Skírnir

Volume

Skírnir - 01.12.1914, Page 3

Skírnir - 01.12.1914, Page 3
Hefir jörðin sál? 33» hlaupum um jörðina, fugl flýgur eða steini er kastað, þá finst oss eins og þetta sé alt laust við jörðina, en vér gleymum þá að telja andrúmsloftið með jörðunni. Fuglinn á fluginu er bundinn við jörðina með bandi þyngd- arinnar og áfastur henni með loftinu. Það er aðeins þéttari hluti sem slær öldur í þynnra hluta jarðar. Vér erum iuktir í hinum gagnsæja hluta jarðar, andrúmsloft- inu, eins og flugur í rafi. Munurinn er sá, að flugan deyr í rafinu, en vér getum ekki lifað öðruvísi en í loftinu, eins og hvert líffæri lifir aðeins í sambandi við likamann. Jörðin er í rauninni miklu samfastari heild en líkami vor; vér getum mist heila líkamshluta, fót, hönd, osfrv., en jörðin er ein og ódeilanleg, enginn hnífur fær af henni sniðið, enginn stormur af henni blásið neinu, hún er ó d e i 1 i í eðlisfræðilegum skilningi. Húd veldur því sem hún held- ur. Maðurinn er laus í sér; þegar hann þykist sem fast- astur fyrir, ber hann vatn í hripi. í líkama hans koma efnin og fara, þar er rifið niður jafnskjótt og bygt er upp. Loks leysist hann upp. Eftir nokkrar aldir er hann fok- inn í allar áttir. En jörðin heldur þá öllu sínu og hefir engu af honum týnt. Eins og jörðin er ein samfeld efnisheild, þannig hefir það sem verkar á einum stað hennar jafnframt áhrif á hana alla, líkt og æðaslögin finnast um allan likama vorn, þeg- ar hjartað slær á sínum stað. Smiðurinn heldur að hann hamri aðeins á steðjanum sínum, en öll jörðin er honum steðji, því orkan frá armi hans fer frá steðjanum um smiðju og land, og hver ögn jarðar fær sinn hluta af hristingnum. Lítum á fljótið. Það rennur því harðar sem farvegur- inn er brattari. Sé nú farvegurinn á einum einasta stað brattari en á öðrum, þá rennur fljótið harðara ekki ein- ungis á þessum eina stað, heldur í heild sinni; mæti fljót- ið fyrirstöðu á einum stað, rennur það hægar ekki að- eins á þeim stað, heldur í heild sinni; þannig verkar það sem mætir fljótinu á einum stað í samhengi á alla heild- ina; vér verðum auðvitað ekki auðveldlega varir við 22*
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Skírnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.