Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.08.1914, Side 21

Skírnir - 01.08.1914, Side 21
Draumar. 245 manni«. Þá reisti það upp höfuð og herðar og hneig aft- ur niður. Þessi sami e i n h v e r játaði því. Augnabliki síðar finst henni kallað til sín að líta upp, og hún segir: »Er þetta enn ekki farið?« Henni er svarað: »Nei«. Og fram ur.dan henni sér hún í ljósi inn í járnbrautarvagn,. og hún sér þar prest, sein hún þekkir, Johnstone. Hún spyr, hvað hann sé að gera þarna. Henni er svarað: »Hann er þarna«. Loks þykir henni þessi einhver segja rétt hjá sér: »Nú er eg að fara«. Hún hrekkur við og sér í einu: háan dökkan mann við höfuðið á sér og bakið á Vilhjálmi við hlið sér. Vilhjálmur tók hægri hendinni um andlit sér, eins og sorgbitinn, og hin höndin kom rétt að segja við öxlina á henni; hann fór fram hjá henni fyrir framan hana, og var alvarlegur og hátíðlegur á svipinn. Hún sér eins og leiftur úr augum hans, og fyrir "bregðui'1 fríðu, fölu mannsandliti, sem henni íinst vera að l'ylgja honum, og hún hefir eins og veður af ein- hverjum þriðja manninum. Hún verður hrædd og hrópar: »Er hann reiður?« »0, nei«, er svarað. »Er liann að fara burt?« »Já«, svarar þessi sami einhver. Og þá vaknar hún. Þegar hún er að festa svefninn aftur, þykir henni þessi sami einhver segja: »Það er alt búið«. Og annar svarar: »Eg ætla að koma og minna hana á«. Viku seinna fær hún þá fregn, að Vilhjálmur bróðir hennar hafi orðið fyrir járnbrautarlest kl. 9,55 um kvöldið, sem hana hafði dreymt drauminn og talið er víst, að hann hafi samstundis beðið bana af því. Hann hafði gengið langa leið um daginn, sezt niður við járnbrautina til þess að laga á sér skóinn, og, að því er menn telja víst, sofn- að og ekki -vaknað aftur- til þessa lífs. Járnbrautin var á tveggja feta háum hrygg, og hann hafði setið utan í hrygg- num, eins og hún sá hann í draumnum. Eitthvað, sem stóð út frá lestinni, líklegast tröppur, hafði ient á honum. Presturinn, sem hún sá í lestinni, hafði verið þar á ferð. Enginn maður vissi um slysið, fyr en morguninn eftir. Þá varð manni gengið fram á líkið af tilviljun. Hvað eigum við nú að hugsa um þennan draum?
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.