Skírnir - 02.01.1850, Side 57

59
uftu ásjár hjá honum, og þar e& hann hvorki var
hrár nje so&inn í því sem mest á reib, gat þjóbin
heldur eigi lengur fellt sig vi& hann e&B rá&gjafa
hans. Oreglu þeirri, sem leiddi af því aí) páfinn
flú&i ríki sitt, er nú búife a& koma í lag me& því
a& fulltrúar þjó&arinnar eru hjer saman komnir.
Brá&abyrg&arstjórnin liefur hinga& til fari& sínu fram
án þess a& skeyta um nokkrar hótanir, af því hún
vissi, aö þjó&in var á hennar máli. Yjerhöfum nú
30,000 herli&s undir vopnum og auk þess höfum
vjer sett á stofn borgaraliö. Vjer erum vissir um,
a& þeir í Toskana og Sardiníu eru á sama máli og
vjer, og munu veita oss þa& liö, er þeir mega, ef
rá&ist ver&ur á oss, en til þjó&anna í vesturhluta
nor&urálfunnar berum vjer ekki traust. En þa& er
snjallasta rá&iö a& búa oss sem bezt vi& hverju sem
a& höndum ber, en hræ&ast eigi hótanir fjanda vorra.
Har&stjórn og klerkavald er nú þegar lagt í gröf-
ina, og á þessari gröf skulum vjer reisa frelsi
Italíu. Til forseta þings þessa var kosinn Canino,
sá er á&ur gat eg um, og haf&i hann löngu á&ur,
enn byltingar þessar ur&u, sýnt sig sem frjálslyndan
mann. þingib kaus þar a& auk þriggja manna stjórn,
og voru þeir í henni Mazzini, Armellini og Saffi,
og Rómaborgarríki var gert a& þjó&stjórnarríki.
Me&an þessu fór fram í Rómaborgarríki, höf&u og
or&i& byltingar ví&ar í líalíu, er lutu a& því a&
stv&ja málefni Rómaborgarríkis. Hertogi Leopold
var flúinn úr Toskana, ríki sínu, og þar var komin
á þjó&stjórn, og var til forseta kosinn þar ma&ur
nokkur a& nafni Guerazzi, er stó& fyrir útgáfu bla&s-
ms Corriere Livornese. Mazzini haf&i umboö