Morgunblaðið - 18.07.2000, Qupperneq 62

>62 ÞRIÐJUDAGUR 18. JÚLÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Úr ferðabók hljómsveitarinnar Kalk
Malarvegir og
morðóðar endur
Það er ekki á hverjum degi sem reykvískar
hljómsveitir koma við í Trékyllisvík og
troða upp. Bragi Valdimar Skúlason segir
frá ævintýralegri ferð hljómsveitarinnar
Kalk um vestfírsk fjöll og fírnindi.
MEÐLIMIR hljómsveitarinnar Kalk
risu úr rekkju árla dags þess 30. júní
og hlóðu foggum sínum á forláta
sendiferðabíl. Hröðuðu sér síðan í
dauðans ofboði frá borginni. Kristni-
hátíð var yfirvofandi og ætlunin var
að losna við þjóðflutningana miklu
sem spáð var seinna um daginn. För-
inni var heitið til Trékyllisvíkur þar
sem Kalk hugðist leika fyrir dansi og
heilla Strandamenn upp úr jafnt
skóm sem sokkum og voru liðsmenn
sveitarinnar að vonum spenntir.
Reykjavík-Hólmavík-
Trékyllisvík
Ferðin gekk prýðilega, sólin
glampaði og allir höfðu munað eftir
tannburstum og góða skapinu. Vitan-
lega voru svo helstu þjóðvegaslagar-
ar sungnir hástöfum fyrir þakklátar
vegkantakindur. Á Hólmavík voru
teknar vistir, meðan fararstjórar ráð-
færðu sig við sveitunga hvemig best
væri að haga ferðum áleiðis til fyrir-
heitna landsins. Ferðalöngunum létti
stórum þegar loks náðist að sannfæra
þá um að hvorki þyrfti úlfalda né fila
til að ferðast á ómalbikuðum vegum,
og hélt hljómsveitin því vongóð áfram
för sinni.
Eftir að hafa gapað yfir lóðréttum
hamraveggjum, furðað sig á yfirgefn-
um verksmiðjum og smíðað skothelda
samsæriskenningu um morðóðar
endur sem leggjast á sjávarspendýr,
kom Kalk loks til Trékyllisvíkur (Ef
satt skal segja ók sveitin reyndar
fyrst framhjá Trékyllisvík og yfir í
næstu byggð, en áttaði sig þó um síðir
og álpaðist á réttan stað).
Trékyllisvík er svo sem engin stór-
borg á mælikvarða heimsins, en stát-
ar þó af tveimur kirkjum, skóla, fót-
boltamörkum og lambi. Loks er þar
að finna reisulegt félagsheimiii, sem
var einmitt endastöð hljómsveitar-
innar.
Huldufólk og rostungar
Var nú tekið til óspilltra málanna,
og bögglum og pinklum hrúgað inn og
upp á sviðið. Bumbuslagarinn kom
sér haganlega fyrir uppi á hástökks-
dýnu og hljómborðið látið standa á
leikfimikistu frá 16. öld. Eftir hefð-
bundna hljóðprufu var allt til reiðu.
Hljómsveitin gæddi sér á kaffi og
skolaði af sér ysta lagið af ferðaryk-
inu meðan fólk tók að streyma í sal-
inn.
Dansleikurinn var augljóslega vel

Hljómsveitarmeðlimir furða sig á rostungnum í fjörunni.
auglýstur í byggðum huldufólks, því
áður en varði var húsið orðið fullt.
Kalk steig á stokk um miðnæturbil
og tók til við venjuleg aðalfundar-
störf; erlent léttmeti og nokkur vel
valin íslensk þjóðlög. Lét fólk vel af
leik sveitarinnar og smám saman
færðist aukið fjör í leikinn, og fleiri
dansspor voru stigin. Sérstaklega var
ánægjulegt að sjá tilþrif eldri gesta,
sem sýndu að vel má dansa polka og
ræl við tónsmíðar Metallica og Kiss.
Að dansleik loknum hélt hljóm-
sveitin út fyrir ásamt þeim gestum
sem enn stóðu uppréttir, vopnuð
kassagítar og sneriltrumbu. Þar var
svo haldin létt söngæfing undir rís-
andi sól þar til helstu söngbækur voru
tæmdar og enginn kom lengur upp
orði fyrir hæsi.
