Morgunblaðið - 20.12.2000, Blaðsíða 36
36 MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 2000
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Grafískar fléttur
MYNDLIST
M o k k a,
Skólavörðustíg
TEIKNINGAR
RÓBERTSTEFÁNSSON
Til 3. janúar. Opið daglega frá kl.
10-23.30. Sunnudaga frá kl.
14-23.30.
RÓBERT Stefánsson eða Robbi
er að sýna í fyrsta sinn, eftir út-
skrift, en hann brautskráðist frá
Iðnskólanum í Reykjavík fyrir
rúmum tveim árum. Myndir hans
bera með sér einkenni ákveðinnar
skólunar og virka margar eins og
stúdíur fyrir húðflúr. Einkum eru
það smæstu myndirnar sem eru
uppfullar af slíkum stílfærðum
línudrögum sem maður gæti hæg-
lega séð fyrir sér sem mynstur á
upphandlegg einhvers flúrbúrans.
Línurnar enduróma mjúk kven-
mannsform auk þess að mjókka til
beggja enda eins og línur gera
gjarnan í myndasöguteikningum.
Það eru einmitt þessi stöðluðu
stflbrigði sem gera teikningar Ró-
berts jafnframt lítið eitt dútl-
kenndar og áráttuskotnar eins og
þær séu búnar til í ákveðnu þjálf-
unarskyni eða sjálfskipuðu akk-
orði, eða einfaldlega til að róa
taugarnar. Það er einmitt þessi
Med. 8f diir. Dr, (3D5C1P - am. trMni ic t.1 aiim tianl. лtiirrMa«B «H riRtmj«ti»i(.«tt H H| ítt ll.ltwt mllllll. lea.tK et*:te»tt . ;
Morgunblaðið/Halldór B. Runólfsson
Eitt af verkum Róberts
Stefánssonar á Mokka.
endurtekning út í eitt ásamt tölu-
stöfum - trúlega vísa þeir til fjölda
tilbrigða - sem gera Róbert Stef-
ánsson áhugaverðan, og gætu bent
til hæfileika sem bæri að fylgjast
með. Það er þó ef til vill of
snemmt að staðfesta slíkt, en af-
staða listamannsins á mörkum al-
þýðutjáningar og fríhendisteikn-
ingar lofar nokkuð góðu.
Halldór Björn Runólfsson
Frábær flutningur
TOJVLIST
Geislaplötur
PÉTUR JÓNASSON
OGCAPUT
Atli Heimir Sveinsson: Dansar
dýrðarinnar (1985), fyrir gítar,
flautu, klarínett, selló og píanó.
Þorkell Sigurbjörnsson: Hvera-
fuglar (1984) fyrir flautu, gítar og
selló. Hafliði Hallgrímsson: Tristía
(1984) fyrir gítar og selló. Flytj-
endur: Pétur Jónasson (gítar) og
CAPUT-hópurinn: Kolbeinn
Bjarnason (flauta), Guðni Franzson
(klarínett), Sigurður Halldórsson
(selló), Daníel Þorsteinsson (pianó).
Útgáfa: Smekkleysa SMK 019.
Heildartími: 55’23. Verð: 2.199 kr.
Mozart við
kertaljós
KAMMERHÓPURINN Camer-
arctiea heldur nú sína árlegu kerta-
Ijósatónleika rétt fyrir jól með tón-
list eftir Wolfgang Amadeus Mozart.
Camerarctica mun leika í Dómkirkj-
unni í Reykjavík annað kvöld,
fimmtudagskvöld, og í Hafnarfjarð-
arkirkju á föstudagskvöld.
Tónleikarnir hefjast klukkan 21.
Tónleikamir eru um klukkustund-
arlangir en kirkjumar verða einung-
is lýstar með kertaljósum.
Verkin sem hópurinn hefur valið
að þessu sinni eru Kvartett fyrir
klarinettu og strengi op. 79 (sam-
tímaumritun á KV 378 (317d)) og
Strengjakvintett í B-dúr, KV 174. I
lokin verður leikinn jólasálmurinn „í
dag er glatt í döprum hjörtum" sem
einnig er eftir Mozart.
Camerarctica skipa þau Armann
Helgason klarinettuleikari, Hildi-
gunnur Halldórsdóttir og Siguriaug
Eðvaldsdóttir fiðluleikarar, Guð-
mundur Kristmundsson víóluleikari
og Sigurður Halldórsson sellóleikari
en gestur þeirra í ár er víóluleikar-
inn Þórann Marinósdóttir.
