Skírnir - 01.01.1868, Síða 113

Þýzkaland.
FEJETTIR.
113
til setu fám dögum síSar. BæSi í þingslitaræSunni og síSar, er
lsonungur setti sambands;þingi8, hefir hann sagt, a<5 allt vissi nú
heldur í friSaráttina, og lofaS, a8 allt skyldi gert af sinni hálfu
til a<5 efla friS og samkomulag me8 öllum ríkjum.
2. SuSurríkin.
|>a8 má kalla, a8 fessi ríki sje enn sem milli heims og helju
og viti ekki fótum sinum forráb. J>au eru komin í taug Norbnr-
samhandsins, en streitast móti í bandinu, jió þau hvorki sjái sjer
hetri farboría, ef JaS skyldi slitna, e8a treystist a8 vera sjer í
bandalögum. Hjer er og sá áskilnaSur, ab Baiern, Wiirtemberg
og Darmstadt — hálfskipta ríkib — þykjast öllum ríkissæmdum
svipt, jþykjast veröa a8 hleypa sjálfsforræSi sínu til skipbrots, ef
Jau rekur meir norSur en komiS er, en Baden kýs helzt a8
komast sem fyrst í fullt samneyti vi8 NorSurríkin. Hohenlohe,
forsætisráSherra Bayverjakonungs, var framan af kallaSur mesti vinur
Prússa, og talaði líklega um allsherjar samband Jýzkra landa. Nú
er sem apturkippur hafi komiS í hann, Jó bágt sje ab sjá, a<5
hann hafi or3i8 miklu hyggnari en á8ur, e8a gert öSrum par
sy?ra ijósara, hvert Jeim muni bezt a8 halda. Á jþingi Bayverja
flutti hann í haust langa tölu, og vildi sem ítarlegast sýna fram
á alia afstöSu málsins, e3a hvaS SuSurþjóSverjum eptir vöxtum
þess bæri a8 gera. Til sambands a8 gömlum hætti segir hann sje
ekki a8 hugsa, og samband me8 Su8urríkjunum sín á milli, þó
þau um leib eigi samneyti þýzkra þjóSmála vi3 NorfeursambandiS,
muni aldri vel gefast; því fóikinu sje ekki um þa3 gefib a8 svo
stöddu, og svo verSi þa8 þunglamalegt í öllum vikum og láti illa
a8 stjórn, en muni draga þýzkaland sundur í tvo hluti, er frá
líður. En ráSherrann á enn þriSja rá8i8 og þa3 er svo látandi:
á borð í dufli, er rdletta vRoulet) heitir. Borðifl er með rauðum tíglum
og störtum, tölumerktum. Jieir, sem (1halda bankann” og leggja fje
í móti, hafa skál eða kringlu með loki, er snýst í hring, og sncrilpípu
upp úr lokinu, i líkingu við lappatogara. I botni skálarinnar eru
smádældir með lölum og litum sem tíglarnir á borðinu, en um pípuna
er hleypt litilli kúlu, og vinnur sú tala eða sá litur, cr henni lendir á,
þegar snúningurinn hæltir.
8