá því.
Á umræddu tímabili fluttust 504
fleiri einstaklingar til landsins en frá
því. Þar af voru aðfluttir íslendingar
13 fleiri en brottfluttir og aðfluttir er-
lendir ríkisborgarar 491 fleiri en
brottfluttir.
Morgunblaðið/Arnaldur
^ LAURA Zolo og Jack Lammiman um borð í skútunni Sjö rósir.
I kjölfar ítalskra sægarpa
ÁSTÆÐUR þess að fólk kýs að
sigla um heimsins höf í stað þess að
búa um sig inni á heimili með öllum
þægindum sem því fylgja eru marg-
ar og mismunandi. Þau Laura Zolo
og Jack Lammiman, sem nú dvelja í
skútu sinni, Sjö rósum, í Grindavík,
hafa heldur óvenjulega ástæðu fyr-
ir för sinni. „Við erum að fylgja
slóðum ítalskra sægarpa á síð-
miðöldum," upplýsaþau þegar
blaðamaður og ljósmyndari lfta í
heimsókn.
Leiðangurinn hófst fyrir rúmum
sjö mánuðum í Feneyjum en ferðin
á sór mun Iengri aðdraganda. Fyrir
tveimur árum urðu þau Laura og
Jack veðurteppt í Kirkwall á Orkn-
eyjum. Deginum vörðu þau við
blaðalestur og rákust á grein um ít-
alska sæfarann Zeno sem á að hafa
siglt til Ameríku frá Hjaltlandseyj-
um í lok fjórtándu aldar, tæpri öld
áður en Kólumbus sigldi þangað.
Komust til íslands, Grænlands
og Ameríku
Laura segir að áhugi hennar á
því að vita meira um þennan landa
sinn hafi strax verið vakinn og hóf
hún þegar að viða að sér heimild-
um. Hún komst m.a. að því að sæ-
farinn Antonio Zeno sem ku hafa
siglt til Ameríku átti bróður, Nicoló
Zeno, sem einnig var sægarpur
mikill. Hann lagði upp í könnunar-
leiðangur um heimsins höf árið
1390, settist tímabundið að hjá
Orkneyjajarli og sigldi til Græn-
lands og Islands áður en hann lést á
Orkneyjum. Bróðir hans hélt við
fjölskylduhefðinni og náði alla leið
til Ameríku, segir sagan.
Þau Laura og Jack segja þessar
sögur um Zeno-bræðuma hafa orð-
ið uppspretta að dcilum fræði-
manna í gegnum tíðina og enn séu
menn ekki á eitt sáttir um sann-
leiksgildi ferðalaga þeirra. Þau em
þó alveg sannfærð um að bræðurnir
hafi farið eins víða og sagan segir
og em í ferð sinni m.a. að viða að
sér heimildum um það.
Á hveijum stað fara þau á bóka-
söfn og koma sér i kynni við heima-
menn sem era kunnugir siglinga-
og verslunarsögu viðkomandi
lands.
„Við höfum mikinn áhuga á að
komast í kynni við íslendinga sem
þekkja til þessara mála. Við höldum
vitaskuld ekki að okkar rannsóknir
komi í stað þess sem sagnfræðingar
gera. En markmiðið hjá okkur er að
vekja athygli á þessum leiðöngrum
Zeno-bræðranna. Við vonumst til
að sagnfræðingar fái meiri áhuga á
þessari sögu auk þess sem við get-
um örugglega vakið einhveija til
umhugsunar með því að spyija
öðmvísi spurninga en aðrir,“ segja
þau og áhuginn á viðfangsefninu
leynir sér ekki.
Fáum tilfinningu fyrir sögunni
„Við fáum líka allt öðruvísi til-
finningu fyrir sögunni en sagnfræð-
ingar sem sitja á skjalasöfnum. En
auk sögunnar um Zeno-bræðurna
höfum við almennan áhuga á sigl-
inguin Itala á þessum tíma.“
Það er ekki bara í rannsóknum
sem tilfinningin fyrir aðstæðum er
allsráðandi hjá Lauru og Jack.
Skútan er ekki hlaðin nýjustu tækj-
um og tólum, þau em t.a.m. ekki í
gervihnattasambandi. „Það að sigla
snýst líka um að hafa tilfinningu
fyrir veðri og vindum,“ segir Laura
sem hefur siglt skútu í tíu ár og er
nýfarin að nota GPS-staðsetningar-
tæki. „Ég reiknaði allt á sexkant
hér áður.“
Tilfinningarnar komust líka fljót-
lega í spilið þegar þau Jack og
Laura kynntust fyrir þremur árum.
Jack, sem hafði verið á sjónum í 45
ár, lengi vel sem skipstjóri, var
nefnilega búiim að fá alveg nóg af
því að sigla. „En svo varð hann ást-
fanginn af mér svo hann slapp ekk-
ert af sjónum," segir Laura og
hlær. „Þið sjáið hver ræður hér um
borð,“ bætir Jack við.
Þegar vind lægir við Islands-
strendur er förinni heitið til Græn-
lands og þaðan til Ameríku. „Við
vonumst reyndar til að komast alla
leið í kringum hnöttinn," segjaþau
að lokum.
Grindavík við hlið Fylkis
á toppnum/B2
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••##
Stoke gerði jafntefli í Islands-
heimsókninni/B16

Fylgstu
með
nýjustu
fréttum
www.mbl.is