Skírnir - 01.04.1910, Blaðsíða 22

118
Daði Níelsson „fróði“.
Daði var fæddur að Kleifum í Gílsfirði 22. júlí 1809,
laugardaginn í 14. viku sumars1). Foreldrar hans voru
Níels Sveinsson bóndi á Kleifum og Sesselja Jónsdóttir Guð-
mundssonar á Barmi í Dalasýslu. Níels var fæddur 1764
og andaðist snögglega í júnimánuði 1810. Sveinn Stur-
laugsson faðir Níelsar var fæddur 1728 og andaðist
skömmu eftir aldamótin 1800 fullra 72 ára. Hann var
íturmenni hið mesta, fríður sýnum og karlmannlegur á
velli, mikilleitur, ennimikill, nefstór, bláeygur og manna
hárprúðastur á yngri árum; var hárið bleikt og féll í
lokkum. Hann var manna hagastur bæði á tré og járn,
silfur og kopar, og var svo að orði utn hann kveðið, að
alt léki i höndum hans, sem hann tæki á. Hann hafði
skarpar sálargáfur, næmi, greind og minni, og sá jafnan
fljótt hvernig.í hverju máli lá, Auk þess var hann vel
hagmæltur. Get eg Sveins hér svo ítarlega af því, að
auðsætt er, að sonarsynir hans hafa sótt til hans bæði
gáfur sinar og ýms ytri líkamseinkenni. En heldur þótti
Sveinn geðstór og óþýður í lund, drykkjugjarn og óeirinn
við öl2). Eftir að Daði misti föður sinn fór hann til
frændfólks sins, því móðir hans var bláfátæk. Olst hann
þar upp við bágindi og var hart haldinn; fekk því lítinn
þroska. Hjá móður sinni og seinna manni hennar dvaidi
hann frá 1818 til 1822 við skort og óþýtt atlæti, og átti
hann jafnan litlu ástríki að fagna af móður sinni. Vorið
1822 var hann fermdur á hvítasunnudag í Garpsdalskirkju
af síra Jóhanni Bergsveinssyni. Hrósaði prestur honum
fyrir nærai og skilning og setti hann et'stan á kirkjugólfl
af börnum þeim, er þá voru fermd. Hafði hann mest
lært að lesa af eigin ástundan. Eftir ferminguna fór hann
*) Svo segir kirkjubók Garpsdalskirkju (i Landsskjalasafninu). Sjálf-
ur telur Daði sig fæddan 24. júli, en Jón Borgfirðingur í æfiágripi Daða
(ísafold VIII, 1881, nr. 2) segir hann fæddan 27. júlí.
*) Fjallkonan VII, 1890, nr. 16 og Jón Borgfirðingur i Rithöfunda-
tali síuu hiuu meira II, 1, hndrs. J. Sig. nr. 104, 4to.