Það var dösuð en sæl sveit sem
staulaðist að lokum til hvílu í skóla-
húsi Trékyllinga. Á leiðinni þangað
varð hljómsveitarmeðlimum litið út á
hafið, svona rétt til að njóta þess sem
heimamenn nefna útsýni. Þar blasti
við ófögur sjón. í fjöruborðinu maraði
dauður rostungur, sem sýndi að end-
umar höfðu ekki setið aðgerðalausar
þessa nótt.
Britney
brást
UNGIR aðdáendur söngkonunnar
vinsælu Britney Spears í Denver í
Bandaríkjunum eru stúrir á svip
þessa dagana og
kannski ekki
jafn hlýtt til
söngkonunnar
og áður. Þannig
er mál með vexti
að áður auglýst-
um tónleikum
Spears þar hefur
verið aílýst þrátt
fyrir að uppselt hafi orðið á tón-
leikana strax í febrúar. Ástæðan er
sú að sviðið sem Spears átti að
koma fram á er víst ekki nærri
nógu stórt fyrir söngstjörnuna
ungu og fylgifólk hennar. Mikil
sýning fylgir tónleikum Spears og
er Jjöldi dansara, hljóðfæraleikara
og bakradda með henni á sviðinu.
Þá er sviðsmyndin risavaxin. Red
Rocks Amphitheater-höllin getur
engan veginn hýst allt þetta fólk að
sögn Spears-manna. Þar hafa þó
margir af helstu tónlistarmönnum
sögunnar stigið á stokk og nægir í
því samhengi að nefna Bítlana.
„Við gerðum allt sem í okkar
valdi stóð til að koma í veg fyrir að
tónleikunum yrði frestað,“ segir
Chuck Morris, sem skipulagði
tónleikana. „Það mjög erfitt að
segja sjö ára dóttur minni frá því
að Britney myndi ekki koma.“
I.EIKFELAG ISLANDS
Loft
552, 3000
THRILLER sýnt af NFVÍ
fös. 21/7 kl. 20.30 laus sæti
fös. 28/7 kl. 20.30 aukasýning
530 3030
'í3 BJÖRNINN — Hádegisleikhús
____ með stuðningi Símans
»' fim. 20/7 kl. 12
lau. 22/7 kl. 12
mið. 26/7 kl. 12
fim. 27/7 kl. 12
Miðasalan er opin frá kl. 12-18 í Loftkastalanum
og frá kl. 11-17 I Iðnó. Á báðum stöðum er opið
fram að sýningu sýningarkvöld og um helgar þegar
sýning er. Miðar óskast sóttir I viðkomandi leikhús.
(Loftkastalinn/lðnó).
Ath. Ósóttar pantanir seldar 3 dögum fyrir sýningu.
Af
öllum
huga
TðlVLIST
Geisladiskur
TROMPET
Trompet, geisladiskur hljómsveit-
arinnar Trompets. Sveitina skipa
þeir Gismó (Grétar Þór Gunnars-
son) (bassi), Brynjólfur Snorrason
(trommur og slagverk), Oddur Carl
Thorarensen (söngur), Jón Orn
Arnarson (gítar), Olafur Schram-
mond (Hammond, Rhodes, píanó,
Mellotron, synthesizer) og Einar
Sigurmundsson (gítar). Lög og
textar eftir hina ýmsu meðlimi
Trompet fyrir utan „Not alone“ þar
sem Þorri á bæði lag og texta.
Trompetmenn útsettu og Gismó sá
um upptökustjórn. Hljóðblöndun
var í höndum Gunnars Smára
Helgasonar og Trompet. 55,02 mín.
Hljóðsmárinn ehf. gefur út.
ÞEGAR nýjar, óðar og uppvæg-
ar sveitir ráfa um poppland ganga
hlutirnir vanalega þannig fyrir sig
að sveitirnar spila sig sundur og
saman á hljómleikum í vissan tíma
áður en menn huga að útgáfum.
Vissulega hafa sumir grallaraspóar
þó brotið þetta ferli upp við og við
í gegnum tíðina. Moldvörpusveitin
Mug úr Bústaðahverfinu spilaði
grimmt saman inni í litlum skúr í
tíu ár áður en lítill og óframfærinn
disklingur fékk að koma fyrir al-
mannasjónir og listapoppararnir í
Bag of Joys hófu ferilinn á að gefa
út snældu áður en farið var að
huga að spilamennsku á hljómleik-
um. Eins er farið með popprokkar-
ana í Trompet, en þeir eru búnir
að híma einbeittir við æfingar í
skúrnum í tvö ár og lítt haft sig í
frammi. í vor kom svo út, nánast
af himnum ofan, metnaðarfull og
vönduð skífa og greinilegt að með-
limir hafa nostrað vel við gripinn
Morgunblaðið/Ásdís
„Tónlist Trompet mætti lýsa sem „stóru“ popprokki, lögin eru ábúðarfull og hlaðin hljóðfæraleik í hví-
vetna,“ segir Arnar Eggert m.a. í dómnum.
