Skírnir - 01.01.1868, Side 86

86
FRJETTIR.
ítalíft.
eru afar fáir, er þetta þykir klýba, í móti hinum, er halda aS
valdi Krists í jörbunni sje lokib, ef páfinn missir veraldlegt vald.
Veraldarvaldsins vegna fögnuSu „enir rjetttrúubu” hersending
Frakkakeisara til Róms, og J>ab munu þeir kalla fegursta sigur
ennar (<stríbandi kirkju”, er fjendur þess verba yfirbugaSir, og til
þessa sigurs eiga allir ab týjast, andlegir bermenn bennar og ver-
aldlegir. Engir peningar munu þykja meir lagbir til gubs þakka,
en þa<5 fje, sem sent er Rómabiskupi, ríkisvöldum hans til uppi-
halds |((Pjeturspeningar”), enda senda menn ríflegar sendingar frá
mörgum löndum og þiggja í móti bænir hans og blessun.
í sumar eb var gerbist mikib ab um Rómafarir, eba um
kirkjuleibangur til Rómaborgar frá kaþólskum löndum (ef svo mætti
ab orbi kveba), er minningarhátíbin (100 ára) um píslarvætti Pjet-
urs og Páls (á messudag þeirra 29. júní) fór í hönd. J>angab
sóttu 500 kardínála, erkibiskupa og biskupa, ellefu þúsundir presta
auk ótal fleiri; eba, sem sögur segja, 100 jþús. annarra gesta.
Ab slík hátíbarhöld kosti ærna peninga, má nærri geta, en hjer
komu margir eigi tómhendir, enda er sagt, ab rábanautar páfans
hafi búizt vib á undan 6 milljónum skúba (einn <(scudo” = 11 mk.
6 sk.) meb gestaflóbinu. Hvort svo mikib hefir runnib í (Igubs-
kistuna” vitum vjer ekki, en flestir biskupanna komu færandi hendi,
og um einn erkibiskup frá Spáni er sagt, ab hann hafi haft með
sjer allt ab 80 þús. skúba. A hátíbinni bobabi páfinn nýjan
kirkjufund, er skyldi haldinn innan þriggja ára, og verbur þab sú
nýjung, er kaþólska kirkjan hefir eigi átt ab fagna í þrjár aldir.
Hjer mun eiga ab bæta úr mörgum naubsynjum kirkjunnar, og
þó helzt þeirri, ab ríkisvald páfans verbi helgab fyrir uppkvæbi
fundarins, eba gert ab heilögu trúaratribi fyrir alla kaþólska lýbi.
Abur en biskuparnir fóru heímleibis tjábu þeir páfanum í lotningar-
fullu ávarpi (meb 537 nöfnum undir), ab samkoma þeirra í Rómaborg
væri vottur um trúnabarfesti þeirra vib páfastólinn, en hefbi aukib
hirbum kirkjunnar eindrægni og samheldi. í öllum trúarmálefnum
þóttust þeir honum samkvæba af hug og bjarta, og lofubu meb
fögrum ummælum einurb og hugrekki hans í baráttunni gegn
fjandmönnum postulastólsins og villukenningum aldarinnar. þeir
segjast fagna kirkjufundinum, er þeir kalla ((verk eindrægninnar,