Skírnir - 01.01.1844, Blaðsíða 41

43
legt um jafn frjálslundaSa þjóð og Frakkar eru,
hversu iítiÖ þeir sýna þaÖ í afskiptum þeirra vi&
þá er prótestantar eru, og búa áFrakklandi (allur
þorri Frakka er katólskur). Prótestantar veröa
t.a.m. að fá leyfi til í hvert skipti og byggja skal
nýja kyrkju og borið hefir þa& við, a& þeiin hefir
veri& banuað það, og er það því kynlegar sem
þeim göinlu múnkaflokkum er leyft að stofna klaust-
ur á ný, eða rjettara mælt, Frakkar láta sem þeir
viti það eigi, þó slíkt beri vi&, jafnvel þó löggjöfin
með berum orðum banni það, en í sjálfri Parísar-
borg hefir prótestöntum verið bannab, a& rita á
kyrkjudyr sínar, er þeii1 hafa byggt upp að nýju,
„kyrkja prótestanta”, og all títt er að gert er á
hluta þeirra. Bæði áFrakklandi og íBeiri ríkjum
liefir orðið tilrætt um að breyta var&haldshúsum
óbótamanna. þeir hafa allir áður veriiý hafðir í
eiuu fáugelsi, en nú á því að breyta á þann hátt,
afe gera skal úr því margar kytrur. Ber það til
þess að almennt er álitið, að ætið verði þafe að
mesta tjóni fyrir óbótamennina, að láta þá lifa
hvern inuan um anuan, heldur skuli þeim stia
sundur, og eru Vesturálfumenn þeir fyrstu, er
byrjuðu á slíku. I málstofum Frakka hefir verið
ræðt um sikurtilbúninginn og aðflutuing hans.
Svo er mál með vexti, að Frakkar hafa áður
fengife þann sikur er þeir liafa við þurft, frá ný-
lendum þeirra, en á seinni tímum hafa þeir sjálfir
búið til sikur úr „rúnkelróum.” A þenna hátt
hefir verslun nýlendumanna þeirra beðife mikið
tjón fyrir þá sök, að tollur hefir verið lagður á
sikur þann er þeir fluttu til Frakklands, en af