Skírnir - 01.01.1868, Qupperneq 105

Þýzknljind.
FRJBTTTB.
105
J)ó J>eir sje gramir Prássnm, en meöan nokkur samsmála von er,
meSan allir vegir mega heita bannaSir aS Sljesvík, utan bæna-
vegurinn um Berlínarborg, Jiá ætlum vjer þaS langt um ráSiegra,
t. d. dönskum blaSamönnum, aS sitja á sjer. og tala heldur vin-
gjarnlega en af þjóSkala eSa þjóSarhatri. ViSureign Dana viS
þjóSverja er öll einhvernveginn stirS og stirfin, en þegar lítill
maSur aS burSum og vexti á aS glíma viS gildan raum og sterkan,
ríSur honum mest á aS vera liSugur í snúningunum.
Á sambandstímunum göm'.u var jafnan viS brugSiS seinfærni
og óhagsýni þjóSverja, er eitthvaS skyldi ganga fram á þinginu,
og ekki sízt á sambandsþinginu í FrakkafurSu, aS vjer ekki tölum
um alla sundurleitnina. Nú hafa þeir þó sýnt, áS þingstörf og
iagasetningar geta gengiS rösklega á þýzkalandi, þegar vel er á
eptir rekiS. SíSan Prússar settust viS stjórntaumana, hefir vart á
nokkru landi veriS komiS fram svo mörgum og mikilvægum lögum
og hreytingum á svo skömmum tíraa. 17. apríl voru sambands-
lögin rædd og samþykkt á sambandsþinginu, og 25. júni höfSu
þing allra sambandsríkjanna goldiS samþykki til þeirra. 10. sept.
gengu fulitrúar sambandsríkjanna á hiS fyrsta lögþing í Berlínar-
borg, og af' þeim nýmælum, er eptir uppástungum sambandsráSsins
voru rædd á þinginu má nefna: lög um fæSingjarjett fyrir öll
sambandsríkin, um herþjónustu eSa landvarnar skyldu, um sam-
eiginlegan erindarekstur í verzlunar og farmannamálum (konsúla),
um sigiufána kaupfara, um sömu mæla og vogir, og um nýja
skipun póstmála, auk fl. í þingsetningarræSunni hafSi konungur
minnzt á þaS band, er þegar væri fest milli NorSursambandsins
og SuSurríkjanna, eSur sáttmálann um hersamband til sóknar og
varnar og ánýjaS tolllagasamband. þaS var og einkanlega um
þetta atriSi, eSur um sambandiS viS SuSurríkin, einingariög alls
þýzkalands, aS fulltrúarnir vildu lýsa áhuga sínum og óskum í
andsvara ávarpi þingsins. þar segir meSal annara orSa: „ríkis-
eining NorSurþýzkalands eykur oss skyldur fyrir hönd allrar
þjóSarinnar. Yerkefni vort er eigi eingöngu þaS, aS láta fólkiS
fyrir sameiginlega lagasetning verSa þeirra hagsmuna aS njótandi,
sem eru samfara auknu ríkjasambandi, en vjer eigum meira verk
fyrir hendi, og þaS verSur þá unniS til fulls, er allt þaS, sem