Ný félagsrit - 01.01.1842, Blaðsíða 7

17M A].{)ÍXG.
7
og lamlinu til heilla. Til alj)ingis má bora öll vankvœbi,
og inerin niega vera vissir um ab })eim vcrbi gegnt,
einsog skylda er aljiíngismanna, eptir J)ví sem J)au eru
abkvæbamikil til: J)ángab geía presfar kært um húsagans
hágliga ástand, og lagt ráb á hversu hann mætti hæta;
J)ángab geta lausamenn scnt kvartanir sínar yfir syslu-
mönnum, og bændur yfir lausamönnum ; Jiángab er vegur-
inn meb öll vankvæöi hjargræbisvega og verzlunar og
öll frumvörp Jieim til vibrettíngar; Jiar er staburinn sem
bezt má tala um vankvæbi landsins í viöskiptum vib
Danniörku, og liversu vibskiptum Jieim skuli háttab vera,
/
svo hvorigur verbi fyrir halla; J)ar geta Islcndíngar hezt
sagt svo })aö heyrist: hvort J)eir vilja vera nýlendu-
menn*j Dana ebur ekki; hvort J)eir vilja veltast úr sæti
frjálsra manna ofan á pallskör J)rælanna; hvnrt J)eir
viburkenna ab Jieir eigi jafnan relt Dönum, eba hve
miklu niinni ebur alls engan. Ur Jiessu Jiarf ab skera
og hefir lengi Jiurft, og })ab er engin bót hvorigum ab
Jiab híbi; en J)egar búib er ab skera úr J)ví, og Islend-
íngar hafa sjálíir látib fulltrúa sína á aljiíngi segja
hátíbliga rneb upplyptum hönduni, ab })eir viiji vera
Jirælar og ekki frjálsir menn, J)á játa eg ab alj)íng korni
})eim ekki vib, en , fyrri ekki.
Nú eru næstir J)eir, sem ekki vilja skipta sér af
Jiínginu, vegna J)ess Jiab muni ekki verba i Jiví horfi, sem
*) þaár er helzt einkeuniligl vió* ny Ifnilmncnn, eplir þn'sem liíngaáf
Iil liefir vid" gengizt, aá’ |)cir eru í Ullu gjOríir unilirlægjnr liiifuá"-
lanilsins, sem kallaáf er „moó'iirlaniV’ (!!) þeirra, og UefirhufuÓ"-
lamliár einhum áskllnV scr a(V liafa liag á ulluin viirulilhúníngi
„nyieiulunnar”; en þaiV er auísært, aá' þegar allur vörulit-
tniningur er atlaiVur til hagnað'ar iiáruin, þá er ull verzluu
þacV líka, og mci' henni allir alvinnuvegir, því hiín er un<lir-
slaía þeirra allra.