Fjölnir - 01.01.1837, Blaðsíða 52

52
til frfðnrs lisnda 3 kúm, o" liclmíng af ölliun tckjum
prestakallsins, sjer og síniim til viðurlífis; fór so fram
til þess í vor efi var afi sjera Stefán liaföi alla ábirgö
staöarins, og bus-umráð, og liálfar tekjur af braiiöinii.
Sjera jiorvaldur var fiessi ár allur í bókunum, og liaföi
jafnau íinglínga til kjennslu. Eínn þeírra var sistur-
sonur lians, Jón Iiögnasou, seni nú er vígðtir til aöstoöar
fööur 8ÍI1U111 í Hrepphólum. Hann var útskrifaöur frá
sjera 3>»rvaldi, og hafði hann kjennt honuni firir alls
aunga meögjöf. Um jiessar inundir tók liann saman ræður
rjett til hvtirs helgjidags, og samdi líka ímsar jiær rit-
gjörðir, er eptir hann liggja, og síöar mun gjetiö veröa.
jiegar sjera Stefáni var veílt Kálfafell í Fljótshverfi,
og baiin flutti sig jiángaö i fardögum 183(5, kallaði hann
sjer til aöstoöar, meö leífi háiíirvaldanna, son sinn, sjera
Björn frá Jaunglabakka og Fiateíar sóknum, cr lianii
liaföi jijónaö i íi ár, og kom hann jiá suöur hingaö;
mnndii samvistir jicirra hafa oröiö jieím báöuin til lieílla og
áiiægju, el' hennar heföi leíiigur viö notiö; enn jiaö var
ekkji so íirirhugaö. Ileílsa lians haföi alla æfi veriö
staklega jöfn og góö, enn fór óöum hnignandi hiö síö-
asta ár; sótti hann j)á eínkiim megn fótakuldi, og leítaöi
blóöið til liöfiiðsins og olli sviina. Til aö verjast f>vi,
varö hann ööruhvurju aö leggja sig firir. Hann prjedik-
aöi aö kalla á hvurjum siinnudeígi, sem hann átti vanda
til, og stundaði vísindi, sem firr. So var og daginn sem
hann andaðist, 21. dag nóvembers-mán., aö liann var á felli
fram undir rökkur, sagði til kjennsliipíltum sínum, og
skrifaði. Síöan lagði hann sig firir; énn fjekk hósta-
kast stuiidu eptir miöjann aptan, sein hann átti ekkji
vanda til; kvartaöi j>ó ekkji um annaö , enn nokkur sár-
indi í brjóstinu. Eptir fiað sofnaöi hann hjer um eina
stund, og sagðist, þá er hann vaknaöi aptur, vera miklu
liressari eptir dúrinn og rjett albata; settist hann þá
nPPi °§ las > rúmi sínu, og talaöi, sem vant var, við