Skírnir - 01.04.1907, Síða 37
Frá Kóm til Napoli.
133
inn í sífellu er svo sem innibyrgður af fíkjutrjám, olíuviði og margs-
konar aldintrjám, víngörðum og öðru því fegursta, sem drottinn
lætur jörðina framleiða, sjálfkrafa eður fyrirhafnarlítið, þar sem
svo að kalla er sífelt vor.
Um hádegisbilið komum við til Capúa. Þar er slétt umhverf-
is, en fjöllin skamt austur þaðan. Bær þessi er hvorki stór nó
vel bygður og fátt er þar aðgætnisvert; má hann því muna sína
aðra, er hann í fornöld var einhver mesti staður Ítalíu, kannske
eins voldugur og Rómaborg og jafnvel eldri. Er hann helzt kunn-
ur fyrir oflæti sitt og vellystingar, og kvað svo mikið að því, að
dátar Hanníbals, sem hvorki kulainn, ófærðin á Alpafjöllum nó
vopn Rómverja gátu unnið á, týndu karlmensku sinni meðan þeir
áttu hér viðstöðu, lögðust í sællífi og óskírlífi og báru þaðan af
lægri hluta í stríðinu við Rómverja, sem og svo urðu fyrstir til að
ráðast að borg þessari, en seinna varð hún fyrir árásum Norð-
manna og Serkja og annara þeirra þjóða, sem á miðöldum lóku
Ítalíu svo illa- út. Gamla borgin var svo sem einnar stundar
göngu þaðan sem Capúa er nú, og fór eg á meðan við var staðið
að leita upp tóttabrotin eftir hana, en þeirra sér fáar menjar, að
undanteknum sjónarhring einum, sem enn er að miklum hluta
uppi 8tandandi. Sór lengst eitthvað eftir af þess konar bygging-
um, hvar borgir hafa verið í fornöld, sem nú eru komnar í eyði
af því að mest hefir að þeim kveðið. Sjónhringurinn í Capúa
hefir til að líta verið engu minni en sá í Róm, og alt miðbikið
svo til búið með rásum undir jörðinni, að í skynding mætt.i hleypa
vatni og fleyta þar yfir skipum.
Þegar eg kom til baka, var vagninn feröbúinn. Svo sem á
miðri leið héðan til Napoli, er Aversa, lítill bær, hvar við höfðum
skamraa dvöl meðan okkur var fært nokkuð af góðu víni út (
vagninn, enda var okkur ekki rótt á meðan fyrir skrílnum, sem
þyrptist í kringum okkur til að betla og troða upp á okkur þurk-
uðum fíkjnm, sem dregnar voru í kippum upp á tog eða spýtu,
og gerðu menn sig harðánægða með 1 bajocco fyrir kippum, þó
vega mundi svo sem hálfa inörk. Frá Aversa er enn slétt suður
eftir nokkuð, og sór lítið frá sér fyrir aldintrjám beggja vegna
vegarins, eru þau hór í strjálum röðum um slétturnar, en víu-
garðar alt millibilið, og eru taugarnar úr vínviðinum, sem vínber-
in hanga á, teingslaðar við greinar aldintrjáuna, flækist svo hvað
um annað eins og netverk til að hta. — En bráðum fer nú til
hægri handar að brydda á mishæðum nokkrum og liggur vegurinn