Skírnir - 01.01.1868, Síða 9

INNGANGUR.
9
varaformanns setti hann Rouher, forsætisráSherrann. Fyrir enni
fyrri sýningu í Parísarhorg (1855) stóS Napóleon prinz, frændi
keisarans, en menn segja, a8 hann hafi enn átt mikinn Jiátt í
setningu og fyrirkomulagi sýningarskálanna. Men höfSu búizt vi8
mikilli viShöfn af hálfu hirSarinnar hinn fyrsta dag, og a8 keisar-
inn myndi helga sýninguna me8 einhverjum minnilegum or8um,
en þetta hrást, og hann kom J>anga8 a8 eins sem hver annar,
gekk um kring me8 drottningu sína vi3 hönd sjer og tók kve&jum
manna og heilsaSi á bá8ar hendur. Sumir sög8u a8 hann hef8i
eigi vilja8 hafa meira vi8, sökum J>ess a8 sonur hans lá veikur,
enda var hann heldur fámæltur um J>enna tíma, J>ví j>á stó8 har8-
ast í þrefinu um Luxemborg.
* Vjer skulum nú fara nokkrum or8um um sjálfa gripasýninguna,
e8a sýnismuni einstakra þjó8a, og ver8um a8 bi8ja lesendur vora
a8 afsaka, a8 vjer förum hjer á ví8áttu e8a nefnum fátt eina. í
a8alhöllinni voru sendingar frá 42,217 sýnendum, e8a frá 13 þús.
fleiri en í sýningarböllinni í Lundúnaborg 1862. Af þeim voru
11, 645 frá Frakklandi. Innan hallar og utan var tala sýnissend-
inganna (sýnenda) nær 60 þúsundum. Vjer höfum eigi anna8
fyrir oss en lýsingar úr brjefum danskra blaSamanna, er fer8-
uhust til Parísarborgar, en eptir þeim ab dæma, rnun mönnum
hafa þótt einna mest koma til þeirra sýnismuna, er voru frá
Frökkum og Englendingum. þó Ameríkumenn (Bandaríkin) sje,
ef til víll, á undan öllum í uppgötvunum e8a frumsmí8um og
allsháttar nýnæmi í verkna8i (t. d. ótal tegundum verkvjela), þótti
mönnum, sem i8na8i þeirra og varningi hefSi heldur lakraS vi8
stri8i8 og afleiSingar þess (ríkiskuldir, aSflutningstolla, spell yrki-
lenda og fl.). Listaverk Itala, fagursmí8i og húsbúnaSarmunir
þóttu vera í ágætustu rö8. Vi8 ena fyrstu sýningu í Lundúnum
þóttust menn finna þann mun einkanlega á smí8um og varningi
Frakka og Englendinga, a8 ena síSarnefndu skorti nokku8 til
fegurSar og prýSi, þó mart væri hjá þeim traustara og betra, en
vi8 enar seinni sýningar og einkanlega nú þótti mönnnm, a8
Englendingar gengi Frökkum mjög nær, e8a væri þeim jafnfram,
a8 því er til fegurSar heyr8i. þó fannst um lei8, a8 þeir hefSi
teki8 upp sni8 Frakka á mörgu. Allur i8na8ur og smí8i Frakka