Skírnir - 02.01.1850, Qupperneq 89

91
um ab verjast ti! sí&asta blóSdropa, ])á hlýtur fóstur-
jörfe vor a& verfia lögf í eybi, og í því landi, er
hinar jarfnesku leifar febra vorra hvíla í, mun svipa
Rússakeisara verfa mestu ráfandi. Rússar rá&ast á
land vort frá Gallízíu, vafa inn í Sjöborgaríki frá Mold-
au og Buchowina, og hefur lib vort átt í vök af verj-
ast fyrir þeim hinum ótölulega þrælasæg. Stríf þab,
er Magýarar heyja, er eigi lengur einungis í því
fólgif, ab berjast fyrir frelsi sjálfra sín, heldur er
þab bardagi þjóbfrelsisins mót harbstjórunum, er vilja
kúga lönd og lýbi undir yfirráb sín. Gub hefur út
valib oss til ab endurleysa þjóbirnar frá kúgun harb-
stjóranna. Sigrumst vjer á þeim óþjóbalýb, er
sendur er mót oss, þá leibir þar af frelsi þjóbverja,
Slafa, Serba, Króata og Pólakka og Itala. Yjer
erum hinar vígbu hetjur frelsisins; þessi mebvitund
gerir vilja vorn óbilugan og Ijær taugunum hörku
stálsins. Magýara þjób! rístu á fætur og verbu þig,
ef þú villt eigi verba hneppt í þrælafjötur; hver sem
vettlingi getur valdib þrífi til vopna. þetta skal gera
kunnugt um land allt í öllum kirkjurn og á öllum
torgum, og herklukkan skal hljóma um land allt.
Hver heilbrigbur mabur skal innan tveggja sólar-
hringa vera búinn ab vopnast. Svo skal veita fjand-
mönnum vorum sífelldar árásir, ab þeir hafi engan
frib hvorki dag nje nótt. Allar vistir skal llytja upp
á fjöllin. Brenna skal landib hvar sem óvinaherinn
kemur fram. Sigrumst vjer á þeim, verbur eigi
þess langt ab bíba, ab land vort blómgist ab nýju.
Reisa skal víggarba í hverri borg, og prestar skulu
ganga fyrir landhernum meb rúbukross í höndum
sjer. Hver eigi uppfyllir skyldu sína verbur álitinn