Aðgöngumiðar verða seldir við
innganginn, eldri borgarar og nem-
endur fá helmingsafslátt og ókeypis
aðgangur er fyrir börn.
Jólalög og sálmar
TOJVLIST
Hljómdiskai*
NÓTTIN VARSÚ
ÁGÆT EIN
Samkór Rangæinga. Stjórnandi:
Guðjón Halldór Óskarsson. Ein-
söngvarar: Gísli Stefánsson (bari-
tón) og Sigurlaug Jóna Hann-
esdóttir (sópran). Hljóðfæraleikur:
László Czenek (horn), Hédi Maróti
(píanó), Hilmar Örn Agnarsson
(orgel), Haukur Guðlaugsson (orgel
og píanó) og Guðjón Halldór Ósk-
arsson (orgel og píanó). Upp-
tökustjóri: Sigurður Rúnar Jóns-
son, Stúdíó Stemma.
Upptökustaður: Fella- og Hóla-
kirkja, 14. og 21. október og 3. nóv-
ember 2000. C & P 2000.
SAMKÓR Rangæinga var fyrst
stofnaður árið 1974 og starfaði þá í
sjö ár og var síðan endurvakinn ár-
ið 1995. Hann hefur haldið fjölda
tónleika víða um land og farið í
tvær söngferðir til Skotlands, einn-
ig fór kórinn til Ítalíu á síðasta vori
og var m.a. með tónleika í Tóm-
asarkirkjunni í Veróna og söng við
messu í Markúsarkirkjunni í Fen-
eyjum. Kórinn gaf út geisladisk,
„Inni í faðmi fjalla þinna“, 1996.
Þessi nýi diskur er með úrval jóla-
laga sem kórinn hefur sungið á ár-
legum jólatónleikum. Guðjón Hall-
dór Oskarsson hefur stjórnað
kórnum frá upphafi (þ.e. 1995).
Hljómdiskurinn byrjar á mjög fal-
legum horntónum (László Czenek),
sem koma fyrir víðar og eru til
mikillar prýði. Síðan koma jóla-
sálmar, Sjá himins opnast hlið og
hinn yndislegi sálmur séra Einars
Sigurðssonar prófasts í Heydölum
við jafn yndislegt lag Sigvalda
Kaldalóns, Nóttin var sú ágæt ein,
og svo áfram: Oss barn er fætt í
Betlehem, Það aldin út er sprung-
ið, Fögur er foldin o.s.frv. En disk-
urinn endar viðeigandi á Heims um
ból. Með öðrum orðum fallegt og
gott jólaprógramm frá upphafi til
enda, og það sem er ekki síður
mikils vert: Samkór Rangæinga er
góður kór og hvert lag hér fallega
flutt og með góðum smekk, undir
öraggri handleiðslu hins ágæta
stjórnanda. Einsöngvarar einnig
góðir, svo og undirleikur.
En bestur þó hornleikurinn.
Upptaka og hljóðvinnsla ágæt.
Oddur Björnsson
Rækjuverksmiðja til sölu
Til söiu er eign þroíabús Nasco Bolungarvík hf., fasteignin Hafnarstræti 80,
Bolungarvík, ásamt viðbyggingum og öllum vélum og tækjum til rækjuvinnslu.
Um er að ræða eina fullkomnustu rækjuverksmiðju landsins með 6 pillunarvél-
um og 2 laservélum. Æskilegt er að kauptilboð nái einnig til allra lausamuna í
húsinu sem tilheyra rækjuvinnslu.
Einnig eru til sölu fasteignir þrotabúsins í Hafnargötu 41, Hafnargötu 17-19
og Grundarstíg 10 í Bolungarvík.
Óskað er eftir tilboðum í ofangreindar eignir, hverja fyrir sig eða allar
saman, eigi síðar en föstudaginn 5. janúar 2001, kl. 16.00.
