Skírnir - 02.01.1850, Síða 92

94
klípu, abþrengdir á allarhli&ar af ógrynni lifes og banda-
herinn búinn ab ná undir sig mestum hluta Ungara-
lands. þetta var snemma í ágústmánubi. Mörgum
má í fyrstu lítast kynlegt, aB svona skyldi fara allt
í einu, því í miðjum júlímánubi stó&u Magýarar afe
miklu leyti eins vel ab vígi og Austurríkismenn og
Rússar, og menn voru sannfær&ir um, a& Magýarar
hef&u drepib mikinn fjölda fjandmanna sinna, og
sumir voru á því, aíi Austurríkiskeisari og Rússa-
keisari myndu þurfa a& yrkja upp á nýjan stofn, ef
nokkurn bug skyldi vinna á Magýörum. þess vegna
datt svo ofan yfir alla, er Magýarar allt í eina voru
komnir t þær beiglur, a& varla var hugsandi til, a&
þeir myndu lengur geta veitt vi&nám mót fjanda-
hernum, er á allar hli&ar kreppti a& þeim. þetta
ver&ur allt skiljanlegt, þá er menn íhuga, a& Görgey,
er án efa rje&i fyrir kjarnanum úr libi Magýara, hvarf
me& öllu eptir bardagann hjá Wáitzen, er hann hjelt
nor&ur eptir 17. dag júlímána&ar. Hann datt svo
gjörsamlega úr sögunni, a& hvergi frjettist neitt til
hans upp í heilan mánub. Leiddu menn margar
getur um, hva& hann ætla&ist fyrir. En í mi&jum
ágústmánu&i lyptist tjaldib og mönnum birti e&a rjett-
ara sagt sortna&i fyrir augum. 9. dag ágústmána&ar
stób mikil orusta hjá kastalanum Temeswar, er Magýarar
sátu um. Var þar kominn meginhluti bandahersins til
a& koma kastalanum til bjálpar. Bem kom íráSjöborg-
aríki, og haf&i æ&stu rá&i á hendi um daginn; en svo
var mikill li&smunur, aö margir voru um einn Magýara,
enda bi&u þeir mikinn ósigur og flú&u austur á
bóginn til Lugos vi& Temes, því þeir ná&u eigi a&
hörfa undan til Arad. þrem dögum á&ur sigra&ist