Skírnir - 02.01.1850, Side 22

24
lítið lib, því þótt aö þeir ráöi fyrir mörgum hundraö
þúsundum þúsunda á Indlandi, hafa þeir samt aö
undan förnu aldrei haft þar fleira herliö á mála, enn
tíu eöa tólf þúsundir. Sikhar höföu þrefalt meira
liö. Eigi aö síöur rjeöust Englendingar á þá, og
drógu jafnframt aö sjer allt þaö herliÖ, er þeir gátu
fengiö, og settust um borgina Múltan meö fimmtán
þúsundum hers og hundraÖ og fimmtíu fallbissum.
Sikhar eru vaskir hermenn og harösnúnir, og veittu
hraustlegt viÖnám, og gátu loks Englendingar unniö
borgina 2. dag janúars eptir haröa orustu og skot-
hríö, er staöiö haföi í meir enn viku. Er þess getiö
meöal annars, aö þar brynni forÖabúr eitt, er kost-
aöi ógrynni fjár. Eptir aö Múltan var unnin, dreif
her Sikha í ýmsar áttir, og rjeöust Englendingar
á þá hvervetna sem þeir veittu nokkurt viönám,
og unnu jafnan sigur. Eina orustu áttu þeir viö
Sher-Singh, og var hann þar meö öllu yfirbugaöur,
og her hans tvístraöist í ýmsar áttir. SíÖan fóru
Englendingar herskildi yfir landiö, og hafa menn þaö
fyrir satt, aö þeir muni meö öllu slá eign sinni
á þaö.
þaÖ lítur svo út, sem Englendingar hafi í ár,
eins og í fyrra, tekiö þaö fyrir sig í viöskiptum
sínum viö þjóöirnar í noröurálfunni, aö svo miklu
leyti sem þeim er unnt aö sneiöa sig hjá öllu,
sem aö líkindum gæti oröiö efni styrjaldar og ófriöar,
enn hitt verÖur ofan á, aÖ þeir leitast viö meÖ vin-
samlegum ráöum aö stilla til friöar millum þeirra,
sem deila, en skerast eigi sjálfir í leikinn meö ein-
beitni og hörku. Aö sönnu eru nokkrir, sem kalia,
aö Englendingar hafi veriö þessi árin helzt til afskipta-