Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.12.1914, Side 3

Skírnir - 01.12.1914, Side 3
Hefir jörðin sál? 33» hlaupum um jörðina, fugl flýgur eða steini er kastað, þá finst oss eins og þetta sé alt laust við jörðina, en vér gleymum þá að telja andrúmsloftið með jörðunni. Fuglinn á fluginu er bundinn við jörðina með bandi þyngd- arinnar og áfastur henni með loftinu. Það er aðeins þéttari hluti sem slær öldur í þynnra hluta jarðar. Vér erum iuktir í hinum gagnsæja hluta jarðar, andrúmsloft- inu, eins og flugur í rafi. Munurinn er sá, að flugan deyr í rafinu, en vér getum ekki lifað öðruvísi en í loftinu, eins og hvert líffæri lifir aðeins í sambandi við likamann. Jörðin er í rauninni miklu samfastari heild en líkami vor; vér getum mist heila líkamshluta, fót, hönd, osfrv., en jörðin er ein og ódeilanleg, enginn hnífur fær af henni sniðið, enginn stormur af henni blásið neinu, hún er ó d e i 1 i í eðlisfræðilegum skilningi. Húd veldur því sem hún held- ur. Maðurinn er laus í sér; þegar hann þykist sem fast- astur fyrir, ber hann vatn í hripi. í líkama hans koma efnin og fara, þar er rifið niður jafnskjótt og bygt er upp. Loks leysist hann upp. Eftir nokkrar aldir er hann fok- inn í allar áttir. En jörðin heldur þá öllu sínu og hefir engu af honum týnt. Eins og jörðin er ein samfeld efnisheild, þannig hefir það sem verkar á einum stað hennar jafnframt áhrif á hana alla, líkt og æðaslögin finnast um allan likama vorn, þeg- ar hjartað slær á sínum stað. Smiðurinn heldur að hann hamri aðeins á steðjanum sínum, en öll jörðin er honum steðji, því orkan frá armi hans fer frá steðjanum um smiðju og land, og hver ögn jarðar fær sinn hluta af hristingnum. Lítum á fljótið. Það rennur því harðar sem farvegur- inn er brattari. Sé nú farvegurinn á einum einasta stað brattari en á öðrum, þá rennur fljótið harðara ekki ein- ungis á þessum eina stað, heldur í heild sinni; mæti fljót- ið fyrirstöðu á einum stað, rennur það hægar ekki að- eins á þeim stað, heldur í heild sinni; þannig verkar það sem mætir fljótinu á einum stað í samhengi á alla heild- ina; vér verðum auðvitað ekki auðveldlega varir við 22*
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.