Ný félagsrit - 01.01.1842, Blaðsíða 9

UM Abf)ÍKG.
9
nokkiu fjörí, hvort þaí) hefði veriö meS eí>a móti minni
meiníngu í þeirri grein, en þegar þaf) varö ekki, þá finnst
mer allir þeir, sem óska af) öfiru hef&i orfiif) framgengt
enn varf), megi kenna sjálfum sér og deyfð sinni af) svo
fór, og þafi því heidur sem fleiri menn hafa verif) á þeirra
máli, og þeim þessvegna heffi orfiifi léttara af) framfylgja
því. þetta dæmi má því sýna mönnum Ijósar enn nokkr-
ar umtölur af afskiptaleysif) stofar ekki, heldur getur
þaf) ollaf) því, af) hif) lakara verfii ofaná, og hvaf) dugir
þá sífian á eptir, þó menn kenni öbrum um af) hitt hafi
fengiö framgáng sem verra var, þegar þeir sátu sjálfir
meb hendur í skauti meöan nokkuö varö viö gjört. Eg
er nú, fyrir mitt leiti, sannfæröur um, einsog eg sagöa
þegar, aí) Reykjavík sé heztur alþíngisstaöur þegar á allt
er litif), en eg beföi tekif) þaf) sem merki til þjófaranda
og þjóökjarks, ef alþýöa hefÖi almennt tekiö sig fram
um af) beiöast þess aö alþíng væri sett á þíngvelli, og
ekki liorft í kostnaö þann og ómak sem þarviö heffii
aukizt, svo framarliga sem þab hefir veriö meiníng flestra
af) svo færi betur, og þeir heffi ekki fmælt frarn mef)
því af hugþótta einum, heldur mef) anda og krapti; en
einsog nú hefir farií) verfur þetta mál ekki skoöaf)
ööruvísi enn sem öflugasta viövörunardærai viö afskipta-
Ieysinu, og uppbvatníngardæmi til aö láta til sín taka í
öllum málum þeim sem um er aö ræöa, því þaö er einsog
áöur er sýnt, ekkert mál er svo lítilíjöriigt, ef þaö kcmur
ei n u m viö, aÖ þaö í vissu tilliti ekki komi ö 11 um viö, og
væri á þíngvelli, a<V selja JiikV þar í fyrstu. — Eg viliti u'slía,
aí laiulsmenn sýinli svo inikla umliyggjii fyrir þessum efiuuti
jjUuin, aiV þeir læki sig saman uin ait skrifa úr lieriiiVum til
nefnilarinnar um allt þaiV, sem þeim þælti inesl á ríiVa um
þíngit)". — Ný Félagsr. I, bls. 133.