Skírnir - 01.01.1868, Qupperneq 145

Danmörk.
FRJETTIR.
145
l'Opinion Nationale og fl.) e8a mótmælenda stjórnarinnar, er
hófu máls á þessu efni. Fyrir forgöngu C. Y. Rimestads tóku
sig saman 200 danskra manna, flestir af ibnaSarstjett, til ferSar,
og fóru til gripasýningarinnar í Parísarborg, en á8ur þeir fóru
heimleigis, skrifuSu J>eir ritstjórum Jessara bla8a Jakkarávarp
fyrir liísyrSi sín vi8 mál Danmerkur. Sumir segja, a8 Jietta hafi
gefi8 tilefni til J>eirrar heimsóknar frá Parisarborg, er öllum
dönskum mönnum jþótti hi8 mesta fagnaSarefni —, en sumir, ef
til vill, lög8u l>ó meira í en vert var. J>eir Jingmenn, er á8ur
eru nefndir, og me8 J>eim jþrettán bla8aritendur frá Parísarborg,
sammæltust til fer8ar og komu til Kaupmannahafnar í mi8jum
ágústmánuSi. I Krosseyri og þa8an á fer8inni um Sjáland var
jþeim alsta8ar heilsaS me8 mesta blí8skap, fagnaSar ópum og
blómkasti, en yfir tók þá er komiS var til Kaupmannahafnar. í
fimm daga (12.—17.) rak hjer hver veizlan og samdrykkjan a8ra,
og Frakkar gátu me8 sanni sagt, a8 þeir tIhef8i or8i8 forviSa”
fyrir svo mikilli gestrisni. ASalveizlan stó8 á Klampenborg (þann
13.), og sátu í henni margir enir helztu málsmetandi manna
(David, Bræstrup, Madvig, Hall, Lehmann og fl.). þeir sem
mæltu fyrir minnum Frakkakeisara, Frakklands e8a gestanna lýstu
einkanlega von sinni og trausti til, a3 þaSan myndi koma sú líkn
og aSstoS, er hin danska þjó8 þreySi svo sárlega málstaS sínum
til handa, en þeir Morin, Piccioni og fl. bá8u menn vera þess
örugga, a8 hvorki keisarinn e8a þjó8 hans myndi skiljast vi8 rjett
málefni, og bí8a þess me8 þolgæ8i, a8 því yr8i sigurs au8i8.
Menn sigldu og óku me8 gesti sína til merkilegustu e8a fegurstu
sta8a á Sjálandi, ger8u þeim hátí8ir í lystigör8um borgarinnar,
Tivoli og Alhambra, og alsta8ar óma8i móti þeim fögnuSur
mikils mannsafnaSar, þar er þeir komu. SíBasta daginn gengu
þeir á fund konungs vors, og tók hann vi8 þeim sem ljúflegast,
og kva8 þegna sína hafa tjá8 þa8 eitt í vi8tökunum, er sjer byggi
sjálfum næst hjarta, Einn þeirra minntist á, a8 þeim hjer hef8i
gefi8 aB dást a8 frjálsu fólki, er kynni svo vel a8 fara me8 frelsi
sitt. Konungur kvaB sjer mesta fögnu8 a8, er slíkt væri svo
metiB sem þjó8 sín ætti skiliB. I brjefum til blaBa sinna lofuBu
Frakkar mjög allt, er þeir höf8u sje8 og fengiB raun um í Dan-
10