Skírnir

Ukioqatigiit

Skírnir - 01.08.1905, Qupperneq 62

Skírnir - 01.08.1905, Qupperneq 62
254 Presturinn. elskaði hana með ugg og kvíða eins og barn. Þegar borðbænin var lesin og rneðan hann stóð í stólnum, horfði hann á hana eina, og oft bað hann guð að fyrir- gefa sér, að hann hugsaði meir um fegurð Maríu en um sálarheill sína. En að sefa óró sálar sinnar, spyrja hana,. biðja hennar, það þorði hann ekki. Svo hittust þau einn dag í garðinum á prestssetrinu. Hún kom með jarðarberjakörfu, sem hún ætlaði að færa sjúklingi. En þegar hann kom auga á hana neðst niðri á garðstígnum, varð hann smeykur og ætlaði að snúa viö. En hún hafði nú líka séð hann og kaliað á hann — hún kom hratt upp stíginn og gekk við hlið honum. Hvað hún var falleg. Kinnin ávöl, hvíti klúturinn, sem féll laust aftan við evrað — yndislegt, ljósrautt eyra — og nefið, sem var ósköp lítið uppbrett, ekki nema ósköp lítið. Og svo brosið, sem lék næstum alt af um varir henni og alt af vakti ugg hjá honum. Hann ætlaði að segja eitthvað — svona eitthvað út í bláinn. En þetta eitthvað gat hann ekki sagt; ef til vill af því að hann í raun og veru vildi að eins segja eitt — en það lá bundið á vörum hans. »Um hvað eruð þér að hugsa?« spurði hún, þegar þau voru komin miðja vega á stígnum. »Um ekki neitt«, sagði hann og leit undan; hann fann að hann roðnaði. »Um ekki neitt«, endurtók hún brosandi og leit til liliðar; hann hafði ósjálfrátt numið þar staðar, reytti rós- irnar af og dreifði blöðum þeirra á jörðina. »Skeel, þér spillið rósunum alveg að óþörfu . . .« Hann roðnaði enn meir og hætti næstum á svipstundu. »Já . . .« sagði hann út í bláinn. »Það m á verja rósunum betur en að reyta af þeirn blöðin«, sagði hún, og alt af var hún brosandi. En hvað brosið var hrekkjalegt, það lék um munnvikin, hún gat ekki að því gert. »Já«, hann sneri sér við eins og honum væri hrundið. »Það mætti — það mætti . . .«
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96

x

Skírnir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.