Skírnir - 02.01.1850, Blaðsíða 4
6
steyptu Guizot og ráku Loövík Filipp af löndum.
þá beiddist ekkja bertogans af Orleans, aö sonur
hennar væri tekinn til konungs, en henni var svarab
(tac) þab væri um seinan.’’ J>jó&stjórn kemst á og
Lamarline var af þjó&inni settur yfir þjó&ríki&. Hann
sefar þjó&ina raeö málsnilld sinni og sendir fri&arboö
til hinna landanna í nor&urálfunni. þjó&ina þurfti
þó a& sefa me& einhverju ö&ru enn or&unum tóm-
um; þess vegna voru stofnuö vinnuhús fyrir dag-
launamennina, er sí&an hafa or&i& stjórnendum Frakk-
lands þungir í skauti. Uppreistirnar í apríl, maí
og júní bera Ijósast vitni um þa&. Ledru-Rollin
tekur til a& bera sig sem einn af höf&ingjum sam-
eignarmannanna. Fyrst framan af hjelzt Lamartine
í stö&u sinni, og þegar fariö er a& kjósa til fulltrúa
til þjó&þingsins, gefa margar þúsundir þúsunda hon-
um atkvæ&i sitt; þó er þa& eptirtekíarvert, a& sökum
þess, a& Lamartine var kosinn á íleirum stö&um, þurfti
aö kjósa annan í sta& hans aptur, en þá hlaut Thie/s
á einum sta&num llest atkvæ&i, þó hann á&ur væri
gjör&ur rækur. þá var og Lo&vík Napoleon kosinn til
fulltrúa, er á&ur haf&i viljaö komast til ríkis á Frakk-
landi, og þaö er einna kringilegast, a& Bugeaud,
einn af áhangendum Lo&víks Filipps, er kosinn.
þetta sýnir a& minnsta kosti, a& sumir kjósendur
hafa ekki veri& lengi a& taka skapskiptum, og á hinn
bóginn, a& þegar voru ýmsir ílokkar á Frakklandi,
er höf&u sinn hvern tilgáng me& kosningunum.
þjó&þingiö fór nú a& ræ&a málefni ríkisins, en þá
hófust óeir&irnar í Parísarborg í júní mánu&i, og
Lamartine var& a& víkja fyrir Cavaignac, er aptur
kom kyrrö og spekt á. Lamartine var þegar búinn