Skírnir - 01.01.1844, Blaðsíða 48

tæki þetta haft góSan árangur hvaS nppfræSing
innbúanna áhrærir, svo þeir nú ern niiklnm niun
betur siSaSir, enn margir aSrir eybyggjar er
upprunalega bygSu Eyaáll'una, og þykjast nií
Frakkar vel hafa veiSt, og eigi verSur variS, aS
svo er í raun og veru, fyrir þá sök , afc á þenna
hátt hefir rifkaS um verslun þeirra ( tjedri álfu;
var |ia5 því meir áríSandi fyrir þá sem þeir eigi
hafa fengið fastau fót ( þessari álfu nema nýlega
á Markisueyunum. En Frakkar látast eigi gera
annað, enn halda viS valdi drottningar, og verja
J)ab fyrir annara árásum. Bretar uiidii illa viS mál-
alok [>essi, en svo búið /niin hljóta að standa, og
að rainnsta kosti helir öil óánægjan lendt i orðuin
eintómum. f>ó leið eigi á löngu, áSnr Pómara
drottning tók aS yðrast þessa, því þá er Frakkar
höfðu náð öllum völdum undir sig, Ijetu þeir ann-
að verða ofan á, enn ])á er þeir voru aS koma sjer
þar inn. Drottningin misti öll völd sin utan aS
nafninu til, og kunni hún þvi illa, og ritaði brjef
drottningunni á Englandi, og beiddi hana aðstoð-
ar mót yfirgangi Frakka, en eigi hefir orSib meira
af þessu, svo getiS sje. f>á er að miunast á ný-
lendu Frakka i SuSuráifunni, og sjá hvernig þar
hefir skipast þelta ár. Enn sem fyrri hafa Serk-
jir eigi viljaS láta kúgast, og skjótast þeir a& Frökk-
um þá er miunst vouir varir, og viuna þcim þá
all opt mikiS tjón. Ilersforingi Frakka hefir
beiSst meiri fjestyrks, til þess ineS því meira
afli að geta haldið áfram hernaðinum; en þá er
málefni þetta var rætt í fulltrúa málstofunni,
urðu inargir til að mæla á móti því, og þótti þeiin