Skírnir - 01.01.1868, Blaðsíða 35
England.
FRJETTIR.'
35
bafa jafnan veriö írum meSmæltir, og í desember fór hann (á
málfundi íRocbdale) jþeim or^um um t>a8 vandamál, er Englendingar
ætti á Irlandi, aS sjer segSi nú mjög þunglcga hugur um úrslit
þess. Stjórnendur ríkisins befSi aldri baft Jiann mann í ráSa-
neyti sínu, er hefSi tekiö til mála írlands meS bug eSa hyggju;
allt sem á !i00 ára tímabili hefSi veriS ráSiS í Jarfir landsins,
hefSi veriS ráSiS fyrir ótta sakir, og stjórninni hefSi veriS tamast
aS gleyma lagabótunum, undir eins og óeirSirnar voru svæfSar í
gálgunum. „Yjer eigum enn“, sagSi hann, „lyfjar viS meinum ír-
lands, en veriS getur, aS J>aS sje nú um seinan til þeirra aS
taka“ '. Aftakan í Manchester mæltist illa íyrir í blöSum lýS-
rjettarflokksins á Englandi, AS vísu urSu verkmenn meir afhugaSir
Feníum eptir illræSiS í Clerkenweli, en um leiS og eitt blaS jreirra
(Reynolds Newspaper) tekur hart á verkinu bætir j>aS viS : „viSur-
styggilegast er þó þaS, aS Feníar hafa gert sig aS lagsbræSrum
einkaleyfis morSingja (privileged murders) NorSurálfunnar, enna
krýndu drottna“ — og á öSrum staS segir svo: „stórmenni
vort hefir enn flaskaS illa á málefnum landsins, beitt hefndarráSum
og hellt út blóSi aS ófyrirsynju. Aftaka píslarvottanna í Man-
ehester hefir eigi gert Feníum enn minnsta geig. J>eir sem stýra
málum ríkisins eru bæSi ráSlausir og ringlaSir, og er jpví mál komiS,
aS J>essi efni sje hrifin úr höndum svo vesalla manna og veiila í
dáSum og drengskap, sem Jieir eru, er fylla stórmennistöluna".
— Stjórninni dylst eigi lengur, aS hún verSur nú aS leggja sig
alla fram til aS girSa fyrir meiri vandræSi á Irlandi, enda hafa
sumir af ráSherrunum, t. d. Stanley lávarSur sagt, aS irska máliS
væri aSalmál Englands aS svo stöddu, og boSaS lagabætur, fyrst
og fremst aS því snerti kirkjuskattinn og landsleigulögin. Stjórnar*
Bright hefir haft hjer það ráð i hug, er hann Ijet í Ijósi síðar á ððrum
fundi. Hann vill, að stjórnin leggi fram 5—6 mill. p. sterl. til að
kaupa fasteignirnar á Irlandi af eigendunum (ensku), og selji þær svo
í smápðrlum bændunum með litlu verði. Aðskilnaði þings og stjdrnar
með löndunum cr hann fráhverfur, og vill, að það band haldist milli
þeirra óslitið sem nú er, en að stjórnin vilni í öllu, sem frekast má,
til betri lagasetninga, rjetlarbóta, forræðismeiri landstjórnar og hjeraða-
stjórnar.
3*