Skírnir - 01.01.1844, Blaðsíða 20

22
gefin, og uröu aS [>essu og öfcru því ii'ku sköli
og liiátur mikill, og er þessa lijer getið einúngis
til þess að sýna, hve hægt Konáll á mefc afc laga
ræðu síua eptir því, er bezt á við tilheyrendur
hans. Að lokum lagfci hann uiður fyrir þeim, afc
þeim mundi vinnast kraptar til að star.da í Bret-
um, ef á þyrfti að halda, og tók hann svo til
orða, að þeir gætu drekkt þeim íShannon fljótinu,
ef þeir á annað borð vildu óhreinka vatn þess
með blóði óvina sinna. Jafnfraint hvatti liann þá
til að fara með kyrð og spekt afc málum sínum,
því það mundi hlutdrýgst, og ef þeir færi svo að
ráði sínn, þá þótti hontim eins víst að fyrirtæki
þeirra yrði framgengt, einsog sólin rennur upp og
gengur undir; liann ímyndaði sjer, að England
mundi láta eptir beiðni margra millióna manna,
og minntist hann á, að Irar myndu gjalda þeirn
þar fyrir miklar þakkir, og veita þeim engu að sífcur
í málum þeirra. Síðast mælti hann þessum orð-
um: eining drottni meðal yðar, og þá mun ykkur
endast aldnr til að sjá þess dags sól bruna fram
á efc fríða himinhvolf, á hverjum lrar komast í
þjóðatölu, lifi eð forna Irland ! lifi ævarandi frelsi!’’
Múgurinn allur var sem frá sjer numinn. þetta
er nú einúngis sýnishorn af ræðum þeim, er
hann hefir haldið , og má fullyrða, afc hann hefir
öldúngis vald yfir tillieyrendum sinum, hann getur
hrifið þá mefc sjer hvert er hann vill, en það getur
einginn utan sá, er með öilu þekkir á mannlegt
hjarta, veit hvað á við það, og á hinn bóginn er
þafc og naufcsynligt, að það koini frá hjartanu, er
á að gera slík áhrif á aðra, og er það og svo í