Nánari upplýsingar gefur Tryggvi Guðmundsson hdl., Hafnarstræti 1,
ísafirði, sími. 456 3244, fax: 456 454, netfang: tryggvi@snerpa.is
CAPUT-hópurinn lætur ekki deig-
an síga. Þetta er þriðji diskurinn sem
undirritaður hefur haft til umfjöllun-
ar úr jóladiskaflóðinu með þessum
harðduglega hljóðfærahópi. Vitandi
það að hljóðfæraleikaramir era líka á
kafi í daglegu brauðstriti og eru
margir hverjir mjög virkir í tónleika-
haldi er ekki annað hægt en að dást að
þessari eljusemi. Þegar það bætist við
hversu hár músíkalskur „standard“
er á því efni sem hópurinn lætur frá
sér og að sjaldnast er ráðist á garðinn
þar sem hann er lægstur þegar kem-
Morgunblaðið/Jim Smart
Pétur Jónasson og CAPUT.
ur að efnisvali er full ástæða til að
taka ofan.
Nýlega kom út geisladiskur þar
sem gítarleikarinn Pétur Jónasson,
einn fremsti listamaður okkar á þetta
hljóðfæri, nýtur liðsinnis CAPUT-
hópsins. Þeir flytja þrjú tónverk núlif-
andi íslenskra tónskálda af millikyn-
slóðinni og kemur gítarinn þar alls
staðar við sögu. Öll verkin era frá
miðjum níunda áratugnum og era
samin íyrir Pétur Jónasson.
Dansar dýrðarinnar (1985) eftir
Atla Heimi Sveinsson fyrir gítar,
flautu, klarínettu, selló og píanó er
ekki sérlega aðlaðandi stykki og ekki
tekur það vel á móti hlustandanum
með sínum yfirgengilega öskrandi
ómstreitum og ískrandi blásarahljóð-
um. Það sem við tekur er lengst fram-
an af fremur viðburðasnautt, það er
að vísu hlustendavænna en upphafið,
en ætlar hins vegar aldrei að taka
enda eins og t.d. þriðji kafli, Ósýnileg
vötn af endalausu hafi (nr. 3), sem er
endalaus röð af tilbreytingarlausum
brotum sem ekkert virðast tengjast
saman. Reyndar verður að segja að
lokakaflamir, Sofandi haf og Boð-
skapur skýr (nr. 10 og 11), séu nokkuð
fallegar tónsmíðar en er maður þá
ekki löngu búinn að missa áhugann?
Skýring höfundar í textahefti um að
verkið sé röð stílfærðra dansa í anda
barokksvítunnar finnst mér vera
nokkuð langsótt. Mér er a.m.k.
ómögulegt að sjá fyrir mér nokkur
slík tengsl, hvað þá að ímynda mér að
hér sé dansað. En Pétur Jónasson,
sem hér er í stærra einleikshlutverki
en í hinum verkunum á diskinum,
spilar línu sína af miklu öiyggi en
þetta er verk sem ábyggilega gerir
miklar kröfur til hans. Eins virðast
hinir hljóðfæraleikararnir vinna verk
sitt af áhuga en því miður virðist ekk-
ert af þessu nægja. Ég á bara ómögu-
legt með að fella mig við þessa tónlist.
Verk Þorkels Sigurbjörassonar,
Hveraíuglar (1984) fyrir flautu, gítar
og selló, er tileinkað þeim Hafliða
Hallgrímssyni og Pétri Jónassyni.
Þetta er bráðskemmtilegt dansverk,
þar sem flautan hefur leikinn og selló-
ið tekur undir með flaututónum.
Fljótlega tekur við rytmískur dans-
kafli uns hugmyndir úr upphafstökt-
unum birtast aftur (minna þeir ekki á
upphaf Galántadansa Kodálys?).
Fjórði hluti verksins er líka danskafli
þai' sem mér finnst gæta íslenskra
þjóðlegra áhrifa. Verkinu lýkur svo á
svipuðum nótum og upphafshlutinn.
Þetta er geysilega skemmtilegt og vel
samið verk og frábærlega vel flutt af
þeim félögum Pétri Jónassyni, Kol-
beini Bjamasyni og Sigurði Halldórs-
syni.
Tristía (1984) eftir Hafliða Hall-
grímsson er samið fyrir gítar og selló
og var það framflutt af Pétri Jónas-
syni og tónskáldinu sjálfu á Listahá-
tíð 1984. Það er í sjö stuttum köflum
og er tónninn sleginn strax í drama-
tísku upphaftnu. Hljómaveröld Haf-
liða er hér, eins og alltaf, afar sérstök.
