Skírnir - 01.04.1907, Qupperneq 21

Frá Röm til Napoli.
þáttur úr ferðasögu Tómasar Sæmundssonar.
Prenta lét Jón Helgason.
Nú var liöið fram í marzmánuð [1833], veturinn umliðinn eður
réttara sagt vetrarmánuðirnir, því að varla mundu Norðurlanda-
búar, sízt Islendingar, mega vita það vetur kallað, er hvorki hefir
að kalla frost nó snjó og sem aldrei fyrri á nokkrum tíma árs
hefir á jafnlöngum tíma átt að segja af jafnmikilli blíðu. Aður
en eg vissi at' eður vildi var mig borið að þeim tímanum, er eg
skyldi yfirgefa hina indælu Rómaborg, hvar eg hafði átt næstum
fjóra hina ánægjulegustu mánuði og sælustu daga æfinnar.1 Eg
hafði enn þá ekki nærri satt mig á að skoða hennar ótal sjónar-
verðu hluti, sem ekki var heldur von, því að lengsti mannsaldur
er þar til helzt til stuttur og eg hefði orðið að beita ofríki við
sjálfan mig, til þess að slíta mig burtu, ef eg hefði ekki átt í
vændum að komast enn lengra áleiðis til n/rrar fegurðar, sem eg
ekki þóttist mega láta ósóða, og síðati að fara enn einu sinni um
Rómaborg, er eg sneri heim á leið. Nú var ferðinni heitið til
Neapel, þaðan niður á Sikiley, og svo, ef tekist gæti, til Grikk-
lands. Hingað átti nefnilega í miðjum apríl að fara lystisjóferð
dampskip frá Neapel og hafði gengið um það boðbréf um mestan
hluta Norðurálfunnar haustið og veturinn á undan. Þeir sem réð-
ust til ferðar þessarar, og voru víðsvegar að úr Englandi, Frakk-
landi, Prússlandi, Þvzkalandi, Schweitz, Vallandi og yfir höfuð úr
flestum löttdum Evrópu, fóru nú að draga sig til Neapel; var svo
til ætlað, að skipið væri burtu í þessari ferð svo sem fjóra mánuði
áður það kæmi til Neapel aftur í ágúst og kæmi við á meðan á
') Tómas kom til Róntaborgar 10 des. en hafði áður dvalið rúmar 3
vikur í helztu hæjum Norður-Ítalíu, Venedig, Padua, Ferrara, Bologna
og Flórenz.