Skírnir - 01.01.1895, Blaðsíða 45

Frakkland.
45
Gfeta má þess, að árið 1895 komust í gildi á Frakklandi lög um elli-
styrk handa verkamönnum. Hverjum aldurhnignum verkmanni, sem um
10 ár hefur verið í einhverju ellistyrksfjelagi, ábyrgist ríkið að
minnsta kosti 365 franka árlega.
„L’Institut de France“, hið heimsfræga vísindafjelag Frakka. hjelt
100 ára afmæii sitt í októbermánuði, og var mjög mikið um dýrðir, eins
og nærri má geta.
England. Þess var getið í síðasta Skírni, að horfurnar væru all-
erviðlegar fyrir Kosebery-stjórninni, enda kom það og fram, þegar er til
þingstarfa var tekið, 5. febrúar. Þingsetningarræðan þótti í meira lagi
óákveðin; þar var sneitt hjá öllum belztu ágreiningsmálum fiokkanna, svo
sem afnámi ríkiskirkjunnar í Wales og takmörkun á völdum lávarðamál-
stofunnar, og það enda þótt Kosebery hefði fáum dögum áður sagt í ræðu,
að sjálfsagt væri að fylgja nú þeim málum sem fastast fram. Deilur urðu
miklar og langar á þingi, og að lokum hafði stjórnin ekki nema 8 atkv.
umfrarn andstæðingana, þegar svar neðri málstofunnar upp á þingsetning-
arræðuna var samþykkt. En þót.t þingsetningarræðan væri ekki fjölskrúð-
ugri, var málinu um afnám ríkiskirkjunnar í Wales haldið áfram og náði
samþykktum í neðri málstofunni.
Rosebery-stjórnin sat ekki við vöidin lengur en þangað til í júlímán-
aðarbyrjun. Þá varð hún undir við atkvæðagreiðslu í neðri málstofunni
út af ávítum, sem hermálaráðherrann varð fyrir, en talið var, að sú at-
kvæðagreiðsla mundi meðfram hafa stjórnazt af óánægju með aðgerðaleysi
stjórnarinnar í deilunum út af friðarsamningum Kínverja og Japansmanna.
Kosebery jók ekki frægð sína meðan hann stjórnaði Englandi. Allir við-
urkenna þá ágætu hæfilcika, sem hann sýndi meðan hann var undir hand-
leiðsiu Gladstones. En almennt mun mönnum hafa fundizt hann naumast
vaxinn þeirri stöðu að vera stjórnarformaður Breta. Stjórn lians þótti
yfirleitt sýna litla festu i rásinni, og verulegt traust á henni höfðu menn
víst aldrei. Flokki hans fór stöðugt hnignandi eptir að hann tók við
völdunum og hugrekkið þvarr i fylkingum hans. íhaldsmenn munu, all-
löngu áður en stjórnarskiptin urðu, hafa talið sjer sigurinn visan og kom-
ið sjer saman um, hvernig skipa skyldi ráðherraembættin.
Nýja stjórnin var skipuð mönnum úr íhaldsflokknum og bandamönn-
um hans, er skárust úr leik við Gladstone, þegar hann tók að sjer heima-
stjórnarmál íra. Helztir ráðherranna eru Salisbury lávarður, stjórnarfor-