Skírnir - 01.01.1868, Síða 150
150
FRJETTIB.
Danmörk.
t>aS, er J>á hefSi ójafnazt, en myndi orka mestu misfellum í öllu
lífi safnaSíinna. þau myndi h'.eypa sjálfsþótta manna lausum, æsa
dramb og fordild, er þeir þættist binum betri, er tæki sig út úr,
en enir kjörnu prestar myndi þykjast óhá&ir allri kirkjustjórn,
segja sjer ábyrgSarlaust viS aSra en þá, er þá kusu. HagaSi
svo til á sumum stöSum — og það kynni vel aS vera —, aS
söfnuSirnir væri óánægSir, þá myndi sú leiSin beinni og hollari,
aS biSja kirkjustjórnina ásjár, biSja hana aS setja annan prest í
hins staS, eSa honum til aSstoSar. þar sem nýmæljii tæki til svo.
mikils atriSis, sem kjörheimild safnaSanna væri, eSur lausn kirkj-
unnar úr veraldlegum böndum og svo frv., þá tæki þau beinlínis
fram fyrir hendur á þeirri kirkjunefnd, er lofaS væri, því þar
yrSi þó allt slíkt óskoraS aS koma. Kierkegaard varSi mál sitt
meS mikilli málsnilld og skarpri röksemdaleiSslu. Hann sýndi
fram á, aS hræSsla manna færi langt úr hófi, er þeir hjeldi aS öll
skipun kirkjunnar myndi fara á ringulreiS, þó sum bönd hennar
væri lagfærS, eSa losaS um til aS binda þau á hagfelldari hátt.
Nýmælin væri aS öllu leyti samfelld lögunum um sóknafrelsi (frá
1855), og ætti kyn sitt aS rekja til sömu frumhugsunar. þáhefSi
og veriS spáS öllum ófarnaSi, en þau hefSi þó gefizt kirkju og
söfnuSum í beztu þarfir. Menn mætti vel miSa lögin viS söfnuS
Birkedals í Ryslinge, en nú kæmi þó engum til hugar, aS gera
þenna söfnuS kirkjurækan, og mótmælendur laganna hefSi óskaS
sjerskildra nýntæla, í staS þessara, um aS játa hann innan laga
þjóSarkirkjunnar — ; en sæi menn þá ekki, aS þetta væri beinlínis
aS játa aSalhugsan nýmælanna um kjörsöfnuSi? Sjer þætti, aS
þau yrSi aS ganga á undan nefndarkjörinu, en vera kirkjunefnd-
inni bezta bending frá fulltrúum þjóSarinnar í þá áttina, er menn
þó ætluSust til aS hún færi, vísa til umhyggju safnaSanna sjálfra
fyrir andlegum þörfum sínum, til kjörheimildar, um leiS og hinum
minna hluta manna skyldi sjeS eins borgiS sem hinum meira; og
svo frv. í nefnd þá, er kosin var í landsþingsdeildinni, komu
fleiri af mótmælendum nýmæianna en hinum, er fylgdu ráSberranum.
þegar hjer var komiS sögu vorri, var önnur umræSa eigi byrjuS, en
nefndin hafSi eigi komiS sjer saman. Meiri hlutinn rjeSi til aS vísa ný-
mælunum aptur, enhinnminni, aS haldaþeim fram næstum óbreyttum.