Skírnir - 02.01.1850, Page 105

107
hlutu aö leiba til þess, ah búa fulltrúafundiniim gröf-
ina um sífeir. Alyktanir þessar voru heldur eigi
annab enn tómt glamur. Reyndar voru 30 smá-
ríki á þýzkalandi búin ab fallast á grundvallarlögin,
en hvab hefbu þau mátt sín, þó aí> fulltrúafundurinn
hef&i getab komib því til leibar, ab þau færu ab berj-
ast fyrir því, sem reyndar eigi var til ab hugsa, því
sum þeirra fóru brábum ab ganga aptur úr skapt-
inu. Stjórnin í Frakkafur&u hafbi sjálf ekkert li&
og allt herli& þessara smáríkja var eigi meir enn
áttundi partur li&s þeirra stjórnenda, er neitu&u a&
fallast á grundvallarlögin. Af öllu þessu leiddi, a&
ályktanir fundarins voru í sjálfu sjer hlægilegar og
fásinna tóm. Fultrúafundurinn hefur reyndar ímynd-
a& sjer, a& allir þjó&verjar myndu reisa sig meö
þeim, mót stjórnendunum og herli&i þeirra, en þa&
var eigi anna& enn tómur misskilningur. Reyndar
breiddust óeir&ir ví&a út, en þa& var svo langt frá,
a& þær væru almennar, og þess vegna veitti stjórn-
endunum svo hægt aö kúga þær þegar í byrjuninni.
Stjórnendurnir fóru nú og a& kalla heim fulltrúana
úr ríkjum sínum frá Frakkafur&u, og var& Prússa-
konungur fyrstur til þess. Um þessar mundir sög&u
rá&herrar af sjer í Frakkafur&u og kaus erkihertogi
Jóhann sjer þegar nýja rábgjafa. þeir hinir nýju
rá&herrar kunngjör&u þegar fundinum, hvernig þeir
ætlu&u a& haga stjórn sinni; á mebal annars kvá&-
ust þeir eigi hafa vald til a& ney&a grundvallarlög-
unum upp á nokkurt ríki, er eigi gó&viljuglega vildi
fallast á þau. Varb nú uppþot mikib á fundinum,
er þingmenn ályktu&u me& alkvæ&afjölda, a& bi&ja
ríkisstjórann um a& kjósa sjer nýja rá&herra. Tveim