Skírnir - 01.01.1868, Síða 149

Danmörk,
FRJETTIR.
149
heyröi til. Nýmælin fengu beztu undirtektir og meSmæli í fólks-
deildinni, utan aS sumum Bændayina og Grnndtvigssinna þótti of
naumt tii tekiS til endurbóta kirkjunnar, e8a frelsis og keimildar
safnabanna J>au gengu hjer fram meb 72 atkvæSum móti 13.
{>ess ber aS minnast, aS ríkislög Dana mæla svo fyrir í 75tu
grein, aS málefni þjóSarkirkjunnar bíSi endurskipunar meS lögum.
Lengi hefir veriS haft í ráSi, aS setja nýja nefnd manna (þá var
og sett nefnd af lærSum og leikum, er lögin um sókna frelsi voru
undir búin) til aS bera sig saman um og undirbúa ný kirkjulög,
og opt hefir málinu veriS hreyft á þinginu, en ýmsra orsaka vegna
hafa ráSherrarnir til þessa hleypt fram af sjer nefndarvalinu. Nú
var í fjárhagslögunum beSiS um 5000 dali til „kirkjunefndar”, og
var aS J>ví gengiS í fólksdeildinni, en sumir vildu um leiS skilja
J>aS til, aS nýmælin um kjörsöfnuSina gengi fram á J>inginu. Vjer
látum þess og strax getiS, aS máliS hafSi veriS lengi mesta um-
talsefni bæSi í ritum og á fundum (prestafundum), og hafSi mestur
þorri prestanna mælt á móti, en ritlingar eptir J>á Martensen,
Sjálandsbiskup, og Clausen prófessor tekiS fram mörg rök til aS
sýna, aS hjer væri fariS á afvega meS málefni kirkjunnar. En
um þaS er umræSunum iauk í fólksdeildinni kom mótmælabrjef á
jþingiS frá öllum (6) biskupunum. J>ar var einkanlega bent á tvent,
sem sje, sundrung og sambandsslit safnaSanna og kirkjunnar, er
leiddi af tvídeiling prestanna, og í öSru lagi á j>a8, hvernig ný-
mælin gengi í gegn fyrirmælum ríkislaganna (75tu grein). Bisk-
uparnir sögSust áSur (í fyrra) hafa tekiS {>ar undir eitt mál meS
öllum þorra presta sinna, er beSiS var um skipun kirkjunefndar,
en hún yrSi nú aS eins til málamyndar, ef þingiS hefSi fram
jressi fornáras lög, er kæmi fyrirfram svo mikilli breytingu á alla
skipun kirkjunnar og safnaSanna. I þessa stefnu fóru og mót-
mælin í landsþingsdeildinni. Hjer rísu í mót Madvig, Lebmann,
Krieger, Liebe(málafærslumaSur), Bindesböll biskup (fráFalstri) ogfl.
HöfuSmótbárurnar voru þessar: nýmælin væri hvergi nærri einhlít til
aS bæta úr vanhögum kirkjunnar, þau væri aS eins moli mikillar
heildar, og kæmi því öllu í mola og lausung, er kirkjunefndin
yrSi aS fjalia um í heilu líki. þau ætti rót sína aS rekja aS einstökum
atburSi (afsetningu Birkedals), miSuSu einkanlega til aS sljetta yfir