Skírnir - 01.01.1868, Qupperneq 98

98
FEJETTIB.
Pýzkaland.
öllu teldí sem herráSanda landsins. í sömu förinni heimsótti
hann og hertogann af Darmstadt, og átti fund vi<5 W'úrtembergs-
honung á Mainau, eyju í Eodensvatni, og á heimleiSinni viS Bajara-
konung. Prússakonungur gerSi cigi grein fyrir erindum sínum
í tilkynningum til annara ríkja, sem þeir höfSu gert, keisararnir,
og þýzk blöS kváSu eigi annaS bera til þessara funda en vináttu,
trngdir, kynnisför eSa kurteisi, en þó þótti mörgum, sem konungur
hefSi viljaS láta þetta koma 1 móti fundinum í Salzburg. Svo
felldir atburSir og ummæli manna, einkum Bismarcks, á sambands-
þinginu í Berlínarborg ui'Su aS umtalsefni í frakkneskum blöSum,
og var misjafnt á tekiS, en þau blöS tóku allt fram stjórninni til
viSvörunar, er segja, aS sameining þýzkra ríkja verSi aS vera
Frakklandi til falls og niSurdreps. Eptir þetta kom uppástunga
Frakkakeisara um ríkjafund, og meSal annara bauS hann þeim
Saxakonungi og hertoganum af Darmstadt. Bismarck mun hafa
jþótt, aS keisarinn gerSi sjer vel dælt viS NorSursambandiS, en
Saxakonungur liafSi vaSiS fyrir neSan sig, og vísaSi til herra
síns í Berlínarborg. Hertoginn varS í hitt eS fyrra aS gefa upp
nokkuS forræSi lands síns viS Prússakonung og láta norburpart
þess ganga í samband NorSurrikjanna, en nú gleymdist honum
þetta tvískipti valda sinna og sendi þegar keisaranum jþau andsvör,
aS hann væri búinn til aS senda erindreka á fundinn, hvenær sem
skyidi. Bismarck Ijet Dalwigk ráSherra (utanríkismálanna) þegar
vita, aS sjer þætti stjórn hertogans liafa gert nokkuS bráSráSiS
um svörin, og sig hefSi furSaS á, aS henni skyldi ekki þykja þaS
neitt áiitamál, er Frakkar fóru fram á, þar sem stjórn Prússa-
konungs, er þó hefSi fengizt viS svo mörg vandamál NorSurálf-
unnar og væri orSin gagnkunnug afstöSu þeirra, hefSi þótt ísjárvcrt
aS staSráSa nokkuS, fyrr en hún hefSi fengiS vitneskju af undir-
tektum aunara ríkja. Hann segist munu geta rjett til, aS stjórn
hertogans hafi vart gert margar fyrirspurnir erlendis, úr því lienni
hefSi eigi þótt meira undir aS vita, hvernig bandamönnum hertog-
ans í NorSursambandinu litist aS taka undir boSin; og svo frv.
J>ó þetta kýmnisbrjef væri stílaS til hertogans og stjórnar hans,
mátti stjórn Frakkakeisara engu síSur skilja, aS lienni var um
leiS stungin sneiS, er hún tyllti hertoganum hærra upp í höfSingja-