Morgunblaðið - 20.12.2000, Page 70

MORGUNBLAÐIÐ
-. 70 MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 2000
........ ........■■■.... ..........
Grettir
Ég las nýlega í blaðinu að það
væri mikið deilt á lögfræðinga..
Angrar þetta þig?
Ekki lengur
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Morgunblaðið/Rúnar Pór Björnsson
Við megum undir engum kringumstæðum eyðileggja jólagleði
barnanna með ölvun, segir í greininni.
Jólin í skugga
áfengis
Frá Ragnheiði Davíðsdóttur:
FYRIR MARGT löngu, þegar ég
starfaði í umferðardeild lögreglunn-
ar í Reykjavík, var ég svo lánsöm að
fá að afhenda börnum verðlaun í jóla-
getraun lögreglunnar og Umferðar-
ráðs. Þetta skemmtilega skyldustarf
var unnið eftir hádegi á aðfangadag
þegar landsmenn voru að leggja síð-
ustu hönd á jólaundirbúninginn, aka
út jólapökkunum og setja yfir jóla-
steikina. Tveir lögreglumenn í ein-
kennisfótum heimsóttu verðlauna-
hafana, böm á aldrinum 6-12 ára, og
afhentu þeim innpakkaða jólabók.
Varla þarf að taka fram að heimsókn
okkai’ vakti mikla gleði hjá hinum
heppnu börnum og fjölskyldum
þeirra. Það fór heldur ekki framhjá
okkur hversu mikil jólagleði og eft-
irvænting ríkti á heimilinu og oftar
en ekki var laganna vörðum boðið að
þiggja veitingar í ilmandi eldhúsinu
sem þakklætisvott fyrir gjöfina.
Gleðin og eftirvæntingin var allsráð-
andi. En á því voru því miður sorg-
legar undantekningar. I einu til-
teknu húsi í Reykjavík kom 10 ára
gamall drengur til djra, óklipptur og
með sorg í augum. Innan úr íbúðinni
barst daunillur þefur af margra daga
óreglu sem fylgir áfengi og tóbaki. í
fjarska heyrðist glasaglaumur og
hlátrasköll í föður hans og gestum
sem gi'einilega voru að njóta allt ann-
arrar gleði en þeirrar sem við sökn-
uðum úr augum bamsins þennan eft-
irminnilega aðfangadag. Þegar við
afhentum drengnum pakkann brosti
hann lítillega en gleðin í augum hans
varði ekki lengi því þegar við vorum
að kveðja hann birtist móðir hans allt
í einu á tröppunum í fylgd tveggja
starfsfélaga okkar - eftir að hafa
verið tekin ölvuð á heimilisbílnum.
Ekki kann ég sögu þessarar fjöl-
skyldu lengri, en það voru þung spor
að yfirgefa drenginn þennan að-
fangadag eftir að hafa orðið vitni að
því hvernig foreldrar hans vörpuðu
dökkum skugga á jólagleði fjölskyld-
unnar með þessum hætti. Jólin eru
fyrst og fremst hátíð bamanna og við
megum undir engum kringumstæð-
um eyðileggja þá gleði með ölvun -
hvort sem hún er innan veggja heim-
ilisins eða undir stýri úti í umferð-
inni.
RAGNHEIÐUR
DAVÍÐSDÓTTIR
forvarnafulltrúi VIS,
móðir og amma.
Athugasemd við ritdóm
Frá Þorsteini Antonssyni:
RITDÓMAR Sigurjóns Bjömssonar
gagnrýnanda í Morgunblaðinu em
að jafnaði vel stílaðir og bera með sér
að vera yfirvegaðir. í umfjöllun sinni
um bók mína, Skyggni, í blaðinu 14.
des. virðist gagnrýnandinn þó hafa
misst stjóm á sér. Kannski við að
rekast á samanburð í bók minni á
rómantískri staðháttalýsingu hans
sjálfs af Skaga og öllu raunsærri lýs-
ingu lítt þekkts héraðsskálds Lúð-
víks Kemps á mannlífi á sama svæði.
í nýlegri verklýsingu frá Háskóla
Islands, aðdraganda vísmdarits, sé
ég að notað er orðalagið „vestur-
heimskar þjóðsögur“. Sigurjón sneri
út úr orðinu Sauðkrækingur í bók
minni, segir mig með því drótta
sauðaþjófnaði að Sauðárkróksbúum!
Er þetta aulafyndni sálfræðingsins á
minn kostnaði eða telur hann til-
greinda verklýsingu vera fullyrðingu
um að þjóðsögurnar, sem til er vísað,
séu heimskulegar, eða jafnvel að
Vestur-íslendingar séu heimskingj-
ar? Em Ölfyssingar í sama skilningi
fólk sem fussar við öli?
Svona les skrattinn Biblíuna. Lít-
ilvæg athugasemd mín um kartöflu-
garða Sauðárkróksbúa í bók minni
fær svipaða útreið í meðföram sál-
fræðingsins, ummæli mín bera með
sér að þeir garðar em löngu horfnir,
en Sigurjón snýr út úr, gerir nútíð úr
fortíð lesmálsins og þar með allt
samhengið að vitleysu.
Siguijón Bjömsson kann að skrifa
einhvem tíma þá bók sem hann
vænti að ég hefði gert þegar hann las
mína, eftir því sem ætla verður af
umsögn hans og rómantískri Skaga-
lýsingu hans; það stóð aldrei til að ég
gerði það.
ÞORSTEINN ANTONSSON,
rithöfundur.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt tii að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teijast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
í