Ný félagsrit - 01.01.1842, Blaðsíða 24

2Í
ITM ALþlSG.
»ö Jjúka upp augum hcnnar, en siíian fer fj'rst fijo'arand-
inn ao fá fjör, og svna sig» fðburlandsást og óscrplæginni
atorku, fósturjörbunni og sanilöndum til gagns. E n n
bágra er þó aö vekja þjó&aranda þar, sem öll stjórn er
úr landinu og komin í útlendra hendur, jxí ekki sé
amiaí) enn aí> selja kúgildi á eignnin landsius, seni nií
eru kallacar koniíngseignir, og nienn eru orénir svo frá-
hverlir niargir hverjir, aí> Jieir vilja heldur vera undir-
gefnir dönsku yfirvaldi, seni ekki skiptir sér af Jieiin,
eíia ”Iætur jiá vcra í fribi”, scni þeir fealía, enn stjórn-
sönium Islendíngi; jiar sem íslenzkir emhættismenn
skrifa Islendíngum á dönsku, um málefui, sem ekkert
koma Danmörkit vií>, og vilja ab sér sé ritab um þab
allt ádönsku; Jiar sem nöfn islenzkra skólapilta*) og
embættismanna eru öll sett á dönsku , svo mabur veit varla
seinast sjálfur hvab raatiur heitir; þarsem mál manna einsog
Jiab er skrifab og talab, og Jiafi hæfti á prédikiiuarstóliini
og í jiinghúsum, er svo, aí> útlendir meiiu þrætast uin
hvort hiö ganila kappamál, seni Island eitt hefir lengst
haldib og hefir mestan sóma sinn af, hvort kappamálié,
segi eg, sé dautt eta lifandi; enda er ekki annaf) von,
þar sem niálib er haft a<b ölmusu, og kæmist aldrei
inn um cfrahekkjar dyr í skóla ef ekki rvnni blóðib til
skyldunnar fcjá piltum, og þeir menn heffii veriö viö
skólann, sem stundaö hafa máliö af aletli og bera Jiaö
aö kalla má næst hjarta sínu.
þegar menn aögæta þetta, þá niá manni blöskra,
og Jiaö er sú eina bót í máli, aö niart af Jiessu er svo
*) past cr nií fyrst í eim seinasla sKóla-öoð’siili, a& „karaíitérar"
jiilla ern skrifaé'ir á íslenzku, og lielir |>aéf kannske veriéT af
Jjví, a>t ilaiiikan lielir þóll eiga illa viéT, þar allt annaé' er a'
íslenzkn.