Skírnir - 01.04.1907, Qupperneq 82

178
Barnsmæður.
in segja hreint og beint við þa: »Vinur minn, þú þarft
ekki annað en bregða þér út yfir pollinn. Við skulum
búa svo um hnútana, að enginn haíi hendur í hári þínu«..
Hafi enginn notað sér þetta kostaboð, þá er það vott-
ur þess, að einstaklingarnir eru samviskusamari en lögin
ætlast til.
Hér er að vísu fijótt yfir sögu farið; en af því sem
talið er hér að framan er það þó auðsætt, að ýmsir agn-
úar eru á löggjöf vorri um óskilgetin börn, enda er hún
talsvert á eftir löggjöf sumra annara þjóða um það efni.
Norðmenn og Þjóðverjar standa oss t. d. framar, og fyrir
ríkisþingið danska, sem nú stendur yfir, hefir nýlega ver-
ið lagt frumvarp til laga um meðgjöf óskilgetinna barna.
Er frumvarp það afarmikil umbót á núgildandi lögum
hér i Danmörku, en þeim svipar mjög til íslenzku laganna.
í lögum Norðmanna frá 6. júlí 1892 um óskilgetin
börn, er skipað svo fyrir, að yfírvöldin skuli gæta þess,
er þau ákveða meðlagsupphæð föðursins, að kostnaðurinn
við uppeldi barnsins skiftist milli foreldranna í réttu hlut-
falli við efni þeirra og ástæður. Enn fremur má eigi
faðir óskiigetins barns fara af landi brott, nema hann
setji næga tryggingu fyrir meðlagi þvi er honum ber að
greiða þangað til barnið er 15—17 ára. Kostnaður við
skírn barnsins, ferming, skólanám o. s. frv. skiftist milli
föður og móður eftir sömu meginreglu og meðlagið.
Þessi aðalatriði eru tekin upp í danska frumvarpið,.
sem nefnt var. Auk þess eru þar þau nýmæli, að faðir-
inn skuli styrkja móðurina 1 mánuð fyrir og 1 mánuð
eftir barnsfæðinguna, og standa straum af kostnaði þeim,
er af sjúkleikanum stafar, eftir því sem efni lians leyfa.
Þegar svo ber undir, á barnið að geta öðlast erfðarétt
eftir föður sinn. Og ýmislegt fleira er þar eftirbreytnis-
vert, t. d. það, að barnsfaðirinn skuli greiða ýms af gjöld-
um þeim, er á hann falla, fyrirfram; að sveitarstyrkur