Skírnir - 01.01.1895, Blaðsíða 48

48
Þýzkaland.
hafs og EystraBalts var vígt af keisara 20. júní og dagana þar á eptir.
Kostnaðurinn til hátíðahaldsins var lagður úr sambandssjóði Þjóðverja og
talinn 1,700,000 marka. Skurður þessi er hið mesta mannvirki. Átta ár
hafa menn verið að grafa hann, síðan 1887, að Vilhjálmur 1. lagði niður
fyrsta steininn. 5—10 þúsundir manna hafa stöðugt unnið að því verki
og yfir 60 milj. ferhyrningsmetra af mold hefur verið rutt þar úr vegi.
Skurðurinn er nálega hundrað rastir (um 13 milur) á lengd, 217 fet á
breidd efst, 86 fet neðst og 30 feta djúpur. Hann á að vera fær nálega
stærstu hafskipum og styttir leið milli Englandshafs og Eystrasalts um
talsvert á annað hundrað danskra mílna. Hann byrjar við litla höfn við
Kílarfjörð, sem Holtenau heitir og endar við mynnið á Saxelíi við bæinn
Briinshuttel hinum megin. Til vígsluhátíðarinnar kom múgur og marg-
menni hæði frá Þýzkalandi og öðrum löndum. Frá 15 þjóðum komu her-
skip til Kílar, þar á meðal frá Frökkum, sem þðtti tiðindi, en ekki fóru
öll þau skip gegnum skurðinn. Um traustleik hans eru nokkuð misjafnir
dómar, og vafasamt þykir, að hann muni verða verzlun manna og við-
skiptum tiltölulega að eins miklum notum eins og hann verður Þjóðverj-
um handhægur til þess að drottna yfir Eystrasalti. Mjög er dýrt fyrir
skip að nota hann, svo að húizt er við, að seglskip að minnsta kosti muni
heldur fara lengri leiðina, norður fyrir Jótlandsskaga, þótt hættulegri sje.
Þriðja hátíðahaldið fór svo fram að áliðnu sumri víðast hvar um
Þýzkaland, í minningu um sigurinn, sem Þjóðverjar unnu á Frökkum fyr-
ir 25 árum. Illa mæltist víða fyrir því hátíðahaldi. Blöð Frakka ljetu
það liggja í þagnargildi. En hlöð Englendinga og Bússa höfðu orð á því,
að ekki sæti vel á stórþjððunum, að skaprauna öðrum á þann hátt, enda
hefði ekki tíðkazt meðal þjóðanna áður, að halda slik sigurvinninga-af-
mæli. Á Þýzkalandi sjálfu fóru sósíalistablöðin afarhörðum orðum um há-
tíðarhaldið, kváðu með því göfgaðan ófriðinn og allar svivirðingar, er hon-
nm væru samfara. Sum af þeim blöðum fóru enda miður virðulegum orð-
um um Vilhjálm keisara 1. og Bismarck, báru meðal annars Bismarck á
brýn, að hann hefði falsað hraðfrjett, sem kveikt hefði í ófriðartundrinu.
Keisari brást afarreiður við, hjelt eina af sínum nafntoguðu ræðum og fór
hinum svæsnustu orðum um sósíalista, eins og hann er vanur, þegar eitt-
hvað ber út af.
Ítalía. Sagt er frá því í Skírni í fyrra, að Crispi hefði látið þingið
hætta löggjafarstarfiuu í desember 1894, þegar hann fjekk þar ekki við