Morgunblaðið - 18.07.2000, Blaðsíða 58

'58 ÞRIÐJUDAGUR 18. JÚLÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
SVO Aö SNAKUR BEITÞIG..
HAFÐU EKKIÁHYGGJUR...
EKKERT STÓRMÁLL!
ÞAt) ERU EINUNGIS ÖRFAAR
TEGUNÖIR SNÁKA SEM ERU
EITRAÖAR OG ENN FÆRRIERU
MEÖ NÓGU STERKT EITUR
TIL Aö ÖREPA!
Grettir
Hundalíf
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Hinn mikli
þjóðarskaði
Frá Gunnari Vigfússyni:
Á GÓÐVIÐRISDÖGUM tek ég mér
ferð á hendur á vesturhöfnina niður
á Grandagarð þar sem fjölmargir
fiskibátar liggja við bryggju og virði
fyrir mér bátana. Áður hafði ég gam-
an af að skoða bfla en það er ekki
lengur, þó helst gömul módel af bfl-
um. Áður tóku árgangar hinna ýmsu
tegunda svo miklum breytingum frá
ári til árs en gera það ekki mikið
lengur.
A þessum ferðum mínum vestur á
Granda kem ég alltaf við í Kaffivagn-
inum og fæ mér kaffi. Þar er oft
þröng á þingi, sérstaklega í kaffitím-
um. Einn daginn þegar ég var þar í
kaffi sat ég einn við borð, áður en
langt um leið komu tveir menn og
settust við borðið sem ég sat við. Ég
hugði þá vera trillukarla. Heyrði ég
það á tali þeirra að þeir voru mjög
gramir yfir því hvað smábátar hefðu
lítinn kvóta. Þeir voru að tala um að
Halldór Ásgrímsson, formaður
Framsóknarflokksins, hefði verið
sjávarútvegsráðherra þegar kvóta-
kerfið var tekið upp, sem gekk kaup-
um og sölum fyrst til að byrja með.
Fljótlega kom í ljós að örfáir fjár-
sterkir aðilar höfðu keypt mestallan
kvóta sem nú er þeirra eign og verð-
ur ekki frá þeim tekinn. Mörg smá
sjávarpláss eru búin að missa sínar
fiskveiðiheimildir, þær höfðu verið
seldar í burtu og íbúarnir hafa flutt í
burtu.
Þessi framseljanlegi kvóti hefúr
orsakað mikinn landsbyggðarflótta.
Þetta var einu sinni borið undir for-
mann Framsóknarflokksins og
kvartað yfir þessu en hann sagði að
það hefði ekki verið gott að sjá þetta
fyrir. Þetta hefði alls ekki þurft að
gerast hefði kvótinn ekki verið fram-
seljanlegur. Það hefði ekki þurft
djúpt hugsandi mann til að sjá það
fyrir að fiskveiðiauðlindin yrði keypt
upp af örfáum fjársterkum aðilum.
Svona fórst framsóknarflokksfor-
manninum þetta embættisverk úr
hendi og ég ætla að bæta því við að
þessir borðfélagar mínir í Kaffivagn-
inum voru að ræða það sín á milli að
mörgum hundruðum þúsunda tonna
ef ekki milljónum tonna af þorski
sem var minni en 70 cm að stærð
hefði verið kastað í sjóinn aftur og
miklu af öðru fiskmeti, aðallega af
togurum og stærri skipum. Þama
hefur orðið mikill þjóðarskaði á öll-
um þessum árum síðan kvótakerfið
var tekið upp.
Þeir framsóknarmenn ætla ekki
að gera það endasleppt í atvinnumál-
um þjóðarinnar. Nú um stundir
beinist áhugi þeirra að því að bæta
úr atvinnumálum á Austurlandi, með
því að fá norskan auðhring til að
byggja risaálver á Reyðarfirði. Eitt-
hvert hik kom á Norsk Hydro á með-
an þeir voru að athuga fleiri vanþró-
uð lönd og hagkvæmt umhverfi, hvar
þeir kæmust með sem ódýrustum
hætti frá mengunarvömum. Við
þennan drátt sem varð á því að þeir
ákvæðu sig missti orku-
málaráðherrann okkar álit á Norsk
Hydro, hún Valgerður Sverrisdóttir
lýsti því yfir opinberlega að Norsk
Hydro hefði fallið mikið í áliti hjá
sér.
Ef Norsk Hydro byggir risaálver
verður að taka mikið lánsfé til að
koma upp stórum raforkuverum til
að knýja þessar mengunarverk-
smiðjur erlendra auðhringa og öll til-
tæk raforka og miklu meira til verð-
ur bundið um ófyrirsjáanlega langa
framtíð í þessu verkefni. Ég held að
íslendingar virði og meti þessa auð-
lind allt of lítið, þessa ónýttu orku
sem er í fossum og hverum landsins.
Ég held að það sé óhætt að slá því
föstu að erlendir fjárfestar geri það
ekki af einskærri ættjarðarást á
löndum sem þeir fjárfesta í, ég held
að það sé frekar eða eingöngu ást á
arðinum sem verður af verksmiðjun-
um. Öll framleiðslan yrði flutt út til
iðnaðarlandanna, gróðinn sem verð-
ur af verksmiðjunum fer til fjárfest-
anna. Þáttur Islendinga verður að-
eins sá að skaffa verksmiðjunum
ódýrt rafmagn og aðra aðstöðu með
sem ódýrustum hætti.
Sumir vilja halda því fram að
margar þjóðir hafi misst sjálfstæði
sitt fyrir erlendu fjármagni fremur
en fyrir vopnavaldi, þjóðir sem eru
miklu stærri en íslenska þjóðin. Ég
hygg að það sé alveg rétt.
GUNNAR VIGFÚSSON,
Grettisgötu 80.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
OTTO pöntunarlistinn
Laugalækur 4 • S: 588-1980