Skírnir - 01.01.1868, Side 80

80
FRJETTIR.
ítal/a.
O
fyrir, í brjefi til sendiboSa Italíu, a8 þetta bafi verib svo ráðið, úr
því ófri^inum var slegið niður í löndum páfans, og bætti því viÖ,
aS Frakkar ætti eigi annaS eptir en gera aS dæmi ítala og kalda
líka á burt, sem keisarinn hefBi heitið. Keisarinn hafSi gert JiaS
lýSum kunnugt, aS herinn færi aS eins til ítaliu til aS stiila til
friSar, en aS því húnu skyldi haldiS heim aptur; síSst mætti menn
halda, aS hann hefSi illt í hyggju móti konungsríkinu, og svo frv.
Nú var allt um garS gengiS og Italir á hurtu, og nú tók líka hiS
vandasta viS fyrir keisaranum; og faS munu stjórnmálamenn ítala
hafa sjeS. ([Hafi keisaranum veriS alvara”, gátu þeir bugsaS, (IaS
erindiS væri ekki meira, t>á er nú aS reyna hreinskilni hans;
hafi annaS húiS undir, verSur J>aS hráSum aS koma í ljós, og J>á
kemur undir, hversu vinsælt honum verSur JpaS mál, eSa hvort
honum verSur sú hettan úr klæSinu sem hann ætlast til”. Skjótt
hrugSust Frakkar eigi viS til heimfarar, og enn áttu þeir nokkurn tíma
annríkt viS víggarSahleSslu og virkjahætur hæSi íRómaborg, Civita
Vecchia og á fleirum stöSum. A meSan komu heilar sveitir sjálf-
boSaliSa — meSal Jpeirra margir lendbornir menn — frá öSrum
löndum, einkum Frakklandi, Spáni og Belgíu, er gengu á mála í
þjónustu páfans, og á skömmum tíma var her hans auldnn til
rúmlega 20 Jmsunda (úr 12—13 jþúsundum). ((Stóll Pjeturs postula”
var nú svo vel hervörnum horfinn, aS keisarinn gat látiS liS sitt
halda á hurt frá Rómaborg, og í miSjum nóvembermánuSi var
mikill hluti Jiess kvaddur heim aptur, en ]jet hann nokkrar
herdeildir vera eptir, og fjekk forustuna Dumont hershöfSingja, er
áSur er getiS. J>essar sveitir sitja enn í Civita Vecchia og á
öSrum stöSum, og enn er keisarafáninn sú hræSa, er á aS fæla
illfygliS á burtu frá hreiSri páfans. VerSi honum aS góSu, karl-
fuglinum! ((PIvaS er nú í efni? og hvaS er aS vanbúnaSi meS
burthaldiS?” spurSu ítalir. ((Ekkert af er mildu nemur”
svaraSi Moustier, ((en viS erum aS híSa eptir ríkjafundi, á hann
verSiS JpiS ab koma, og svo Rómabiskup, og t>iS sjáiS sjálfir, aS
viS megum ekki skiljast víS mál hans aS svo búnu (J>. e. gefa upp
hersetuna), eSa fyrr en allt l>aS er skaplega sett og samiS, er valdiS
hefir misklíSum” *. Enn sem komiS er (í byrjun marzmán.) hefir
') Vjer vonum að það valdi eigi misskilningi, að vjer gerum hvorum-