Skírnir - 01.01.1868, Blaðsíða 172

172
FBJETTIB.
Ainer/ka,
skerast í til mótgöngu, og hvergi færast undan ábyrgS sinni og
skyldu, þar sem vclfarnan alls ríkisins lægi vi8 bor8. þingmenn
ger8u lítinn róm aS ræSu forsetans, sem nærri má geta, en ljetu
þó allspaklega í fyrstu. þegar var hrcyft vi8 ákærumálinu í full-
trúadeildinni, er í fyrra var um getiS, og eptir gögnum og rök-
um, er fram voru komin, þótti mönnum helzt til liggja, að bera
ákæruna aptur. Me8 niSurfalli sakarinnar gengu 108 atkvæði
mót 57. Hinsvegar víttu fulltrúarnir aðferS Johnsons í Su8ur-
rikjunum, e8a mótgang hans í gegn l(endurskipunarlögunum”, en
Öldungará8i8 kva8 hann hafa í ólögum tekiS völdin af Stanton.
Yi8 þau uppkvæ8i sag8i Grant af sjer forstöSu hermálanna í stjórn-
inni, en Johnson og vinir hans kvá8u hann hafa brug8izt heitum
sínum og einkamálum vi8 forsetann, og sumir háru honum á brýn,
a8 hann hef8i veriS sammála og samráSa Stanton frá öndverSu,
og studt hann undir ni8ri. Grant kva8 vera dulur og jafnan
mjög fátalaSur1, og lengi hafa menn veriS í óvissu um, hvorra
máli hann fylgdi. Flestir hjeldu, a8 hann myndi vera nokku8
bil beggja, og væri því flestum betur tilfallinn a8 setjast í for-
sæti8 eptir Johnson. Nú var sagt, a8 hann vildi me8 þessu ná
þokka <(þjó8valdsmanna” og fylgi til kosningarinnar. Öldunga-
rá8i8 ba8 Stanton a3 setjast aptur í embætti sitt í rá8aneytinu,
en Johnson bau8 honum aptur úr sæti til fulls og alls. Vi8 þetta
var öllum friSi loki8, og fulltrúadeildin tók aptur til óspilltra
málanna, og hóf nú ákæru gegn Johnson fyrir þa3, a8 hann hef3i
rofi8 þau lög á Stanton, er fyrr eru nefnd, og mæla fyrir um
embættabald og embættatíma (Tenure of Office Bill) æ3stu valds-
manna ríkisins. þar segir, a3 forsetinn megi ekki svipta þá rá8-
herra völdum, er hann hafi kjöri8 sjer (fyrir sinn stjórnartíma),
en þa3 var einkis meti8, er Johnson brá því vi8, a8 Stanton
væri eigi af sjer kjörinn, en af Lincoln. Me3 enni nýju ákæru
gengu 126 atkvæSi gegn 46, en á höfu8sökina var þ\í aukiS,
*) Menn segja að lengsta ræðan, er hann haO haldið fyrii margmenni, hafi
verið þau orð hann mælli, þegar hann h>!t hcrnum suður að Uich-
mond seinasta árið: (1jeg skal sækja að Suðurmönnum sem þcir standa
endilangt til móts, hcrjast við þá allt sumarið, og berjast til þraular!”