Að sögn Hafliða í meðfylgjandi bækl-
ingi er samsetning þessara tveggja
hljóðfæra ýmsum vandkvæðum
bundin varðandi jafnvægi en ekki
verður betur hejrt en að ákaflega vel
hafi tekist til enda jafnræðið milli
þeira algert. Þetta er sérstaklega
glæsilegt og óvenjulegt vii-túósaverk,
eitthvað sem myndi vera kallað „tour
de force“ á útlensku. Og hér er einnig
við hæfi að hrósa fyrir framúrskar-
andi hljóðfæraleik þeiri'a Péturs Jón-
assonar og Sigurðar Halldórssonar
og á sá síðamefndi ekki síst lofið skil-
ið. Hlustið t.d. á sellólínuna í Öldur
hafsins og Aidrei mun stjama deyða
(nr. 16 og 18).
Þegar allt kemur til alls er þetta
ákaflega áhugaverður diskur þótt
ekki væri fyrir annað en frábæran
hljóðfæraleik Péturs Jónassonar og
þeirra CAPUT-manna. Og svo að
sjálfsögðu Hverafugla Þorkels Sigur-
bjömssonar og Tristía Hafliða Hall-
grímssonar. En í jafnvel flottustu
konfektkössum eru stundum einstaka
molar sem manni þykja ekki góðir.
Valdemar Pálsson
Mjúki maðurinn
verður til
KVIKMYNDIR
Háskólabíó
HAUST í NEW YORK
„AUTUMNINNEW
YORK“★
Leikstjúrn: Joan Chen. Framleið-
andi: Gary Lucchesi. Aðalhlutverk:
Richard Gere, Winona Ryder,
Elaine Stritch, Anthony LaPaglia,
Sherry Stringfield, Mary Beth Hurt,
og Jill Hennessy. Lakeshore
Entertainment/MGM 2000.
RICHARD Gere leikur eitthvert
mesta afstyrmi sem við höfum séð í
ástarmynd lengi í Hausti í New York
og við eigum að finna til samúðar með
honum. Það gerist aldrei.
Hann er svona kvennamaður sem
skiptir um konu einu sinni í mánuði af
því að hann vill ekki bindast. Hann
heldur framhjá þeiiri nýjustu, dauð-
vona hjartasjúklingnum Winonu
Ryder sem er aldarfjórðungi yngri en
hann, við fyrsta tækifæri sem býðst
og hann veit að hann á dóttur komna á
fullorðinsár sem hann hefur engan
áhuga á að umgangast og hefur aldrei
litið við.
Sjálfselskur er líklega orðið yfir
hann. Þegar myndinni lýkur eigum
við að fella tár af því að lífsreynslan
sem hann gengur í gegnum í mynd-
inni hefur mýkt hann og skilið hann
eftir einan í heiminum. Það er eini
brandarinn í annars gersamlega
húmorslausri mynd.
Það er sífellt verið að tala um hvað
Gere er myndarlegur og glæsilegur
rétt eins og leikarinn hafi haft putt-
ana í handritinu. Hann gengur sann-
arlega í augun á kvenfólki; í einu at-
riði í upphafi myndarinnar sýnist mér
hann vera með fjórar glæsimeyjar í
biðstöðu. Hann er veitingahúsaeig-
andi sem vill ekki bindast en ungi,
dauðvona hjartasjúklinguiinn, sem
Ryder leikur með sitt barnalega, hjá-
rænulega bros, snertir streng í hjarta
hans, þau byrja að búa saman og hann
tekur allt líf sitt til endurskoðunai'.
En þá er orðið of seint fyrir hann að
vinna samúð áhorfandans. Líklega
mest vegna þess hve handritið, sagan
sjálf, er lélegt en svo er Gere tak-
markaður leikari og þótt hann hafi
sérhæft sig í hlutverkum glæsimenn-
isins sem verður ástfangið virkar
hann einstaklega falskur hér. Það
hefur sjálfsagt eitthvað að gera með
hvað persóna hans í myndinni er
ómerkileg. Ryder leikur sjúklinginn
eins og hún vilji kreista tár úr steini
og aðrir leikarai- taka undir í grát-
kómum, Anthony LaPaglia og Elaine
Stritch fremst í flokki.
Myndin virkai' eins og stolinn af-
leggjari af Love Story. Þeir sem
fannst hún ekki nógu væmin ættu að
skella sér á Haust í New York. Þar er
vellan á útsölu.
Arnaldur Indriðason