Skírnir - 01.01.1868, Qupperneq 81

Ítalía.
FRJETTIB,
81
ekkert orbiS af ríkjafundinum, en á ríkisþingum hvorratveggju
hefir J>aS komiS fram, er ætla má, a<5 jþeir hefSi þar fram haldiS.
J>egar er konungur hafSi kvadt li3 sitt aptur komst Menabrea svo
aS or8i í umburSarbrjefinu (sbr. bls. 80), aS páfinn þyrfti eigi
aS hafa veraldlegt forræSi yfir meiru en páfahöllinni og legstaSar-
gar5i Pjeturs postula, en ítalir yrSi honum og hvorutveggja beztir
á ver8i. Á þinginu sag8i hann, aS Eómaborg væri eins nauS-
synleg ítölum til aSseturs konungi og stjórn, sem Frökkum Pa-
rísarborg, og tók þaS fram um leiS, hver sundrungar fleygur
Rómaríki væri aS svo stöddu í miSju ríkinu, hvert ófriSarbæli
borgin sjálf væri orSin, og hver skaSvænisráS þar væri ráSin án
afláts Ítalíu á hendur. Keisaranum mun ekki hafa geSjazt vel aS
þessari yfirlýsingu, og er þeirra orSa getiS í Frakklands þætti,
er Rouher ljet hjer koma á móti (sbr. bls. 54), en sumar fregnir
hafa sagt, aS keisarinn hafi sent orSskeyti til Flórensborgar, er
áttu aS draga úr svo stríSum ummælum. þó ber flestum sögum
saman um, aS keisarinn muni vilja láta páfann (sem nú er?) halda því
sem hann hefir. Menahrea hefir átt miklum vanda aS gegna, tala
fyrir máli ríkisins í Parísarborg, og gegn flokkunum á ríkis-
þinginu. J>aS var upp boriS, aS konungsríkiS skyldi eigi framar
(aS svo komnu) borga leigur af þeim hluta páfaskuldanna, er jþaS
hafSi aS sjer tekiS, og enn fremur aS þingiS skyldi ánýja upp-
kvæSiS frá tímum Cavours um Rómaborg, sem höfuSborg rikisins.
I.þeim umræSum talaSi Ratazzi mest og ákafast gegn ofríkisaSferS
Frakka og auSsveipni stjórnarinnar. Menabrea játaSi enn, aS
þjóSin mælti aS eins til þarfa sinna og rjettar, en rjeSi frá svo
látandi uppkvæSum, jþar sem mönnum hefSi eigi enn orSiS neitt
staSráSiS um, hvort þess rjettar skyldi leitaS meS samsmálum eSa
stríSum ráSum; og vildi menn ganga eptir meS hörSu, yrSi menn
aS sýna fram á, hverjum föngum og afla mætti treysta. Hann
stakk uppá yfirlýsingu af hálfu þingsins, þar sem meSal annars
stæSi: í(aS þingiS tæki aptur til almennra þingmála eptir þá skila-
greiSslu af hálfu stjórnarinnar, aS hún myndi hvergi bregSa út af
tveggju svo orðin upp, sem oss þykir, að þeir haíi beitt sjer fyrir
málstað sinum, hvorir um sig.
6