Skírnir

Volume

Skírnir - 01.04.1907, Page 6

Skírnir - 01.04.1907, Page 6
102 Tómas Sæmundsson. þjóðernisháttum, kirkjusiðum, munkareglum, klausturlífi, sjúkrahúsum, baðstöðum, verksiniðjum og ýmsum atvinnu- brögðum o. tl. c. fl., auk þess sem hann gefur víða bend- ingar sögulegs efnis og lýsir eðlisháttum og útliti landanna, sem hann fer um, og svo auðvitað öllu því sem að sjálfri ferðinni lýtur. Getur ferðasögubrotið sem prentað er hér á eftir verið sýnishorn þess hvernig hann ritar um sum þessi efni. Tilgangur hans er auðsær. Hann er að búa sig und- ir að starfa að gagni ættjarðar sinnar, og hann sér að það sem til þess þarf er að læra af þeim þjóðunum sem lengst eru komnar í menningu. Hann ætlar að færa út sjóndeildarhring alþýðunnar, sýna henni hve langt aðrar þjóðir eru komnar og vekja hana þannig til umhugsunar um það hvar hún stendur og hvers hún þarfnast. Kem- ur þetta fagurlega fram í niðurlagsorðum ferðasögunnar, sem jafnframt sýna að hann hefir ekki, eins og sumir lítilsigldir menn, fengið þá ofbirtu í augun að honum fyndist eftir á »alt ömurlegt útnorður í haf«. »Eg fann hjá sjálfum mór, að mór á ferðinni varð með degi hverjum kærara og tnerkilegra mitt föðurland ; eg gat þegar á leið í París varla sofið fynr umhugsuuiuui utn það — — — En ekki síður en mig langaði heim, girntist eg jafnframt að koma í föður- landi mínu nokkru þvt' til vegar, sem eg hafði séð í hinum siðuðu löndum og eg þóttist sannfærður um, að líka gæti þrifist á Islandi«. »Island tapar aldrei gildi sínu hjá manni sem það þekkir rótt, þó hann svo færi um allan heim. Hann kemur ánægðari aftur en hann var áður hann fór, þó honum sýnist miklu fleira þurfa að umbæta en áður, fleira aðfinningarvert. margt þurfa þar að innleiðast, sem hann sá annarstaðar; eg get þvf eigi betur end- að bók mína, sem svo skorinort hefir dæmt aðrar þjóðir, en láta í Ijósi þanka mína um Island, bera það saman við önnur lönd og mentun vora við annara þjóða mentun, svo menn viti hvað mér s/nist okkur hglzt megi til gildis og ógjldis telja og hver eru hin sjálfráðu og ósjálfráðu rök til hvorstveggja«. A þessum orðum endar handritið, og er það mikill skaði, að höf. heflr ekki auðnast að semja þennan saman-

x

Skírnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.