Skírnir - 02.01.1850, Qupperneq 42
44
væru búnir a& koma þeim frá, er þeim þætti mega
missa sig, og allir þeir væru dæmdir, sem hef&u
tekib þátt í því a& dæma þá, sem áttu hlut í upp-
reistinni í júnímánu&i í fyrra. Auk þessa þóttust
menn komazt eptir því, ab uppreistarmenn hefbu
ætlab sjer þegar að ráhast á þinghúsií) og myrfca
þar alla þá þingmenn, er ekki voru þeirra áhang-
endur. Ur öllu þessu varh ekkert haíi annars
nokkuh verií) til hæft í því, enda kváhu, sameign-
armenn þetta vera illmæli eitt, og hefhi stjórnin
orsakalaust dregib saman her og hrætt menn og
látib handtaka saklausa menn, því enginn hefbi hreift
hendi til óeir&a; báru þeir þetta fram á þjóbþing-
inu og varb út úr því mikib þref, sem endabi svo,
aí> rábherrar gátu sannab, ab þab hefbi verib fullur
ásetningur sameignarmanna ab vekja óspektir. J)á
var og um þetta leyti eitt málefni á þjóbþinginu,
sem mikil umræba varb um, og utan þings aflabi
mikillar umhugsunar, en þab var um þab, hvort
nýjar kosningar skyldu þegar fram fara á Frakk-
landi. I fyrra fóru í fyrsta sinni kosningar fram í
aprílmánubi, og voru þá kosnir þingmenn einasta
til þess ab semja stjórnarlög Frakklands; ab þessu
starfi voru þeir í fyrra eins og um er getib í Skírni
þeim enum í fyrri, en ekki var þessu starfi meb
öllu lokib í byrjun ársins 1849, og nú vildu nokkrir,
einkum þeir sem mebmæltir voru stjórninni, ab menn
skyldu slíta þinginu, og voru lagbar nokkrar bænar-
skrár um þetta fyrir þingib, er beiddust þess, ab
nýjir þingmenn væru kosnir, en þingmenn skiptust
mjög í tlokka um þetta efni, og frestubust þing-
lausnirnar. í rauninni var þab stjórnin sem rjeri