áður en honum var sleppt lausum.
Tónlist Trompet mætti lýsa sem
„stóru“ popprokki, lögin eru ábúð-
arfull og hlaðin hljóðfæraleik í hví-
vetna. Ei er þó um ofhleðslu að
ræða eins og oft vill verða er menn
gerast of ákafir, spilamennskan er
góð og jöfn, ekkert hljóðfæranna
skyggir á annað og ekkert mont né
sýndarmennska er blessunarlega á
kreiki. Hljómurinn er afbragð og
reyndar er „Trompet“ einn hljóm-
besti frumburður sem ég hefi
heyrt lengi. Heildarfrágangur er
sem og á allan hátt til fyrirmynd-
ar, umslag flott og greinilegt að
vandað hefur verið til verka í hví-
vetna.
Lagasmíðarnar sjálfar eru upp
og ofan. Bestu lögin eru vel samin
og afar grípandi, til að mynda var
ég með línu úr fyrsta laginu stans-
laust á heilanum í tvo daga. Sam-
hljómur svo og samhæfing sveitar-
innar er og eftirtektarverð og hún
á oft fína spretti í leiknum köflum
einstakra laga. Fyrsta lagið,
„Gosh“, byrjar t.d. á fallegum
píanókafla að hætti Sigur Rósar og
sleppir ekki taki á hlustandanum
eftir það, enda býr lagið yfir afar
segulmögnuðu viðlagi. Önnur lög
eins og „Julys“, „Not Alone“ og
„Isolated" búa yfir viðlíka melód-
ískri dýpt og eiga öll þessi lög
nokkuð greiða leið að hjartastað. I
sumum lögum detta Trompetliðar
þó niður í meðalmennsku, lögin
eru þarna einhvers staðar á sveimi
en gera lítið annað, eru hvorki fugl
né fiskur eins og maðurinn sagði.
Dæmi eru lög eins og „Once in a
blue moon“ og lokalagið, „My
Sky“, sem einkennast af fremur
þreytulegri ládeyðu.
Textarnir eru á einn hátt eða
annan lofsöngur til Guðs almátt-
ugs. Trompetmenn sneiða listavel
fram hjá predikunum og þeim
barnalega trúarofsa sem svo sorg-
lega oft einkennir tónlistamenn
sem eru og trúmenn. Textarnir
eru oft bráðgóðir en þó verður
Trompetmönnum stundum á í
messunni (fyrirgefið), og línur eins
og „You are not alone in this cruel
world of ours“ og „Send your holy
spirit over me“ eru óneitanlega dá-
lítið kreddulegar. Söngvara sveit-
arinnar er einnig nokkuð ábóta-
vant, virðist halda aftur af sér í
öllum lögum. Röddin, sem ber með
sér óþægilegan og úr sér genginn
meginstraumsgruggsblæ, verður
oftast fremur mátt- og tilfinninga-
laus, jafnvel á dramatískustu
stundum.
Áhrif koma víða að, andi hinnar
mikilfenglegu sveitar Radiohead
svífur yfir vötnum og í laginu
„Occasion" gætir áhrifa frá fram-
sæknu rokki áttunda áratugarins
(e. prog rock). Tilvísanir eru og
sterkar í gáfumannagrugg og
-nýbylgju síðasta áratugar. Það er
eðli lista að iðkendur sæki áhrif á
iðn sína frá samherjum í faginu,
ofan moldu sem neðan. Það er ekk-
ert nema gott um það að segja ef
það hjálpar við að skapa eigin stfl
og stefnu en öllu leiðinlegra ef
menn fá óþægilega mikið „lánað“
frá áhrifavöldunum. Trompet detta
svolítið í þessa gryfju og því hvílir
skuggi áhrifasveita nokkuð þungt
yfir henni.
En sem betur fer nær ástríða og
einlægni meðlima, sem skín vel í
gegn alla plötuna, að yfirgnæfa
flesta þá agnúa sem ég hef verið
að hnýta í hér. Umlykjandi andi
plötunnar er góður og jákvæður og
á heildina litið er þetta vel heppn-
að byrjendaverk hjá Trompet.
Arnar Eggert Thoroddsen