Skírnir - 02.01.1850, Page 7

9
hann til þessa fyrirtækis, en LangbarSalandsmenn voru
þó ekki jafn-ákafir, hvab sem til þess hefur borib.
Margir komu og sjálfkrafa til libs viíi Albert af Italíu
úr öllum áttum, en þeir voru flestir óvanir her-
brögbum. þau urírn endalok, a<b Radetzky, hers-
höfbingi Austurríkiskeisara, tók höfuðborgina Mai-
land á Langbar&alandi, og menn blótu&u Albert
sem svikara fósturjarbar sinnar. þó tókst Austur-
ríkismönnum eigi aí> sinni aí> ná Feneyjum. þá er
Karl Albert var meb þessum hætti dottinn úr sög-
unni, tóku Italir til aí> neyba stjórnendurna til aö
skerast í leikinn og halda áfram frelsisstríöinu, því
sú hugsun lá þeim eigi Ijett í rúmi, aö þessi skyldi
verÖa endirinn. Stór fjelög voru stofnuö til aö koma
frelsi Italíu fram, og sumstaÖar (t. a. m. í Flórentz)
uröu stjórnendurnir aí> taka sjer ráögjafa úr þessum
flokkum. Páfinn sat fastur vib sinn keip og ráögjafi
hans Rossí ætlaÖi aÖ beita höröu á móti höröu.
Hann var þá myrtur, og páfinn flýr land. Mamiani
er kallaöur til Rómaborgar til ráögjafatignar, og úr
því koma allar frelsishreifingar frá Rómaborg. I
Genúa og Túrín búast menn til bardaga mót Aust-
urríki. Gioherti kemur líku til leiöar í Píemont;
einungis tók konungurinn af Neapel engan þátt í
þessum hreifingum. Ur því svo var komiö varÖ
sá flokkur meÖ öllu ofan á, er vildi heyja stríö viö
Austurríki, og oddvitar hans voru Mamiani og Gio-
berti, og vildu þeir j>ar aö auki aö fulltrúar kæmu
saman í Rómaborg frá öllum landshornum Italíu til
aö ræöa málefni alls landsins, er þeir vildu aö nokkru
leyti skyldi vera eitt ríki.
Af áöur sögöu má sjá, aÖItalía í byrjun ársins